-Dzień dobry - usłyszałam donośny głos mężczyzny wchodzącego do klasy - Jak wiecie wasza pani od historii przebywa na zwolnieniu. W tym semestrze lekcje będę prowadził ja. Otwórzcie zeszyty i zapiszcie temat...
Dalsze słowa rozmyły się w mojej głowie. Jaki on przystojny - pomyślałam. Szybko się ogarnęłam. Wiedziałam, że rozmarzoną miną nie zrobię na nim wrażenia. Staram się skupić. Okazało się to nadzwyczaj proste. Opowiadał bardzo ciekawie. Nawet nie wiedziałam kiedy upłynęło 45min lekcji.
Kilka tygodni później wiedziałam, że to zakochanie. Skąd? Miałam typowe objawy: nie mogłam doczekać się kolejnych lekcji, a mój nauczyciel śnił mi się po nocach. Żeby mu zaimponować na naukę historii poświęcałam zdecydowanie więcej czasu niż na inne przedmioty. Chciałam być najlepsza w klasie. Kiedy zwracał się do mnie z pytaniem lub chwalił za udzielenie odpowiedzi czułam jakbym unosiła się nad ziemią.
Miałam zaledwie 11 lat i nigdy wcześniej nie czułam czegoś takiego. Oczywiście skończył się semestr, nauczyciel odszedł, a ja musiałam jakoś sobie z tym poradzić.

-Dzień dobry - usłyszałam donośny głos mężczyzny wchodzącego do klasy - Jak wiecie wasza pani od historii przebywa na zwolnieniu. W tym semestrze lekcje będę prowadził ja. Otwórzcie zeszyty i zapiszcie temat...
Dalsze słowa rozmyły się w mojej głowie. Jaki on przystojny - pomyślałam. Szybko się ogarnęłam. Wiedziałam, że rozmarzoną miną nie zrobię na nim wrażenia. Staram się...

- Co się gapisz? - padło z jego ust.
Posłusznie odwróciłem się. Było mi głupio, bo trudno było mi się powstrzymywać. Ten chłopak z mojej klasy wywierał na mnie niesamowite wrażenie. Z początku mu tylko zazdrościłem jego liderowania w nauce i w grupie koleżeńskiej. Umiał się ustawić, a mnie się to coraz bardziej podobało.
Kiedyś krążył między nami w klasie zeszyt, w którym pisaliśmy o swoich sympatiach. Ja napisałem o nim, ale napisał o nim również inny kolega z klasy. Dziewczyny się zdziwiły i pouczyły nas, że powinniśmy pisać o dziewczętach. Posłusznie zmieniłem wymyślając jakąś fikcję.
W końcu zrozumiałem, że po prostu zakochałem się bez pamięci. Nie wiedziałem czy to normalne. Szukałem wszędzie informacji czy mężczyzna może kochać mężczyznę, ale nigdzie nie znajdowałem. Nawet jeśli w książce o dalekiej północy bohater oddychając z ulgą, że przypadkiem nie postrzelił przyjaciela mówił, że go kocha to już był dla mnie dowód, że mężczyzna może kochać mężczyznę.
Miałem wtedy niecałe trzynaście lat i to nie była prawdziwa miłość, a jakieś niezwykłe zauroczenie. Trwało może z rok, ale w końcu minęło, zwłaszcza, że chłopak był napalony na dziewczyny. Trzeba mu oddać na plus, że co prawda trochę mnie unikał, ale nigdy nie wyśmiał czy skrzywdził.
Wyjście z tej sytuacji ułatwiło mi … kolejne zauroczenie, tyle, że koleżanką. Do dziś pamiętam jaka wtedy była śliczna, ale ja byłem zbyt nieśmiały.

- Co się gapisz? - padło z jego ust.
Posłusznie odwróciłem się. Było mi głupio, bo trudno było mi się powstrzymywać. Ten chłopak z mojej klasy wywierał na mnie niesamowite wrażenie. Z początku mu tylko zazdrościłem jego liderowania w nauce i w grupie koleżeńskiej. Umiał się ustawić, a mnie się to coraz bardziej podobało.
Kiedyś krążył między nami w klasie zeszyt, w którym...

Moje pierwsze zakochanie, ale takie naprawdę silne, że aż nie mogłam jeść i spać było dość późno, bo miałam osiemnaście lat. Chłopak którego kompletnie nie interesował nikt na poważnie zaczął sie ze mną spotykać i mówić, że chce ze mną być. Po prostu myślałam że zwariuje ze szczęścia! Koniec końców okazał sie okropnym człowiekiem, ale nie powiem, kiedy zdarza mi się go mijać między znajomymi serce od razu bije mi mocniej. Ten człowiek ma coś w oczach, coś co strasznie przyciąga (naprawdę). Z tego co wiem mówi tak każda dziewczyna, którą interesował M.

Moje pierwsze zakochanie, ale takie naprawdę silne, że aż nie mogłam jeść i spać było dość późno, bo miałam osiemnaście lat. Chłopak którego kompletnie nie interesował nikt na poważnie zaczął sie ze mną spotykać i mówić, że chce ze mną być. Po prostu myślałam że zwariuje ze szczęścia! Koniec końców okazał sie okropnym człowiekiem, ale nie powiem, kiedy zdarza mi się go...

Zawsze była gdzieś obok mnie, choć nigdy nie patrzyłam na nią w ten sposób. Nagle zaczęłam dostrzegać szczegóły, które na co dzień mi umknęły, w którą stronę unosi się kącik ust, gdy się uśmiecha, gdzie patrzą oczy i jaką mają niepowtarzalną głębie, dla innych wady, dla mnie stały się zaletami, przez całe ciało przechodziło, to niepowtarzalne nieporównywalne ciepło o którym zawsze wszyscy mówią, wszystkie przyziemne bariery stały się nieważne, bo serce już szło swoją drogą, gdzieś wytyczoną w podświadomości. Z dnia na dzień złapałam się na tym, że zakochałam się w osobie w której teoretycznie nie powinnam. A praktycznie znalazłam ideał i jeśli czujesz, że ktoś idealnie pasuje do Ciebie, a Ty do niego, to jest właśnie, to "coś. Z miłością można pokonać wszystko, ona daje siłę, teraz to wiem

Zawsze była gdzieś obok mnie, choć nigdy nie patrzyłam na nią w ten sposób. Nagle zaczęłam dostrzegać szczegóły, które na co dzień mi umknęły, w którą stronę unosi się kącik ust, gdy się uśmiecha, gdzie patrzą oczy i jaką mają niepowtarzalną głębie, dla innych wady, dla mnie stały się zaletami, przez całe ciało przechodziło, to niepowtarzalne nieporównywalne ciepło o którym...

Jeszcze do niedawna byłam przekonana, że nie potrafię się zakochać. Wszystkie relacje z chłopakami kończyły się totalnymi porażkami. Dlaczego? Sama do końca tego nie wiedziałam. Po prostu brakowało tego "czegoś" i cokolwiek bym nie robiła, to owe "coś" się nie pojawiało. Pogodziłam się z tym, tak samo jak większość ludzi z mojego otoczenia. Babcia nawet często powtarzała: "Nie martw się, starych panien Bóg też potrzebuje.". Jakież było więc moje zdziwienie, kiedy kilka miesięcy temu poznałam Jego. Wszystkie moje dotychczasowe wątpliwości poszły natychmiast w zapomnienie. Zakochałam się praktycznie w mgnieniu oka w chłopaku, który dziś jest jedną z najważniejszych osób w moim życiu. Dzięki tej historii zrozumiałam, że nieważne, czy mamy 16, 25 a może 30 lat. Zakochać można się w każdym wieku i w najmniej oczekiwanym momencie. Wystarczy tylko cierpliwie zaczekać.

Jeszcze do niedawna byłam przekonana, że nie potrafię się zakochać. Wszystkie relacje z chłopakami kończyły się totalnymi porażkami. Dlaczego? Sama do końca tego nie wiedziałam. Po prostu brakowało tego "czegoś" i cokolwiek bym nie robiła, to owe "coś" się nie pojawiało. Pogodziłam się z tym, tak samo jak większość ludzi z mojego otoczenia. Babcia nawet często powtarzała:...

Niewiarygodne w jak uporczywie niefortunnej sytuacji może przytrafić się miłość, która nie powinna mieć miejsca - a jednocześnie rozświetla każdy dzień na nowo. Nie spodziewałam się, że związek na odległość z chłopakiem w depresji może uleczyć nas razem równie mocno. Tym bardziej, nie wierzyłam w to, że będziemy mieć jakiekolwiek szanse na przyszłość - a jednak trwamy ze sobą już dłuższy czas. I wciąż zakochuje się w nim coraz bardziej każdego dnia. Niewiarygodne w jak intrygujący sposób potrafiłam utonąć w rozmowie z nim, nie myśląc o codzienności; prawie jak gdyby moje życie stało się nie moje, lecz tyko i wyłącznie jego.
Jak gdyby uderzyło mnie szczęście, magicznym sposobem zastępujące ostre problemy rodzinne i inne trudności. Miłość leczy, prawda?

Niewiarygodne w jak uporczywie niefortunnej sytuacji może przytrafić się miłość, która nie powinna mieć miejsca - a jednocześnie rozświetla każdy dzień na nowo. Nie spodziewałam się, że związek na odległość z chłopakiem w depresji może uleczyć nas razem równie mocno. Tym bardziej, nie wierzyłam w to, że będziemy mieć jakiekolwiek szanse na przyszłość - a jednak trwamy ze...

Często spotykaliśmy się w trójkę po zajęciach - ja, Ewa i on. Włóczyliśmy się po mieście bez celu, a czas upływał nam na rozmowie i wygłupach.
W kwietniu zauważyłam, że coś się zmieniło. Karol poświęcał więcej uwagi Ewie. Poczułam się zazdrosna. Byłam szarą myszką, na którą nikt nie zwracał uwagi. A Ewa? Ewa była marzeniem każdego mężczyzny -piękna, zabawna, pewna siebie. Mogła mieć każdego. Tylko czemu chciała jego, moją platoniczną miłość?
Tego dnia była chora. Po lekcjach poszłam z nim do jej domu zanieść zeszyty, żeby nie miała zaległości. Przechodziliśmy przez park i poczułam, że chwycił moją dłoń. Szliśmy w milczeniu trzymając się za ręce a ja czułam się szczęśliwa aż do chwili, gdy zbliżyliśmy się do ulicy, na której mieszka. Puścił mnie…
Następnego dnia zagadałam do Ewy. Powiedziałam co do niego czuję i zapytałam o ich relacje.
Usłyszałam, że śmiało mogę go sobie wziąć, bo są tylko fucking friends. Od czasu do czasu spotykają się na seks bez zobowiązań. Taki miły dodatek do przyjaźni.
Moje serce pękło na kawałki. Kim byłam dla niego? Kolejnym brzydkim kaczątkiem, które myślał, że jest łatwo zaciągnąć do łóżka po usłyszeniu paru miłych słów.
Zerwałam kontakt z Ewą i Karolem. Wierzę, że ta rana kiedyś się zagoi.

Często spotykaliśmy się w trójkę po zajęciach - ja, Ewa i on. Włóczyliśmy się po mieście bez celu, a czas upływał nam na rozmowie i wygłupach.
W kwietniu zauważyłam, że coś się zmieniło. Karol poświęcał więcej uwagi Ewie. Poczułam się zazdrosna. Byłam szarą myszką, na którą nikt nie zwracał uwagi. A Ewa? Ewa była marzeniem każdego mężczyzny -piękna, zabawna, pewna siebie....

Po raz pierwszy zakochana poczułam się w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Obiekt moich uczuć miał mnie kompletnie gdzieś,a ja tak jak umiałam - pisałam koślawymi literami płomienne listy i wręczałam mu na przerwach.Nigdy nie doczekałam się odpowiedzi,więc zaczaiłam się na niego kiedyś po lekcjach i rzuciłam się mu na szyję,obejmując go z całych sił. Wkurzył się i sprawił mi niezły łomot.I to był już koniec mojego zakochania,bo obraziłam się na niego śmiertelnie za to,że nie tylko nie docenił siły moich uczuć,ale podrywał w dodatku moją największą rywalkę w nauce,której bardzo nie lubiłam i już będąc takim małym dzieciakiem przekonałam się,że miłość to jednak ciężki orzech do zgryzienia...

Po raz pierwszy zakochana poczułam się w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Obiekt moich uczuć miał mnie kompletnie gdzieś,a ja tak jak umiałam - pisałam koślawymi literami płomienne listy i wręczałam mu na przerwach.Nigdy nie doczekałam się odpowiedzi,więc zaczaiłam się na niego kiedyś po lekcjach i rzuciłam się mu na szyję,obejmując go z całych sił. Wkurzył się i...

Ten chłopak chodził za mną już szósty miesiąc... Wciąż mnie odprowadzał ze szkoły do domu, pisał sms-y, a ja wcale nie chciałam zawierać nowych znajomości. Poznałam go na imprezie, na którą wcale nie chciałam iść, ale przyjaciółka mnie tam zaciągnęła. Ostatnio zranił mnie jeden "kolega" i miałam już serdecznie dosyć facetów.
Kurczę, ten nachalny Krzysiek zaczynał mnie irytować. Chodziłam z nim na spacery, na kawę, ale głównie z nudów i żeby mi więcej nie marudził.
W końcu, w lutym wyznał mi miłość, patrząc głęboko w oczy.
Spojrzałam w te jego szare oczy i chyba przepadłam...
Pocałował mnie delikatnie, a w moich brzuchu zaczęły fruwać motyle.
Dziś, po ośmiu latach razem, jest moim mężem. Najlepszym, jakiego mogłam sobie wymarzyć. Dobrze, że się nie poddał i zdołał zmiękczyć serce takiej uparciuchy, jak ja.
Jestem najszczęśliwsza na świecie... Wszystko dzięki temu chłopakowi, który pokazał mi, że świat może być piękny...

Ten chłopak chodził za mną już szósty miesiąc... Wciąż mnie odprowadzał ze szkoły do domu, pisał sms-y, a ja wcale nie chciałam zawierać nowych znajomości. Poznałam go na imprezie, na którą wcale nie chciałam iść, ale przyjaciółka mnie tam zaciągnęła. Ostatnio zranił mnie jeden "kolega" i miałam już serdecznie dosyć facetów.
Kurczę, ten nachalny Krzysiek zaczynał mnie...

24 godziny kochania[bookLink]4878253|24 godziny kochania[/bookLink]

24 godziny kochania[bookLink]4878253|24 godziny kochania[/bookLink]

 [bookCover]4878253|24 godziny kochania[/bookCover]