Pamiętajmy o tym, że to są utwory sceniczne. Nie zostały od razu wydane drukiem ku uciesze czytelników, ale były pisane jako scenariusze przedstawień teatralnych, na dodatek były wielokrotnie przepisywane i zmieniane z przedstawienia na przedstawienie. Ostatecznym kształtem dzieła rządził przypadek - do scenariusza mogły wchodzić zmiany wymyślane przez autora, ale mogły tam też trafiać sceniczne improwizacje aktorów, o ile spodobały się widowni i zostały zaakceptowane przez reżysera. Wreszcie do druku trafiała wersja, która wpadła w ręce chętnemu ją wydać człowiekowi, który w dodatku mógł ją wtedy po swojemu poprawić. Czasy były zupełnie inne od dzisiejszych, Shakespeare nie zanosił gotowych utworów do wydawnictwa, możliwe też, że w ogóle nie przeznaczył ich do drukowania i czytania - wszak były to przedstawienia, nie powieści. Większość jego dzieł po raz pierwszy wydano na długo po jego śmierci, te wydawane za życia też nie były autoryzowane - ówcześni wydawcy tyle tylko wiedzieli o autorstwie danej sztuki, ile wynikało z afiszy teatralnych, a na tych, wiadomo, pojawiało się takie nazwisko, jakie umieścił tam właściciel teatru. Nic dziwnego, że dzieła współtworzone przypisywano najbardziej znanemu z współautorów, nie byłoby też niczym dziwnym, gdyby znanym nazwiskiem podpisano coś napisanego przez nikomu nieznanego autora jednej sztuki. Było wystawione w teatrze Shakespeare'a, on reżyserował, więc pewnie on jest autorem, nie ma nad czym się zastanawiać, jego nazwisko na okładkę - takie były ówczesne realia. A że czasem ktoś tam się awanturował, że tak naprawdę to on jest autorem, że go niecnie ograbiono z należnej mu chwały? A kogo to obchodziło? Ochrona praw autorskich stała na nieco innym poziomie niż dzisiaj.

Wątpliwości co do autorstwa dzieł przypisywanych Shakespeare'owi były zawsze, w przypadku niektórych sztuk większe i lepiej uzasadnione niż w pozostałych i jeśli dzisiaj mamy narzędzia pozwalające je rozwiać i ustalić kto co napisał, to nie widzę powodu, dla którego nie mielibyśmy na nowych wydaniach umieszczać właściwych nazwisk.

Pamiętajmy o tym, że to są utwory sceniczne. Nie zostały od razu wydane drukiem ku uciesze czytelników, ale były pisane jako scenariusze przedstawień teatralnych, na dodatek były wielokrotnie przepisywane i zmieniane z przedstawienia na przedstawienie. Ostatecznym kształtem dzieła rządził przypadek - do scenariusza mogły wchodzić zmiany wymyślane przez autora, ale mogły tam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Tak w ogóle można?
Mam świadomość kontrowersji wobec osoby Szekspira i znam różne teorie o autorstwie jego dzieł. Ale skoro te dzieła zostały wydane kilka wieków temu pod takim, a nie innym nazwiskiem, to jaki jest sens teraz dodawać współautorów? Oczywiście w naukowych analizach można się tym zajmować (np. w literaturoznawstwie, wskazując, które elementy kompozycyjne nie są charakterystyczne dla stylu Mistrza ze Stratfordu itd.), ale żeby wydawać od nowa z oznaczeniem współautorstwa?
Wydaje mi się, że to jednak przesada, ale może w takim razie jestem konserwatywnym szekspirologiem ;)

Tak w ogóle można?
Mam świadomość kontrowersji wobec osoby Szekspira i znam różne teorie o autorstwie jego dzieł. Ale skoro te dzieła zostały wydane kilka wieków temu pod takim, a nie innym nazwiskiem, to jaki jest sens teraz dodawać współautorów? Oczywiście w naukowych analizach można się tym zajmować (np. w literaturoznawstwie, wskazując, które elementy kompozycyjne nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Za mało polityki równościowej. Należy od razu uznać , że całość napisała wyzwolona służąca Szekspira (najlepiej czarna lesbijka wyznania mojżeszowego), ale jako, ze żyła w patriarchacie autorem obwołał się jej pracodawca, na pohybel feminizmowi. Kto śmie twierdzić inaczej ten mizogin i faszysta.

Za mało polityki równościowej. Należy od razu uznać , że całość napisała wyzwolona służąca Szekspira (najlepiej czarna lesbijka wyznania mojżeszowego), ale jako, ze żyła w patriarchacie autorem obwołał się jej pracodawca, na pohybel feminizmowi. Kto śmie twierdzić inaczej ten mizogin i faszysta.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapraszamy do dyskusji.

Zapraszamy do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post