Jeszcze nie odnalazłam siebie.
Nadal prowadzę poszukiwania. Badam w czym jestem dobra, co sprawia mi przyjemność. Niby wiem, że lubię czytać, śpiewać, tańczyć, pomagać innym, odpływać " do krainy czarów", ale nadal sądzę, że to jeszcze nie to.
Wiem, że wielu ludzi szuka własnego ja, kopiąc w swoich korzeniach,
jednak czuję, że to nie dla mnie. Bardziej niż więzy krwi, cenię więzi,
które sama wykreowałam, ludzi, którzy faktycznie coś dla mnie zrobili,
którym ufam.
Jak każda nastolatka próbuję się wpasować. Przeszłam już wiele etapów. Próbowałam być emo, kujonem, candygirl i wiele innych, jednak to okazało nie być się, tym czego szukam.
Na ten moment nie wiem na czym stoję, ale nadal szukam i nie poddam się dopóki nie odnajdę swojego miejsca.

Jeszcze nie odnalazłam siebie.
Nadal prowadzę poszukiwania. Badam w czym jestem dobra, co sprawia mi przyjemność. Niby wiem, że lubię czytać, śpiewać, tańczyć, pomagać innym, odpływać " do krainy czarów", ale nadal sądzę, że to jeszcze nie to.
Wiem, że wielu ludzi szuka własnego ja, kopiąc w swoich korzeniach,
jednak czuję, że to nie dla mnie. Bardziej niż więzy krwi,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Fundamenty mojej osobowości są proste:
- historia, własne doświadczenia, wykształcenie, pragnienia, poglądy, hobby i zainteresowania i cała ja.
Co się na nią składa?
- wady i zalety;
- pragnienia i marzenia oraz siła do ich realizacji;
- szczypta wyrachowania mieszająca się z wrażliwością;
- zwyczajność i dużo pogody duchy;
- niepowtarzalność i nieokreśloność w swojej zwyczajności i pospolitości.

Fundamenty mojej osobowości są proste:
- historia, własne doświadczenia, wykształcenie, pragnienia, poglądy, hobby i zainteresowania i cała ja.
Co się na nią składa?
- wady i zalety;
- pragnienia i marzenia oraz siła do ich realizacji;
- szczypta wyrachowania mieszająca się z wrażliwością;
- zwyczajność i dużo pogody duchy;
- niepowtarzalność i nieokreśloność w swojej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jestem jeszcze młoda, jestem jeszcze nastolatką, ale dorosła. Tylko chyba jeszcze nie wiem kim jestem, czego w życiu chcę, co jest dla mnie najważniejsze, a czas ucieka, nie będę wiecznie młoda, nie będę mieć wiecznie czasu na poszukiwanie siebie. Mam dużo pasji, dużo rzeczy, które mogłabym w życiu robić i które chciałabym robić. Za niedługo będę musiała wybrać studia lub pracę. Ale co wybrać kiedy do końca nie wiem co tak naprawdę chcę. Obecnie jestem zabiegana, w ciągłym ruchu. Chodzę do szkoły, gram w piłkę ręczną, czytam książki, maluje, kocham zwierzęta, gotuje. Ciężko mi jest to wszystko pogodzić, bo dni są krótkie,a połowę z nich spędzam w szkole. Lubię robić wszystkie te rzeczy i nie potrafię się na nic konkretnie zdecydować. Może kiedyś dowiem się kim jestem. Wybiorę tą jedną konkretną rzecz, która będę robić przez resztę życia.

Jestem jeszcze młoda, jestem jeszcze nastolatką, ale dorosła. Tylko chyba jeszcze nie wiem kim jestem, czego w życiu chcę, co jest dla mnie najważniejsze, a czas ucieka, nie będę wiecznie młoda, nie będę mieć wiecznie czasu na poszukiwanie siebie. Mam dużo pasji, dużo rzeczy, które mogłabym w życiu robić i które chciałabym robić. Za niedługo będę musiała wybrać studia lub...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moją tożsamość zbudowałam sama. Inspirację znalazłam w literaturze, która jest moją siłą napędową odkąd nauczyłam się czytać. Ponieważ zmianom ulegają preferencje literackie, więc i moje JA ewoluuje. Już nie jestem Lisą, Pipi, Huckiem, nie jestem Anią ani Scarlett, ale w każdej mojej kolejnej przemianie pozostaje ich ślad. Są składowymi kolejnych moich wcieleń i wbrew pozorom, wspólnie tworzymy spójną, silną osobowość. Jestem nimi i kolejnymi z listy swoich lektur, mam ich cechy, ich stosunek do świata, ich zalety i wady.

Moją tożsamość zbudowałam sama. Inspirację znalazłam w literaturze, która jest moją siłą napędową odkąd nauczyłam się czytać. Ponieważ zmianom ulegają preferencje literackie, więc i moje JA ewoluuje. Już nie jestem Lisą, Pipi, Huckiem, nie jestem Anią ani Scarlett, ale w każdej mojej kolejnej przemianie pozostaje ich ślad. Są składowymi kolejnych moich wcieleń i wbrew...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kim jestem? Trudne pytanie. Odpowiedzi na nie szuka się całe życie. Sami dla siebie jesteśmy zagadką. Mimo to potrafimy oceniać innych, nieznając samych siebie. Nie jest mi obca cisza i samotność. Niekiedy to one są najlepszymi przyjaciółkami. Każdy z nas potrzebuje chwili spokoju, by po ciężkim dniu zebrać myśli. Przeszkodą też może być przeszłość. To co było mogło być dobre ale jutro może okazać się lepsze.
To ona nie daje nam spokoju i nas prześladuje. Zamyka nam oczy na to, co będzie. Należy porzucić to co było i spojrzeć przed siebie, niepatrząc w tył.
Bądźmy sobą w tym co robimy. Staram patrzeć się na świat z uśmiechem.
I może nie jestem taki jak inni. Może nie robię tego co wszyscy. Żyję dla siebie. Wiem natomiast, że po prostu jestem SOBĄ. Jestem niepowtarzalny. Nie ma drugiego jak ja. To mój świat. To moje życie. To JA.

Kim jestem? Trudne pytanie. Odpowiedzi na nie szuka się całe życie. Sami dla siebie jesteśmy zagadką. Mimo to potrafimy oceniać innych, nieznając samych siebie. Nie jest mi obca cisza i samotność. Niekiedy to one są najlepszymi przyjaciółkami. Każdy z nas potrzebuje chwili spokoju, by po ciężkim dniu zebrać myśli. Przeszkodą też może być przeszłość. To co było mogło być...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Myślę, że nie jestem w stanie stwierdzić, że poznałam siebie w stu procentach. Może nikt z nas tego nie potrafi, może uczymy się samych siebie przez całe życie. Ale są na tej drodze dwie rzeczy, które pomagają mi odnaleźć siebie i poczuć, że jestem na właściwej drodze - muzyka oraz niesienie pomocy. W dźwiękach jestem zakochana od najmłodszych lat, bo pierwszy raz pojawiłam się na scenie, gdy ledwo odrosłam od ziemi. Dzięki muzyce czuję, że żyję, jestem na swoim miejscu i mogę nawet przenosić góry. Pomaganie innym również sprawiało mi zawsze ogromną radość i satysfakcję. Wierzę, że choćby najmniejsze okruszki dobra, którymi dzielimy się z innymi sprawiają, że świat staje się lepszym miejscem. Staram się aktywnie działać w wolontariatach, słuchać innych, a także dostrzegać ich potrzeby każdego dnia. Można powiedzieć zatem, że odnajduję siebie pomagając odnaleźć się innym.

Myślę, że nie jestem w stanie stwierdzić, że poznałam siebie w stu procentach. Może nikt z nas tego nie potrafi, może uczymy się samych siebie przez całe życie. Ale są na tej drodze dwie rzeczy, które pomagają mi odnaleźć siebie i poczuć, że jestem na właściwej drodze - muzyka oraz niesienie pomocy. W dźwiękach jestem zakochana od najmłodszych lat, bo pierwszy raz pojawiłam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Codziennie odkrywam własne JA. Przezwyciężając strach, roniąc łzy, śmiejąc się i kochając buduje swoją tożsamość.
Każdego dnia odnajduję siebie na nowo. Zaskakując, zdumiewając i wprowadzając się w konsternację.

Nie musiałam szukać swoich korzeni aby znaleźć siebie. Historie przodków przekazywane z pokolenia na pokolenie na pewno wpłynęły na kształtowanie się mojej osobowości, idee i poglądy.

Każda przeczytana książka, wypita kawa, poznana osoba - zbliżyła mnie do poznania prawdy o sobie.

Codziennie odkrywam własne JA. Przezwyciężając strach, roniąc łzy, śmiejąc się i kochając buduje swoją tożsamość.
Każdego dnia odnajduję siebie na nowo. Zaskakując, zdumiewając i wprowadzając się w konsternację.

Nie musiałam szukać swoich korzeni aby znaleźć siebie. Historie przodków przekazywane z pokolenia na pokolenie na pewno wpłynęły na kształtowanie się mojej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wychowałam się w tak zwanym normalnym domu. Miałam buty, głodna nie chodziłam, a rodziców oboje miałam, mimo że przytulenia czy całusa nie zaznałam. Rozmowy czy zajęcia z rodzicami to nawet w głowie mi się nie mieściły. Dziadkowie, wujostwo, reszta rodziny powielali schemat. Czemu trudno uśmiechnąć się do dziecka lub zacząć rozmowę? "Wylądowałam w dziwnej rodzinie czy jestem z kosmosu?" - myślałam.
Uwierzyłam w drugą opcję. Wylądowałam u psychiatry. Zaczęły się szykanowania ze strony rodziny. Nie odnalazłam się wśród niechętnych mi ludzi. Utrzymuję ograniczony kontakt z "rodziną". Nie mam przyjaciół. Relacje z innymi ludźmi zwyczajnie nie wychodzą mi, trafił się następny mąż o psychopatycznym profilu osobowościowym. Słowo rodzina ma negatywny wydźwięk w moim wnętrzu.

Wychowałam się w tak zwanym normalnym domu. Miałam buty, głodna nie chodziłam, a rodziców oboje miałam, mimo że przytulenia czy całusa nie zaznałam. Rozmowy czy zajęcia z rodzicami to nawet w głowie mi się nie mieściły. Dziadkowie, wujostwo, reszta rodziny powielali schemat. Czemu trudno uśmiechnąć się do dziecka lub zacząć rozmowę? "Wylądowałam w dziwnej rodzinie czy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Co mnie utożsamia? Są to na pewno pasje, których jest wiele w moim życiu. Jedną, która mnie uspokaja, przy której odpoczywam i w którą uciekam jest haft krzyżykowy. "Haftowanie to trochę niespotykane hobby u osoby tak nieuporządkowanej jak ja, lecz właśnie ta dokładność mnie w nim pociąga, złudzenie kontroli, które mi daje. Kiedy skupiam się nad nowym wzorem, nie potrafię myśleć o niczym innym. Chandra, poczucie winy, tęsknota - wszystko odpływa, zostaje tylko piękny mikroświat w moich dłoniach, błysk igły, tęcza kolorów nici, uspokajający reżim dyscypliny."

Co mnie utożsamia? Są to na pewno pasje, których jest wiele w moim życiu. Jedną, która mnie uspokaja, przy której odpoczywam i w którą uciekam jest haft krzyżykowy. "Haftowanie to trochę niespotykane hobby u osoby tak nieuporządkowanej jak ja, lecz właśnie ta dokładność mnie w nim pociąga, złudzenie kontroli, które mi daje. Kiedy skupiam się nad nowym wzorem, nie potrafię...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Obecnie wiem kim jestem, kim byłam oraz jestem gotowa na to kim będę.
Odnajduje siebie w chłonięciu życia. Dziękuję każdej sekundzie mojego życia, bo mam szansę poznawać siebie jeszcze lepiej. Wszystkie wydarzenia małe i duże, cudowne i doprowadzające na skraj rozpaczy, wywołujące wyrzut miliona endorfin i sprawiające ból nie do zniesienia, tworzą mnie. Mnie, którą lubię i której nie boję się spojrzeć się w lustrze prosto w oczy, nawet jeśli widać w nich łzy to gdzieś z tyłu zawsze potrafię dostrzec promyk nadziei.
Ostatnio życie mnie bardzo poturbowało pozbawiając na zawsze wsparcia kilku bliskich mi osób, dając mi szansę na lepsze poznanie samej siebie. Odkryłam, że jestem silniejsza niż przypuszczałam.
Dziękuję za każdą lekcję, którą dostałam i za wszystkie, które dopiero przede mną. Dziękuję, że wiem kim jestem.

Obecnie wiem kim jestem, kim byłam oraz jestem gotowa na to kim będę.
Odnajduje siebie w chłonięciu życia. Dziękuję każdej sekundzie mojego życia, bo mam szansę poznawać siebie jeszcze lepiej. Wszystkie wydarzenia małe i duże, cudowne i doprowadzające na skraj rozpaczy, wywołujące wyrzut miliona endorfin i sprawiające ból nie do zniesienia, tworzą mnie. Mnie, którą lubię i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej