Bogata wyobraźnia, jak wiele potężnych narzędzi, ma na mnie i pozytywny, i negatywny wpływ.
Pozytywna jest w sytuacjach towarzyskich, bo sprzyja ciekawym skojarzeniom i pomysłom. Dzięki niej zdarza mi się błysnąć dowcipnym stwierdzeniem czy przedstawić zabawną wizję jakieś sytuacji, która inspiruje też innych.
Czasami jednak wyobraźnia jest dla mnie szkodliwa, bo zdarza mi się niestety "odpłynąć". Niby na co dzień nie bujam w obłokach, ale czasami tak intensywnie sobie coś wyobrażam, że zapominam o realnym świecie... Chociaż i to bywa korzystne, bo na przykład kiedy czekam w kolejce do lekarza, wyobraźnia sprawia, że zapominam o okropnej poczekalni i denerwujących się pacjentach, przestaję myśleć ze strachem o czekającej mnie wizycie i całkiem się od tego odcinam. Dzięki wyobraźni nigdy się nie nudzę!

Bogata wyobraźnia, jak wiele potężnych narzędzi, ma na mnie i pozytywny, i negatywny wpływ.
Pozytywna jest w sytuacjach towarzyskich, bo sprzyja ciekawym skojarzeniom i pomysłom. Dzięki niej zdarza mi się błysnąć dowcipnym stwierdzeniem czy przedstawić zabawną wizję jakieś sytuacji, która inspiruje też innych.
Czasami jednak wyobraźnia jest dla mnie szkodliwa, bo zdarza mi...

To najważniejsza bitwa. I to ja muszę ją zakończyć. To ode mnie zależy jego los. Jedno fałszywe posunięcie i... Nawet nie chcę o tym myśleć. Moim najważniejszym celem stała się ochrona ukochanego.

To wojna. Stracono już tylu ludzi. Tak długo walczyliśmy o lepszy los. Muszę to zrobić. Tak długo trenowałam do tej bitwy. Nie może mnie nic zdradzić - nawet spojrzenie. Mój lęk jest niczym w porównaniu z jego wolnością...

-Pani K.? Zapraszam za mną. Pierwszy raz będzie Pani przesłuchiwana?

Głos policjanta był stanowczy, jednak ja wiedziałam, że nie złamie mnie nic.

To najważniejsza bitwa. I to ja muszę ją zakończyć. To ode mnie zależy jego los. Jedno fałszywe posunięcie i... Nawet nie chcę o tym myśleć. Moim najważniejszym celem stała się ochrona ukochanego.

To wojna. Stracono już tylu ludzi. Tak długo walczyliśmy o lepszy los. Muszę to zrobić. Tak długo trenowałam do tej bitwy. Nie może mnie nic zdradzić - nawet spojrzenie. Mój lęk...

Mam swój drugi świat, drugą codzienność, drugie życie. To wszystko dzięki wyobraźni.
Któż z Nas nie chciałby czasami odmiany w swoim życiu, cofnięcia czasu, zmiany decyzji czy też przeżycia romantycznej miłości z tym, który nawet nie spojrzy w naszą stronę ech... Kiedy świat wali się na głowę, obowiązki wpychają się drzwiami, oknami i muszlą klozetową, wtedy "przechodzę" do tego drugiego świata, podróżuję, tańczę, śmieję się i mimowolnie toczę prawdziwe życie, tylko jakoś tak łatwiej mi sobie z nim poradzić. Mam psa, dobrze prosperującą pracę, cudownego chłopaka i problemy? Mówi się, że nie można mieć wszystkiego - to prawda.
Nie można mieć idealnego życia- nawet w wyobraźni, bo wtedy nikt nie chciałby żyć tak na prawdę. A przecież mamy wpływ na tak wiele spraw... Możemy sobie wyobrażać i wizualizować przyszłość i dzięki temu podejmować lepsze decyzje. Tak, cieszę się, że mam wyobraźnię i dziękuję jej za to, że współpracuje ze zdrowym rozsądkiem :)

Mam swój drugi świat, drugą codzienność, drugie życie. To wszystko dzięki wyobraźni.
Któż z Nas nie chciałby czasami odmiany w swoim życiu, cofnięcia czasu, zmiany decyzji czy też przeżycia romantycznej miłości z tym, który nawet nie spojrzy w naszą stronę ech... Kiedy świat wali się na głowę, obowiązki wpychają się drzwiami, oknami i muszlą klozetową, wtedy...

Była sobie dziewczynka, której wyobraźnia toczyła ciągłą walkę z otaczającą ją rzeczywistością; w wielu przypadkach fantazja miała zwyczajnie więcej do zaoferowania. Zadawała światu pytania, które niczym echo roznosiły się po czasoprzestrzeni, nie odnajdując wytłumaczenia. A, że pytań było wiele, natomiast zmysłu fantastycznej kreacji jeszcze więcej, ten postanowił sam na nie odpowiadać. Tworzył w jej umyśle gwiazdy bardziej błyszczące niż te na niebie, wieżowce wyższe niż te dotychczas zbudowane, przygody bardziej zajmujące niż te opisane przez niezliczoną rzeszę pisarzy.
Dziewczynka nieco urosła, stając się dziewczyną, a następnie kobietą. Wciąż jednak upiększała świat za pomocą barw swojej wyobraźni. Potrafiła ukształtować zwyczajną, pełną zgiełku ulicę na obraz dziewiętnastowiecznej Anglii, pełnej zapiętych pod szyję sukien, powozów oraz deszczu. Równie łatwo oddychała co tworzyła nowe światy. One były częścią jej, a ona ich bohaterem oraz twórcą. Nie zawsze jednak, jak wszystko zresztą, rościło się o miano pozytywnego aspektu. Dorastająca dziewczynka nazbyt często potrafiła zaniedbać rzeczywistość, poprzez nadmierne zanurzanie się w własnoręcznie utkanej fikcji. Jednak nadszedł moment, w którym jej talent przydał się również komuś z zewnątrz.
Pewnego razu, kończąc czytać siostrzeńcowi książkę, zauważyła, iż jej zakończenie widocznie się chłopcu nie spodobało. Zaczęła, więc tworzyć własny, alternatywny koniec.
Od tego czasu jestem jego własnym, prywatnym bajarzem…

Była sobie dziewczynka, której wyobraźnia toczyła ciągłą walkę z otaczającą ją rzeczywistością; w wielu przypadkach fantazja miała zwyczajnie więcej do zaoferowania. Zadawała światu pytania, które niczym echo roznosiły się po czasoprzestrzeni, nie odnajdując wytłumaczenia. A, że pytań było wiele, natomiast zmysłu fantastycznej kreacji jeszcze więcej, ten postanowił sam na...

Odkąd tylko jako dziecko nauczyłam się składać litery, zaczęłam pochłaniać książki wszelkiego rodzaju wręcz nałogowo. Mając siedem lat napisałam swoje pierwsze opowiadanie. Co prawda teraz są one powodem do żartów mojej rodziny, ale nic sobie z tego nie robię. W wieku 10 lat przeczytałam "Opowieści z Narnii" i tak się zaczęło. Opowiadania z tematyki "o zwierzątkach" przerzuciły się na fauny, centaury, minotaury, czarownice i inne stworzenia fantastyczne. W efekcie doszło do tego, że to ja opowiadałam mamie bajki na dobranoc, nie ona mi. Zawsze powtarzała, że moja wyobraźnia nie ma granic i wiem, że miała rację. Dzięki setkom przeczytanych książek, obejrzanych bajek i opowiedzianych historii potrafię wyobrazić sobie właściwie wszystko.

Ty mówisz "Gandalf" Ja już wyobrażam sobie Gandalfa Białego w różowym stroju, pośród tęczy i chmur waty cukrowej. Ta... Może przesadziłam, ale nic na to nie poradzę. Moja wyobraźnia dosłownie nie ma granic.

Najgorzej jest kiedy na lekcjach przerabiamy jakiekolwiek utwory o tematyce fantastycznej, lub z jej śladami, a w mojej głowie zaczyna się pisać nowa historia, przez co rzadko kiedy umiem skupić się na tym, o czym rzeczywiście to jest.
Poza tym nie widzę minusów w posiadaniu dużej wyobraźni. Ona wszystko mi ułatwia. Matematyka i bryły przestrzenne. Plastyka. Zajęcia artystyczne. "Malowanie muzyką", czyli plastyczne wyrażenie utworów np. "Sonaty księżycowej" - Te rzeczy stają się o wiele prostsze, za co jestem wdzięczna książkom ;)

Odkąd tylko jako dziecko nauczyłam się składać litery, zaczęłam pochłaniać książki wszelkiego rodzaju wręcz nałogowo. Mając siedem lat napisałam swoje pierwsze opowiadanie. Co prawda teraz są one powodem do żartów mojej rodziny, ale nic sobie z tego nie robię. W wieku 10 lat przeczytałam "Opowieści z Narnii" i tak się zaczęło. Opowiadania z tematyki "o zwierzątkach"...

Wyobraźnia jest wynalazkiem niezastąpionym i nieporównywalnym do niczego innego. Bo czy cokolwiek innego jest w stanie w każdej chwili, w dowolnym momencie sprawić, że można żyć tak jak się chce, być tam gdzie się chce, z kim akurat się chce?

W mojej wyobraźni jestem odważna, asertywna i przebojowa. Żyję w idealnym miejscu, w moim wyśnionym mieszkaniu, mam czas na co tylko zapragnę, nie martwię się o pieniądze, zdrowie, pracę. Nie boję się bólu, chorób, starości i śmierci. Mam najwspanialszego i najprzystojniejszego na świecie chłopaka, który jest dla mnie najlepszym przyjacielem. Nigdy się nie kłócimy, kochamy się szczerze i prawdziwie. Mamy pewność, że nigdy się nie skrzywdzimy.

W mojej wyobraźni mogę być całkowitą egoistką i myśleć wyłącznie o własnych pragnieniach, potrzebach i zachciankach. Nie muszę obawiać się opinii otoczenia, krzywych spojrzeń, krytyki i zawiści. Nie ma tam miejsca na zmartwienia, kłopoty i problemy. Nie ma tam zła, kłamstwa i obłudy.

Dzięki wyobraźni mogę mieć życie idealne, mogę patrząc w lustro widzieć siebie taką jaką nigdy nie odważyłabym się być. Mogę osiągać cele, których nawet nie śmiałabym sobie postawić. Dzięki wyobraźni mam siłę by wierzyć, że jestem w stanie to wszystko naprawdę osiągnąć.

Czy to nie jest niesamowite?

Wyobraźnia jest wynalazkiem niezastąpionym i nieporównywalnym do niczego innego. Bo czy cokolwiek innego jest w stanie w każdej chwili, w dowolnym momencie sprawić, że można żyć tak jak się chce, być tam gdzie się chce, z kim akurat się chce?

W mojej wyobraźni jestem odważna, asertywna i przebojowa. Żyję w idealnym miejscu, w moim wyśnionym mieszkaniu, mam czas na co tylko...

-Puk Puk.
-Kto tam?
-To zależy od Ciebie, tylko pod żadnym pozorem nie patrz w okienko judasza. Nie sprawdzaj.

Wyobraźnia może być zarówno wrogiem jak i przyjacielem. Używana w nieodpowiedni sposób, może sprawić, że pokaleczymy się nią jak nożem. Jednak nóż - używany właściwie, staje się nie tylko doskonałym narzędziem przetrwania. W odpowiednich rękach może być przyrządem, z pomocą którego jesteśmy w stanie tworzyć piękno. Sztukę.

Nasza wyobraźnia działa bardzo podobnie. Możemy w nieskończoność wymyślać nieistniejące problemy i nieistniejące rozwiązania tychże problemów, wprowadzając się tym samym w nieustającą melancholię - no cóż, to niestety ja. Jeżeli jednak nie jesteś mną, bądź innym pechowcem tego rodzaju, wyobraźnia może stać się Twoją tarczą. Za nią właśnie schowasz się przed tymi problemami, a ona Cię obroni. Może być kochanką, która weźmie Cię w objęcia, gdy poczujesz się samotny - a ona Cię wysłucha. Może być...

-Bądź zatem butelką dobrej whiskey.
I otworzyłem drzwi.

-Puk Puk.
-Kto tam?
-To zależy od Ciebie, tylko pod żadnym pozorem nie patrz w okienko judasza. Nie sprawdzaj.

Wyobraźnia może być zarówno wrogiem jak i przyjacielem. Używana w nieodpowiedni sposób, może sprawić, że pokaleczymy się nią jak nożem. Jednak nóż - używany właściwie, staje się nie tylko doskonałym narzędziem przetrwania. W odpowiednich rękach może być...

Na oficjalnej stronie J.K.Rowling, jest test, dzięki któremu można dowiedzieć się, do jakiego domu przydzieliłaby nas Tiara Przydziału. Rozwiązywałam go wie razy i jest tylko jedno pytanie na które zawsze odpowiadam tak samo: ,,Co najbardziej w sobie cenisz?” .
,,Wyobraźnię’’
Byłam samotnym dzieckiem, któremu przyjaciół zastępowały postaci z Disneyowski kreskówek, telewizyjnych anime i wielu, wielu książek. Dzieckiem, które dorosło, poznało kilku fajnych ludzi i nauczyło się inaczej patrzeć na świat- a które, mimo wszystko, wciąż wraca do starego mechanizmu i, w chwilach trudnych, smutnych czy stresujących- niezawodnie wraca do dawnego nawyku śnienia na jawie. Wyobraźnia stała się tak integralnym, ważnym składnikiem mnie samej, że nie potrafię sobie wyobrazić – ha!- jaką osobą bym bez niej była.
Być może ludzie pozbawieni wyobraźni nie widzą, tak jak ja, potworów czających się nocą w każdym zakamarku. Być może nigdy nie zarobili lufy, bo zamiast skupić się na całkach nie wyobrażali sobie jak by to było, przenieść się w czasie do XVIII wiecznej Szkocji. Być może żyje im się lepiej, spokojniej.
Ale to wyobraźnia koloruje moje zwykłe dni szkarłatem i złotem, i to wyobraźnia daje mi nadzieję na lepsze jutro, kiedy mam już dość dzisiaj. To wyobraźnia czyni mnie nieśmiertelną – bo gdy inni ludzie mają tylko jedno życie, ja przeżyłam ich już nieskończenie wiele. I nawet jeśli to tylko w mojej głowie, cóż- czy to oznacza że nie dzieje się to naprawdę?

Na oficjalnej stronie J.K.Rowling, jest test, dzięki któremu można dowiedzieć się, do jakiego domu przydzieliłaby nas Tiara Przydziału. Rozwiązywałam go wie razy i jest tylko jedno pytanie na które zawsze odpowiadam tak samo: ,,Co najbardziej w sobie cenisz?” .
,,Wyobraźnię’’
Byłam samotnym dzieckiem, któremu przyjaciół zastępowały postaci z Disneyowski kreskówek,...

Czy wyobraźnia z książek mi przeszkadza czy sprzyja ? Dla mnie odpowiedź jest jednoznaczna . Oczywiście że sprzyja mi . To dzięki niej mam taką siłę , do tego aby marzyć i dążyć do spełniania swoich najskrytszych pragnień . Mogę powiedzieć jedno . Wyobraźnia w dużym stopniu przyczyniła się do tego gdzie teraz jestem . W liceum czytałam niezliczone ilości książek o tematyce kryminalnej i prawniczej bo marzyłam o tym aby studiować prawo . Wyobrażałam siebie na sali sądowej w todze obojętnie w jakiej roli, ale tylko żeby tam być i uczestniczyć w dużym stopniu w procesie . Wyobraźnia nie pozwalała mi zapomnieć, że nie tylko z książek mogę poznać prawo ale poprzez naukę i dążenie do mojego małego celu . I wiecie co ? Ta moja wymaigowana wyobraźnia stała się rzeczywistością i spełniam swoje marzenie , bo studiuję prawo i nam nadzieję ,że za kilka lat wyobraźnia nastolatki zmieni się w rzeczywistość. Powiem jedno warto mieć wyobraźnię ,bo ona daje niesamowitego kopa do spełnienia marzeń. Osobiście uważam iż warto mieć tzw wybujałą wyobraźnię , bo dzięki niej możemy myśleć o czymś innym i choć na moment oderwać się od rzeczywistości czsami tak bardzo szarej i nudnej . Ludzki mózg został stworzony po to by człowiek mógł sobie wyobrażać rzeczy , które raczej się nie spełnią aczkolwiek nie ma rzeczy niemożliwych i wszystko zależy od nas samych co zrobimy ,żeby wyobraźnia stała się rzeczywistością .

Czy wyobraźnia z książek mi przeszkadza czy sprzyja ? Dla mnie odpowiedź jest jednoznaczna . Oczywiście że sprzyja mi . To dzięki niej mam taką siłę , do tego aby marzyć i dążyć do spełniania swoich najskrytszych pragnień . Mogę powiedzieć jedno . Wyobraźnia w dużym stopniu przyczyniła się do tego gdzie teraz jestem . W liceum czytałam niezliczone ilości książek o tematyce...

Nie umiem określić czy moja wyobraźnia wpływa na mnie dobrze czy źle bez niej napewno nie bylbym tym samym człowiekiem . Czesto mam jakieś dziwne rozkminy np. Niedawno gdy zbierałem jajka od kur zacząłem się zastanawiać jakie one mogą mieć sny x) . Takich sytuacji jest bardzo dużo i często jak coś powiem to nikt nie wie o co mi chodzi i skąd u mnie te wizje, rozkminy .

Nie umiem określić czy moja wyobraźnia wpływa na mnie dobrze czy źle bez niej napewno nie bylbym tym samym człowiekiem . Czesto mam jakieś dziwne rozkminy np. Niedawno gdy zbierałem jajka od kur zacząłem się zastanawiać jakie one mogą mieć sny x) . Takich sytuacji jest bardzo dużo i często jak coś powiem to nikt nie wie o co mi chodzi i skąd u mnie te wizje, rozkminy .