"A wtem... Wesołe oczki glinianego chłopczyka zaświeciły jeszcze mocniej, a gębusia jak nie krzyknie:
- Majstrze Szymonie, a dajcież i mnie onego specjału do nosa.
Rety boskie! Na majstra Szymona aż poty uderzyły, tak się przeraził okrutnie, że toto gada, ale nic nie dał strachu po sobie poznać - tylko mówi:
- Jakżeż ci dam tabaki, kiedy jeszcze nie masz nosa!
- No, to nie marudźcie, przylepcie kawałek nochala, gdzie potrzeba, i dawajcie tabaki - tylko chyżo!.."

Iustracje: Maria Orłowska