Eugen Bertolt Brecht urodził się 10 lutego 1898 roku w Augsburgu. Od 1918 roku, kiedy został członkiem rady żołnierskiej Augsburga, związany był z ruchem lewicowym. Po przewrocie hitlerowskim musiał jako komunista uchodzić z Niemiec. W roku 1948 wrócił do kraju i zamieszkał w Berlinie wschodnim, gdzie razem z żoną, aktorką Heleną Weigel, założył słynny teatr Berliner Ensemble. Pracował jako dramaturg, reżyser, teatrolog.
Brecht jest autorem wielu wybitnych dramatów, m.in. Matki Courage i jej dzieci, Kariery Artura Ui, Kaukaskiego kredowego koła, Życia Galileusza, znakomitej liryki, powieści i pism estetycznych z dziedziny teatru, filmu i literatury. W roku 1951 otrzymał Nagrodę Państwową NRD, w 1955 został laureatem Nagrody Leninowskiej. Zmarł 14 sierpnia 1956 w Berlinie.
W roku 1928 Brecht napisał Operę za trzy grosze, osnutą na motywach Opery żebraczej (1728) Johna Gaya, która stała się jego pierwszym wielkim sukcesem i zapewniła mu miejsce wśród najwybitniejszych dramaturgów epoki.
Powieść za trzy grosze, której pierwsze wydanie ukazało się w roku 1934, jest epicką przeróbką motywów rozgrywającej się w świecie przestępczym Opery za trzy grosze. Jest to przystrojona w formę groteskowej bufonady rozprawa ze światem monopolistycznego kapitalizmu. Dzieło to, przetłumaczone na wiele języków, jest najwyższym osiągnięciem Brechta w dziedzinie powieściowej.