Nie ważne czy żyje się osiemdziesiąt czy osiem lat, zawsze ma się coś do powiedzenia O ŻYCIU. Każdy ma swoje przemyślenia i przeżycia, od ludzi będących w tłumie po odosobnionych STRAŻNIKÓW GÓR, każdy ma lepsze i gorsze chwile. I każdy chce by życie było piękne i beztroskie i choć nigdy do końca takie nie będzie, warto zadać sobie jedno pytanie (cytując starą polską komedię): Co lubię robić w życiu? i zacząć to robić.

Nie zawsze będzie łatwo, ale z pewnością będzie przyjemniej, niż gdybyś chodził/a do pracy, której nienawidzisz.

Nie ważne czy żyje się osiemdziesiąt czy osiem lat, zawsze ma się coś do powiedzenia O ŻYCIU. Każdy ma swoje przemyślenia i przeżycia, od ludzi będących w tłumie po odosobnionych STRAŻNIKÓW GÓR, każdy ma lepsze i gorsze chwile. I każdy chce by życie było piękne i beztroskie i choć nigdy do końca takie nie będzie, warto zadać sobie jedno pytanie (cytując starą polską...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pasja jest tym na co zawsze brak czasu. A gdy się znajdzie daje takie odczucie, że się wie, że to jest to. Pasja nie istnieje na co dzień, wkrada się w najmniej oczekiwanym momencie, zakuwa kajdanami przyjemności i wypuszcza na wolność gdy realizm puka do drzwi. Niektórzy uważają, że praca to ich pasja, myślę, że się mylą, ale co ja tam wiem. STRAŻNICZKA GÓR wie pewnie więcej O ŻYCIU niż ja, albo podmiejski kurier, kwiaciarka z sąsiedztwa, czy sekretarka w ubezpieczalni.

Pasja jest tym na co zawsze brak czasu. A gdy się znajdzie daje takie odczucie, że się wie, że to jest to. Pasja nie istnieje na co dzień, wkrada się w najmniej oczekiwanym momencie, zakuwa kajdanami przyjemności i wypuszcza na wolność gdy realizm puka do drzwi. Niektórzy uważają, że praca to ich pasja, myślę, że się mylą, ale co ja tam wiem. STRAŻNICZKA GÓR wie pewnie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Młodsza ja nigdy nie pomyślałaby O ŻYCIU, w którym się znalazłam. Nigdy nie sądziłam, że polubię zupę jarzynową. Tak samo nie przyszło mi do głowy, że mogłabym zacząć szyć.
O ŻYCIU w życiu ja nawet guzika nie potrafiłam przyszyć!
Teraz tworzę maskotki jedna za drugą. Robię to dla przyjemności i obdarowuje bliskich. Czy chciałabym na tym zarabiać? Jasne! Pewnie byłoby to łatwiejsze niż zarabianie na czytaniu.
Dobrze, a STRAŻNICZKA GÓR?
Jest jest... STRAŻNICZKA GÓR pluszowych, ale może lepiej przedstawię ją na zdjęciu:

Młodsza ja nigdy nie pomyślałaby O ŻYCIU, w którym się znalazłam. Nigdy nie sądziłam, że polubię zupę jarzynową. Tak samo nie przyszło mi do głowy, że mogłabym zacząć szyć.
O ŻYCIU w życiu ja nawet guzika nie potrafiłam przyszyć!
Teraz tworzę maskotki jedna za drugą. Robię to dla przyjemności i obdarowuje bliskich. Czy chciałabym na tym zarabiać? Jasne! Pewnie byłoby to...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeżeli chodzi o mnie to nie chciałabym, aby moja pasja była jednocześnie moją pracą. Ja bardzo lubię swoją pracę, ale kiedy człowiek 8 godzin przez 5 dni w tygodniu robi to samo to ma ochotę odpocząć i zrobić coś innego. Odpoczynkiem jest zajęcie się swoimi pasjami. O ŻYCIU mogę powiedzieć tyle, że jest bardzo stresujące a pasja pomaga w odstresowaniu się. W naładowaniu akumulatorów przed kolejnym dniem lub tygodniem. Gdyby pasja była moją pracą miałabym obawy, że może mi się znudzić.  Pasja to taka moja STRAŻNICZKA  GÓR w których osiągam spokój i mogę się zrelaksować.

Jeżeli chodzi o mnie to nie chciałabym, aby moja pasja była jednocześnie moją pracą. Ja bardzo lubię swoją pracę, ale kiedy człowiek 8 godzin przez 5 dni w tygodniu robi to samo to ma ochotę odpocząć i zrobić coś innego. Odpoczynkiem jest zajęcie się swoimi pasjami. O ŻYCIU mogę powiedzieć tyle, że jest bardzo stresujące a pasja pomaga w odstresowaniu się. W naładowaniu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dla mnie pasja to miłość. Miłość do tego co robimy obojętnie czy jest to malowanie obrazów, himalaizm czy praca w księgowości. Czy powinniśmy dążyć do tego by pasja stała się pracą? Na to pytanie każdy powinien sobie odpowiedzieć sam, ponieważ dla jednego pasja to odskocznia od pracy a inni chcą zarabiać na pasji. Istotą jest to, by każdy osiągał swoje szczyty, które będą dawały mu radość. Uważam jednak, że jeżeli ktoś ma perspektywę zarabiana na pasji i chciałby to robić, to powinien wszelkimi siłami do tego dążyć, bo moim zdaniem nie ma nic lepszego niż robienie tego co się kocha i co daje nam szczęście i radość. Nie powinniśmy zapominać „O ŻYCIU” i czerpaniu z niego pełnymi garściami, bo życie bywa zbyt krótkie, by porzucać marzenia i tracić je na robienie rzeczy, które nie sprawiają nam przyjemności. Ja na razie należę do osób, które oddzielają pasję od pracy, ale nie wykluczam, że w momencie, w którym uznam, że czas zmienić pracę i pójść w innym kierunku, to z mojej pasji zrobię sposób na życie - pensjonat pod tajemniczo brzmiącą nazwą „STRAŻNICZKA GÓR”.

Dla mnie pasja to miłość. Miłość do tego co robimy obojętnie czy jest to malowanie obrazów, himalaizm czy praca w księgowości. Czy powinniśmy dążyć do tego by pasja stała się pracą? Na to pytanie każdy powinien sobie odpowiedzieć sam, ponieważ dla jednego pasja to odskocznia od pracy a inni chcą zarabiać na pasji. Istotą jest to, by każdy osiągał swoje szczyty, które będą...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

O ŻYCIU zawodowym zaczęłam myśleć poważnie,po przeczytaniu książki Jacka Walkiewicza "Pełna moc możliwości".Mówi on w niej bardzo ważne słowa,które rzuciły blask na moje dotychczasowe myślenie-"Profesjonalizm nigdy nie jest dziełem przypadku.Pasja rodzi profesjonalizm.Profesjonalizm daje jakość, a jakość to jest luksus w życiu".I pod wpływem tej lektury zrozumiałam,że aby móc być osobą spełnioną pasja musi stać się moim życiem i przenikać wszystkie sfery mojego działania i egzystencji.Nie ma nic piękniejszego niż żyć robiąc to co się kocha, dając siebie maksimum zaangażowania i serca,a jeszcze jeśli to przynosi profity to już mamy obraz idealny.W ten sposób zaczęłam studiować prawo i z każdym kolejnym rokiem,utwierdzam się w przekonaniu,że to był dobry wybór.Tak jak Elizabeth Hawley-STRAŻNICZKA GÓR,oddała się w całości tematyce himalaizmu, ja chcę się oddać pracy w zawodzie prawnika.Pomagać ludziom,doskonalić się,brać czynny udział w kreowaniu dalszych losów bohaterów,którymi są kolejni klienci.Dla niektórych obserwatorów będzie to praca ciężka, dla niektórych będzie się wydawała nudna, a dla mnie będzie po prostu wymarzona.

O ŻYCIU zawodowym zaczęłam myśleć poważnie,po przeczytaniu książki Jacka Walkiewicza "Pełna moc możliwości".Mówi on w niej bardzo ważne słowa,które rzuciły blask na moje dotychczasowe myślenie-"Profesjonalizm nigdy nie jest dziełem przypadku.Pasja rodzi profesjonalizm.Profesjonalizm daje jakość, a jakość to jest luksus w życiu".I pod wpływem tej lektury zrozumiałam,że aby...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

O życiu każdy decyduje sam. Ale nasze wybory powinny nas uszczęśliwiać, tak abyśmy każdego dnia z uśmiechem na twarzy wstawali do pracy. Pełni energii i dobrego humory podejmowali wyzwanie nowego dnia. Z pewnością tak będzie jeśli nasza praca zarazem będzie naszą pasją. Niemniej jednak uważam, że nasze pasje powinny być naszymi małymi przyjemnościami, które robimy dodatkowo i nie z przymusu. Jak to w pracy bywa, zawsze znajdzie mniej sympatyczna koleżanka, problemy i nieporozumienia. Zbyt duży nawał obowiązków służbowych i dodatkowy natłok obowiązków domowych sprawi, że staniemy się strażnikami gór. Do pracy będziemy chodzili zmęczeni i przestanie nam ona sprawiać przyjemność. Dlatego moim zdaniem nie powinniśmy łączyć pasji z zawodem, bo pasja powinna zostać małą przyjemnością do której uciekamy po ciężkim dniu. W co byśmy uciekli, gdyby praca była naszą pasją...w pracę? Dlatego dla mnie na odstresowanie po ciężkim dniu idealna jest książka.... Ale moja praca szerokim łukiem omija temat książek :)

O życiu każdy decyduje sam. Ale nasze wybory powinny nas uszczęśliwiać, tak abyśmy każdego dnia z uśmiechem na twarzy wstawali do pracy. Pełni energii i dobrego humory podejmowali wyzwanie nowego dnia. Z pewnością tak będzie jeśli nasza praca zarazem będzie naszą pasją. Niemniej jednak uważam, że nasze pasje powinny być naszymi małymi przyjemnościami, które robimy dodatkowo...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pasja jest dla mnie silnikiem odrzutowym Boeinga 747 - napędza każdy dzień, dodając energii, motywacji, inspiracji, weny. Jest uzasadnieniem wszelkich działań i wiąże się z poczuciem sensu oraz celu życia. Bez pasji człowiek gubi się w labiryncie możliwości, nie wie, kim jest, kim być i co robić ze swoim czasem, który mija, a fakt, że przepada w sposób niewykorzystany, rodzi wyłącznie smutek i frustrację. Pasja jest też sukcesem w odnalezieniu swojego miejsca na świecie - a tym samym przynależności do społeczności, grup ludzi, z którymi nawiązuje się trwałe i dobre relacje. Jako odskocznia od samotności i źródło samych wspaniałych uczuć i emocji pasja jest naturalnym antydepresantem i lekiem na choroby cywilizacyjne XXI wieku. Gdyby tak każdy człowiek posiadał zainteresowania, którym mógłby się poświęcić, ileż istnień dałoby się uratować i jak barwny i jaśniejący dobrem byłby nasz świat, który obecnie płonie całym złem i problemami wynikającymi z braku uskrzydlającej mocy pasji.

Pasja jest dla mnie silnikiem odrzutowym Boeinga 747 - napędza każdy dzień, dodając energii, motywacji, inspiracji, weny. Jest uzasadnieniem wszelkich działań i wiąże się z poczuciem sensu oraz celu życia. Bez pasji człowiek gubi się w labiryncie możliwości, nie wie, kim jest, kim być i co robić ze swoim czasem, który mija, a fakt, że przepada w sposób niewykorzystany,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

– Masz babciu, napij się herbaty. Gospodarz na szczęście już wstał – powiedziała Marta. Przysiadła na ławce obok Marii, która obserwowała jak promienie tkają woal miękkiego światła na wzniesieniach. W dolinach zalegała mgła, więc okoliczne szczyty przypominały wyspy wynurzające się z oceanu. Rozpakowały wczorajsze kanapki. Wgryzając się w twardą skórkę chleba, Maria spoglądała na okoliczne szczyty. Za plecami miała Strażniczkę Gór – jedyne schronisko w Beskidzie Wyspowym, które przetrwało II wojnę światową. To dzięki jej ciotce, która swoim niezwykłym temperamentem potrafiła ująć nawet niemieckich żołnierzy. Kiedy powiedziała, że budynek to nie żadna baza partyzantów, ale jej dom rodzinny, uwierzyli bez mrugnięcia okiem. Wszystkie kobiety w jej rodzinie były pełne pasji. I utalentowane literacko. Marta też, choć w siebie nie wierzyła. Dlatego wyjazd w jej rodzinne strony był pretekstem, aby porozmawiać z wnuczką o życiu. – Widzisz kochanie, właśnie w tym miejscu postanowiłam, że będę dziennikarką. Nie to, że będę pracować jako dziennikarka, ale nią zostanę. Byłam taka jak ty: ambitna, lecz trochę zahukana. Ale stwierdziłam, że zawalczę o siebie. Bo czym jest życie bez pasji? Ziemią jałową. – A co jeśli pasją jest spanie? – Marcie nie udało się ukryć ziewnięcia. – Czytałam, że jeden z helsińskich hoteli szuka testera łóżek. Zawsze możesz spróbować, pod warunkiem, że potem to opiszesz – powiedziała Maria. Obie wybuchły śmiechem, a górskie echo odpowiedziało im tym samym.

– Masz babciu, napij się herbaty. Gospodarz na szczęście już wstał – powiedziała Marta. Przysiadła na ławce obok Marii, która obserwowała jak promienie tkają woal miękkiego światła na wzniesieniach. W dolinach zalegała mgła, więc okoliczne szczyty przypominały wyspy wynurzające się z oceanu. Rozpakowały wczorajsze kanapki. Wgryzając się w twardą skórkę chleba, Maria...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moją pasją są słowa, których używam codziennie. Kocham układać je w zdania, rozdziały, opowiadania. Nie potrafimy bez nich żyć, ale dla mnie znaczą więcej niż dla niektórych.

Nie jestem wielką STRAŻNICZKĄ GÓR, która broni wielkich prawd, ja tylko chowam w sercu słowa jako wielką broń, zdolną kierować tłumami.

O ŻYCIU wciąż wiem niewiele, ciągle mam mnóstwo do nauki, ale chcę dzielić się z ludźmi moimi słowami jako dziennikarka i pisarka, pracę zmieniając w pasję i na odwrót.

Moją pasją są słowa, których używam codziennie. Kocham układać je w zdania, rozdziały, opowiadania. Nie potrafimy bez nich żyć, ale dla mnie znaczą więcej niż dla niektórych.

Nie jestem wielką STRAŻNICZKĄ GÓR, która broni wielkich prawd, ja tylko chowam w sercu słowa jako wielką broń, zdolną kierować tłumami.

O ŻYCIU wciąż wiem niewiele, ciągle mam mnóstwo do nauki, ale...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej