Ten opublikowany po raz pierwszy w 1919 roku zbiór to najbardziej znana książka Grabińskiego, składający się z nowel związanych z tematyką kolejową – znaleźć w nich można pociągi-widma, złośliwe duchy kolei, echa przeszłych zdarzeń i tajemnicze sygnały znikąd. Zbiór zawiera opowiadania: „Głucha przestrzeń”, „Smoluch”, „W przedziale”, „Wieczny pasażer”, „Fałszywy alarm”, „Demon ruchu”, „Maszynista Grot”, „Sygnały”, „Dziwna stacja”, „Błędny pociąg”, „Ślepy tor”, „Ultima Thule”, „Engramy Szatery”, „Przypowieść o krecie tunelowym”. Dwa ostatnie opowiadania za życia autora ukazały się jedynie w prasie, ale planował włączyć je do kolejnych wydań „Demona ruchu”.

„Inaczej niż inni, Grabiński umieszcza niesamowitość i zagrożenie w samych symbolach polskiej nowoczesności i industrializacji: pociągach, elektryczności itp. Ta świadomość niestabilności codzienności wyróżnia go spośród tradycyjnych, "nostalgicznych" autorów opowiadań grozy." - China Miéville, autor "Dworca Perdido"