Demon ruchu – zbiór nowel fantastycznych Stefana Grabińskiego wydany w 1919. Składają się na niego opowieści grozy, osnute wokół tematyki kolejowej (dworce, dróżnicy, konduktorzy, maszyniści). Bohaterowie traktują swój zawód jako rodzaj posłannictwa, rytuału czy kultu. W utworach są obecne niewytłumaczalne zjawiska, katastrofy, zabłąkane pociągi, tajemnicze depesze, dziwne stacje, ślepe tory. W zjawiskach tych przejawia się „demon ruchu” nadający światu techniki rysy irracjonalne. Pierwsze wydanie zbioru obejmowało 9 opowiadań: „Maszynista Grot”, „Błędny pociąg” (Legenda kolejowa), „Demon ruchu”, „Smoluch”, „Wieczny pasażer” (Humoreska), „W przedziale”, „Sygnały”, „Ślepy tor”, „Ultima Thule”. (Wikipedia)

Grabiński Stefan (ur. 26 II 1887, Kamionka Strumiłowa – zm. 12 XI 1936, Lwów) - nowelista i powieściopisarz. Uprawiał fantastykę literacką, opierając się na współczesnych teoriach psychologiczno-filozoficznych oraz oryginalnej koncepcji wielopostaciowości istnienia. Uznany za klasyka polskiej noweli grozy w duchu E.A. Poego (Encyklopedia PWN)