Odyseja to arcydzieło epickie przypisywane Homerowi, które wraz z Iliadą otwiera listę najstarszej literatury europejskiej. Oba utwory powstały w czasach, gdy niewiele osób potrafiło pisać i czytać i gdzie nawet ci, którzy posiedli tę sztukę, mieli ograniczony dostęp do zapisanych tekstów. Stąd wielką popularnością cieszyli się pieśniarze (zwani w Grecji aojami), a później deklamatorzy (rapsodowie). To właśnie dla ich potrzeb (łatwiejszego zapamiętywania) wykształcił się wówczas język poetycki.

Obecnie jednak, gdy analfabetyzm na naszym kontynencie należy już do bezpowrotnej przeszłości, a triumfy swe święci proza literacka, zanika równocześnie potrzeba odbioru dzieł w formie poetyckiej. Kierując się powyższym trendem Zenon Gołaszewski – historyk, tłumacz, autor książek popularnonaukowych oraz powieści historycznych – zdecydował się na dokonanie przekładu Odysei prozą.

Książka, oprócz licznych ilustracji, uzupełniona jest słownikiem występujących w niej postaci.