Zapiski to lektura niezwykła – wstrząsająca. Należy je czytać uważnie i ostrożnie, w każdym zdaniu czai się bowiem lęk przed okiem stalinowskiej policji. Dlatego nie mówi się tu o polityce i terrorze, choć są one wciąż obecne. Rzadko pojawiają się nazwiska Stalina czy Hitlera; są za to Puszkin i Czechow, towarzysze w dążeniu do ocalenia życia „znajdującego się pod presją codziennej głupoty”. Achmatowej i Czukowskiej szło o to, by „zachować minimalną świeżość powietrza”.

W niezwykłych zapiskach z rozmów dwóch wspaniałych kobiet, chorych, biednych i nieszczęśliwych, czuć smak i zapach życia codziennego w kleszczach stalinowskiego terroru; czuć niszczące działanie codziennej trucizny, z którą zmagają się te kobiety, myśląc o uwięzionych najbliższych.
Adam Michnik

Nie ma jednej Rosji. Zawsze istniała Rosja Murawjowów, wieszanych za to, że byli dekabrystami i obrońcami wolności, ale istniał też Murawjow Wieszatiel, jeden z tych, którzy wie- szali. Także dziś istnieje Rosja nienawiści, kłamstwa i podłości, jak też Rosja ludzi wielkiej odwagi, uczciwości i prawdy. Świadectwo tej drugiej Rosji dawali i dają twórcy wielkiej literatury: Piotr Czaadajew i Aleksandr Hercen, Lew Tołstoj i Antoni Czechow, Aleksandr Sołżenicyn, Andriej Sacharow, Josif Brodski, Anna Achmatowa. Niniejsza seria książek prezentuje dorobek pisarzy tego nurtu rosyjskiej duchowości.
Adam Michnik