"Dolina Issy" - powieść Czesława Miłosza wydana w Paryżu w 1955 roku, w Polsce po raz pierwszy ukazała się dopiero w 1981 roku.
Utwór sięgający do wspomnień z dzieciństwa autora. Akcja rozgrywa się na Litwie po zakończeniu pierwszej wojny światowej. Osią fabularną są losy dojrzewającego, wrażliwego chłopca, Tomasza, oraz przepełnione tajemnicą, nierzadko cierpieniem, splątane historie żyjących obok niego ludzi. Świat żywych przenika się ze światem zmarłych, a dziejom poszczególnych bohaterów towarzyszą znane z litewskich legend diabły i demony.
Sam Miłosz tak mówił o swojej powieści: "Wielu czytelników tej książki uważa ją za powieść autobiograficzną. Jednakże granice między prawdą i zmyśleniem są w tak zwanej literaturze pięknej zwykle zatarte i szczegóły wzięte z rzeczywistości ulegają daleko idącej przeróbce. To samo dotyczy głównej postaci w mojej powieści, Tomasza, który tylko częściowo jest mną. Żeby jednak nie psuć przyjemności czytania, nie będę przeprowadzać rozróżnień na to, co autentyczne i co fikcyjne. Z jednym wyjątkiem, geografii. Udało mi się stworzyć nieco mityczny kraj, dolinę rzeki nazwanej przeze mnie Issą, i mogę podać, skąd pochodzą, niektóre przynajmniej, składniki tamtego krajobrazu. Chodzi o miejsce, w którym się urodziłem, w samym środku Litwy etnicznej, nad rzeką Niewiażą."