29-05-2016
Dla jednych jest to data, która nie ma najmniejszego znaczenia. Jednak dla wszystkich Magdalen, w tym także dla mnie (MagdaLENKI) jest to święto, w którym powinny obchodzić imieniny, a w związku z tym radować się i świętować.
To miały być najlepsze imieniny w życiu. Miały. Stało się zupełnie inaczej. Za sprawą chłopaka był to najgorszy dzień mojego życia.
Wyobraźcie sobie to podniecenie, które ogarnęło mnie natychmiast po przebudzeniu. Odruchowo sięgnęłam po telefon, bo może już czekała na mnie upragniona wiadomość o treści „Wszystkiego najlepszego, Skarbie!”. Ponieważ jednak skrzynka była pusta, uśmiech zniknął. Pojawiła się jednak błyskotliwa myśl „no przecież jest 5 i za godzinkę pojadę na uczelnię. On jeszcze na pewno śpi i napisze jak wstanie”. I mój uśmiech powrócił. Jednakże po kilkunastu godzinach na uczelni, ta pusta skrzynka zaczęła ponownie przerażać. Dlatego połączyłam się ze szkolnym wifi, bo miałam nadzieję, że być może napisał na messengerze. I nagle olśnienie! Telefon zawibrował i pojawił się ten ukochany dymek czatu. W głowie krzyk, euforia i tekst „jeeest! Jednak nie zapomniał!” I jak najszybciej otwieram wiadomość i co otrzymuję? Wiadomość o treści „ale Ci idzie świetnie w tym semestrze :*”, czyli kontynuacja wczorajszej rozmowy… I nagle buuuum! Dociera do mnie z całą przerażającą mocą znaczenie słowa „Zapomniał!” A na twarzy maluje się już tylko obraz smutnego rozczarowania…
I przerażająca myśl: Zapomniał… czy to znaczy, że już nie kocha?

29-05-2016
Dla jednych jest to data, która nie ma najmniejszego znaczenia. Jednak dla wszystkich Magdalen, w tym także dla mnie (MagdaLENKI) jest to święto, w którym powinny obchodzić imieniny, a w związku z tym radować się i świętować.
To miały być najlepsze imieniny w życiu. Miały. Stało się zupełnie inaczej. Za sprawą chłopaka był to najgorszy dzień mojego życia.
...

28.05 2016
godz. 2.28
Dzień jak co dzień w sumie, a na co ja liczyłem? Co z tego że dziś mam urodziny, przecież nikogo, prócz kilku najbliższych osób to nie obchodzi. Na siłę wysyłane życzenia bo na "fejsie" wyświetliło o tym informację? Nie podziękuję, bo staram się tą witrynę odwiedzać jak najmniej. Minęły już 2 i pół godziny od rozpoczęcia się tego dnia, a ja mam już dość. Na domiar złego jestem w pracy... Do 6 rano, a co najgorsze, to dziś idę do niej ponownie, na kolejną nocną zmianę! Hurraaa! Tak się cieszę...
g. 3.10.
Ledwie minęło pół godziny od ostatniego wpisu, a ja już usypiam na stojąco. Tyle jeszcze przede mną...
g.6.20
Nareszcie w domu. Szybki prysznic i śniadanko, a może raczej w tym wypadku to kolacja? No nie ważne, czas coś zjeść i poczytać. Standardowy rytuał.
g.13.45
Rano? Popołudnie? Jak nazwać ten moment? Tego nie lubię w pracy na nocne zmiany, że gubię się w dniach, porach dnia i we wszystkim. Trzeba udać się do sklepu po coś na obiad. A może śniadanie? Znów ten sam problem.
g.16.00 Znów poleżeć po jedzeniu, a jak poleżeć to i poczytać. Akurat teraz Pan Mercedes Kinga. Całkiem przyjemna lektura. Coś co lubię na prawdę, to właśnie czytać. Odcięcie od świata, od tego co otacza. W przerwie od czytania oczywiście sprawdzam kilka witryn internetowych, maila i inne takie. Więzień tego czegoś, co nazywają "internet".
g.19.30. Zaczynają mi się "kleić" oczy, drzemka po drzemce, przed zaśnięciem heh. No cóż, tak to jest, w nocy praca to w dzień spanie.
g.21.15
Ruszam do pracy jeszcze z nadzieją że dziś będzie lepiej....

28.05 2016
godz. 2.28
Dzień jak co dzień w sumie, a na co ja liczyłem? Co z tego że dziś mam urodziny, przecież nikogo, prócz kilku najbliższych osób to nie obchodzi. Na siłę wysyłane życzenia bo na "fejsie" wyświetliło o tym informację? Nie podziękuję, bo staram się tą witrynę odwiedzać jak najmniej. Minęły już 2 i pół godziny od rozpoczęcia się tego dnia, a ja mam już...

Dzień: 28 maja,
sobota
epoka: współczesność

Wstałam. W dzisiejszych czasach to sukces.
Spałam ponad osiem godzin, ponieważ nie pracuję w korporacji.
Pozwoliłam sobie na pięć minut nicnierobienia i potem zdesperowana swoim lenistwem pobiegłam do łazienki.
Wróciłam gotowa do działania.
Godzin 16, odliczanie czas zacząć.
Zjadłam śniadanie. Wiem, że nie powinnam. Jestem aspołeczna, wiem.
Ale płatki są zdrowe, naprawdę! 100 kalorii, minęło 15 minut i już 100 kalorii!!! Będę otyła..........!!!!!!!
Idę wyrywać chwasty przed domem. Musze nająć ogrodnika. Ale żal mi pieniędzy, ah żal...
Tępo: 86,7 chwasta na minutę. Zwiększamy prędkość...20 min i po sprawie.
Umyłam ręce (MOJE TIPSY!!!) i pobiegłam odkurzać. Pościerałam kurze. Mieszczę się w ustalonym czasie. TAK!!!
Teraz obiad. Stwierdziłam, że nie będę gotować. Zamówię chińszczyznę. Tanio i szybko. Chociaż nie zbyt zdrowo... Zamówiłam sam ryż.
Popołudnie. Praca. Milion stron papierów. Wypełniłam automatycznie.
Autograf, autograf, autograf. O takiej sławie marzyłam!
Kolacji nie jem. Żeby mi się dobrze trawiło obiad.
Szybko biegnę się myć.
23.59
54s
55s
56s
Zdążyłam!
Nagroda po ciężkim dniu pracy.
Osiem godzin snu.
Potomni!
wiedzcie, że jestem szczęśliwa.

Dzień: 28 maja,
sobota
epoka: współczesność

Wstałam. W dzisiejszych czasach to sukces.
Spałam ponad osiem godzin, ponieważ nie pracuję w korporacji.
Pozwoliłam sobie na pięć minut nicnierobienia i potem zdesperowana swoim lenistwem pobiegłam do łazienki.
Wróciłam gotowa do działania.
Godzin 16, odliczanie czas zacząć.
Zjadłam śniadanie. Wiem, że nie powinnam. Jestem...

27 maj 2016 rok, godzina 12:09

Dopiero teraz promieniom słońca udaję się przedrzeć przez zasłony na tyle, aby mnie obudzić. Przecieram oczy i zerkam na zegar w telefonie. Boże, już po dwunastej. Obiecuję sobie w duchu nie czytać dziś do piątej nad ranem i zasnąć o przyzwoitej porze.
Znajduję w kuchni jakieś zbożowe ciasteczka i idę spotkać się z przyjaciółmi. Spędzamy cały dzień nad rzeką, która jest jeszcze zbyt chłodna, by się w niej kąpać, ale jest już wystarczająco ciepło, aby opalać się przy jej brzegu. Uwielbiam tam przesiadywać, gdy czas zdaję się zatrzymywać w najlepszym, niekończącym się momencie. Potrafimy przegadać kilka godzin, wygłupiać się i grać w siatkówkę wielką ,dmuchaną piłką. Wiem, że będzie mi tego brakowało, kiedy już przeprowadzę się do innego miasta, a nasz kontakt ograniczy się tylko do Facebooka.
Kiedy słońce zaczyna zachodzić postanawiamy powoli zbierać się do domu. Zbieramy nasze bagaże i decydujemy przejść od razu przez rzekę, żeby od razu wyjść na naszą ulicę. Mój przyjaciel bierze mnie na barana, ponieważ jestem tak niska, że woda w tym miejscu sięgałaby mi do brody. W geście niespodziewanej dobroci zanosi mnie aż pod sam dom.
Po powrocie siadam z rodzicami do stołu, rozmawiamy i jemy. Biorę prysznic i wychodzę na taras, jak co wieczór z słuchawkami i jakąś opasłą książką, którą poleciła mi pani z biblioteki. Mam idealny widok na taras mojego kolegi, który dźwigał mnie parę godzin temu w drodze powrotnej. Uśmiecha się i po chwili dołącza do mnie, zabierając jedną słuchawkę i rozkładając się na leżaku obok.
Jeżeli za kilka miesięcy będę za czymś tęsknić, będą to właśnie takie dni. Dni, gdzie niby nic się nie dzieję, ale bez których nie docenilibyśmy najważniejszych momentów w naszym życiu.

27 maj 2016 rok, godzina 12:09

Dopiero teraz promieniom słońca udaję się przedrzeć przez zasłony na tyle, aby mnie obudzić. Przecieram oczy i zerkam na zegar w telefonie. Boże, już po dwunastej. Obiecuję sobie w duchu nie czytać dziś do piątej nad ranem i zasnąć o przyzwoitej porze.
Znajduję w kuchni jakieś zbożowe ciasteczka i idę spotkać się z przyjaciółmi. Spędzamy cały...

27 maj 2016

Budzi mnie dźwięk dzwonka w telefonie. Rozłączam połączenie i przykrywam głowę poduszką. Potrzebuję snu. Za chwilę słyszę brzęk talerzy w kuchni. To moja mama przygotowuje posiłek. Próbuję zasnąć, lecz bezskutecznie. Stacy wbiega do pokoju i gryzie moje dłonie. To już chyba koniec mojego snu. Otwieram leniwie oczy i spoglądam w okno. Boże, która jest godzina?! Chwytam w dłoń telefon. Dochodzi południe. Wzdycham. Właśnie tak kończy się nocne czytanie książek. Przeciągam się i zakładam kapcie, po czym udaję się o kuchni, aby przygotować sobie kawę. Potrzebuję dużej ilości kofeiny.

Postanawiam urządzić sobie babski dzień. Wybieram jakiś film. Ten nie pasuje, tamten też nie i następny też nie, więc tak jak zawsze pozostaję przy ,,Śniadaniu u Tiffany'ego".

Po obejrzeniu filmu, postanowiłam popracować trochę na świeżym powietrzu. Leżąc w ogrodzie na hamaku, pisanie pracy zaliczeniowej jest zdecydowanie przyjemniejsze. Och, tak już chciałabym, żeby rozpoczęły się wakacje! Potrzebuję odpoczynku!

I kwintesencja wieczoru. Grill na działce u znajomych. Spokojne, spędzenie czasu w gronie miłych osób. Zdecydowana poprawa humoru.

Wracam późno do domu i jedyne o czym marzę, to sen, ale nie... Mądry Polak po szkodzie. Nie zaścielałam łóżka.

27 maj 2016

Budzi mnie dźwięk dzwonka w telefonie. Rozłączam połączenie i przykrywam głowę poduszką. Potrzebuję snu. Za chwilę słyszę brzęk talerzy w kuchni. To moja mama przygotowuje posiłek. Próbuję zasnąć, lecz bezskutecznie. Stacy wbiega do pokoju i gryzie moje dłonie. To już chyba koniec mojego snu. Otwieram leniwie oczy i spoglądam w okno. Boże, która jest godzina?!...

27.05 Mieszkam w wiosce gdzie jest około 50 domków. Wszędzie jest daleko. Prawie zerowa liczba osób w moim wieku. Skończyłem technikum i czekam na wyniki matury, żeby złożyć papiery na studia, nie mogę wyjechać za pracą za granice. Szukałem pracy gdzieś w okolicy, ale nigdzie mnie nie potrzebują. Kierownik tartaku powiedział, że być może do mnie zadzwoni. Mam zerowe możliwości, żeby pchnąć swoje życie naprzód, mogę tylko czekać. Umilam sobie czas książkami, treningami fizycznymi oraz wykonuje jakieś prace w domu, ale bycie w takiej izolacji wykańcza. Obym nie zwariował do października.

27.05 Mieszkam w wiosce gdzie jest około 50 domków. Wszędzie jest daleko. Prawie zerowa liczba osób w moim wieku. Skończyłem technikum i czekam na wyniki matury, żeby złożyć papiery na studia, nie mogę wyjechać za pracą za granice. Szukałem pracy gdzieś w okolicy, ale nigdzie mnie nie potrzebują. Kierownik tartaku powiedział, że być może do mnie zadzwoni. Mam zerowe...

Rano,jak co dzień,przeglądam wiadomości ze świata w internecie.Ostanio coraz więcej słychać o konfliktach mających charakter odśrodkowy w poszczególnych krajach UE.Myślę,że nieprzypadkowo właśnie teraz Putin domaga się odpowiedzi w kwestii nałożonych na Rosję sankcji.Boję się nawet pomyśleć,co może się stać,jeśli Putin zdoła uśpić czujność,uważam że to bardzo niebezpieczny człowiek.Kawa ma kwaśny smak,wylewam ją i wychodzę z domu.
W redakcji,jak na ironię,wszyscy rozmawiają o artykule na pierwszą stronę jutrzejszego numeru-jeżeli nie zdarzy się coś naprawdę ważnego,ma być to artykuł o Putinie i jego działaniach-taka "zapchajdziura".
Po pracy jadę odebrać córkę od koleżanki.Klaudia opowiada mi,jak zaczepił ją "jakiś Rusek".
-Klaudia!-besztam ją.
-Mamo,oni są wszędzie!Stoją pod metrem z lewymi papierosami,zaczepiają ludzi,ostatnio jednego sprawdzała policja i wyciągnął taki-rozciąga ręce na długość pół metra-nóż.
-Maczetę chyba?Nie możesz chodzić inną drogą?
Schodzimy do metra.Moją uwagę zwraca komunikat powtarzany po każdej stacji:"W razie niebezpieczeństwa,podejrzenia o zajściu przestępstwa lub czegoś,co budzi państwa niepokój proszę skorzystać z żółtego telefonu,który znajduje się..."
-Klaudia,po co puszczają te komunikaty?
-Mamo,oni puszczają je prawie codziennie.
-Długo?
-Jakiś rok?
Co znaczyłoby,że zaczęli po fali uchodźców z Syrii,którzy w prawdzie przez Polskę nie szli,ale różne rzeczy słyszałam.Zaczyna mi huczeć w głowie.Czy ja mam jakąś paranoję?

Rano,jak co dzień,przeglądam wiadomości ze świata w internecie.Ostanio coraz więcej słychać o konfliktach mających charakter odśrodkowy w poszczególnych krajach UE.Myślę,że nieprzypadkowo właśnie teraz Putin domaga się odpowiedzi w kwestii nałożonych na Rosję sankcji.Boję się nawet pomyśleć,co może się stać,jeśli Putin zdoła uśpić czujność,uważam że to bardzo niebezpieczny...

27.05.2016...czyli mój pechowy dzień! -.-
1. Dzień rozpoczął się "cudownie". Wyładowany telefon --> brak budzika --> zaspanie na uczelnie -.-
2. Żeby zdążyć na spotkanie z promotorem jadę prywatnym autobusem --> ścisk jak w konserwie - mało tego - koło mnie siedzi pani z bardzo mocnymi perfumami - godzina podróży i wąchanie intensywnego zapachu róży.
3. Dojechałem na uczelnie :) co widzę na drzwiach? - spotkanie odwołane. przepraszam :)
no i super...
4. Droga powrotna? 1,5h czekania na autobus - kupiłem sobie zapiekankę :) siadając na ławkę oczywiście spadła mi górą na ziemię :) pech to pech.
5. dojeżdżam do mojej miejscowości wsiadam na rower - żeby jechać do domu i oczywiście leje i burza -.-
6. a jakby tego było mało to jak wróciłem zobaczyłem pęknięcie na telefonie....suuper...oby to było tylko pęknięte szkło hartowane :)

Rada dla innych:
- jak macie pechowy dzień i już o tym wiecie - to jak najszybciej wracajcie do domu! :(

27.05.2016...czyli mój pechowy dzień! -.-
1. Dzień rozpoczął się "cudownie". Wyładowany telefon --> brak budzika --> zaspanie na uczelnie -.-
2. Żeby zdążyć na spotkanie z promotorem jadę prywatnym autobusem --> ścisk jak w konserwie - mało tego - koło mnie siedzi pani z bardzo mocnymi perfumami - godzina podróży i wąchanie intensywnego zapachu róży.
3. Dojechałem na...

27.05.2016; 11:34
Cóż za piękny dzień! Słońce przygrzewa, grzechem byłoby nie wyjść się poopalać.

27.05.2016; 13:54
Mój Boże! Zasnęłam! To był największy błąd w tym tygodniu. Chodzenie, siadanie, a nawet leżenie sprawia mi ból! Boję się myśleć, co będzie podczas wieczornego prysznica.

27.05.2016; 15:25
Właśnie skończyłam czytać "Zero" Elsberga. Kurcze, dawno nie czytałam tak wciągającej książki. Ciężko będzie się pozbyć poksiąąkowego kaca. A co jest najlepszym na niego sposobem? Tak! Następna książka. Tylko co by tu teraz przeczytać?

27.05.2016; 20:06
Muszę wymyślić ciekawą odpowiedź na zadanie konkursowe na lubimyczytać.pl. O czym by tu napisać? Dziś nie działo się nic ciekawego.
Dobra, szybko coś napiszę i pędzę się umyć. Im szybciej będę miała za sobą te męki, tym lepiej.

27.05.2016; 11:34
Cóż za piękny dzień! Słońce przygrzewa, grzechem byłoby nie wyjść się poopalać.

27.05.2016; 13:54
Mój Boże! Zasnęłam! To był największy błąd w tym tygodniu. Chodzenie, siadanie, a nawet leżenie sprawia mi ból! Boję się myśleć, co będzie podczas wieczornego prysznica.

27.05.2016; 15:25
Właśnie skończyłam czytać "Zero" Elsberga. Kurcze, dawno nie czytałam...

Kto w środku tygodnia (czwartek), od samego rana ćwiczy grę na perkusji? Czy nie obowiązuje w moim bloku tzw cisza nocna?...zaraz zaraz, przecież nie mieszkam już w bloku ("bom się hajtnęła"), tylko w domu. Owszem - jest środek tygodnia, ale dziś Boże Ciało, czyli wolne. I ustalmy, że kwestią względną jest zaliczenie godziny 9:00 do bladego świtu. To niemiłosierne dudnienie, o niskich częstotliwościach to li tylko trawiąca mnie od wczoraj gorączka i pulsowanie krwi w żyłach. Grypa. Jedyna,"ona", która jest w stanie zaciągnąć mnie do łóżka.
Mąż proponuje śniadanie, na co mój ściśnięty żołądek krzyczy "nie!". Proszę zatem jedynie o herbatkę, taką z cytryną, miodem i łyżeczką cukru (miodu nie wkładaj do gorącej herbaty, tylko do lekko przestudzonej. a cytrynę na sam koniec. nie wyciskaną,tylko w plasterku.)
Do 12:00 dogorywam w łóżku, chłopaki na dole dokazują, przykro mi tak leżeć samej w łóżku, dlatego wygrzebuję swoje rozgrzane cielsko z pościeli, wdziewam szlafrok i człapię w rozmemłanych kapciach na dół.
"Mamusiu! chora? ja tobą opiekuję. Leż w łóżeczku" - troska się moje trzyletnie latorośle. Siadam na kanapie i uczestniczę w radosnym, wesołym dniu mojej rodziny, nie zwracając, w miarę możliwości, uwagi na gorączkę, mroczki przed oczyma oraz drapanie w gardle.
Obiad, cwana bestia, sam się nie zrobił. Idąc po najmniejszej linii oporu wstawiam ryż, piekę kurczaka, ścieram marchewkę, selera, dodaje rodzynki i jogurt naturalny. Kompotu nie będzie. Wysiłek sprawia, że pot leje się ze mnie strumieniami. Musze odpocząć.
Po konsumpcji ładuję się ponownie na górę, coby podreperować zasób sił i możliwości. Porcja leków przyjęta, zęby umyte. Do wieczora wyleguję się w łóżku. Chociaż to bardziej "przymusowy odpoczynek" niż "wylegiwanie się".
Wieczór zaskakuje mnie znienacka. Kolacyjka, bierze zły przykład z obiadu, ale tym razem mąż oferuje swa pomoc. Ponownie - szlafroczek, kapcie, tuptanie na dół. Wysiłek się opłaca bo kuchnia wypełnia się smakowitymi zapachami. Kilkunastominutowa zabawa z synkiem. Prysznic. I spać.

Kto w środku tygodnia (czwartek), od samego rana ćwiczy grę na perkusji? Czy nie obowiązuje w moim bloku tzw cisza nocna?...zaraz zaraz, przecież nie mieszkam już w bloku ("bom się hajtnęła"), tylko w domu. Owszem - jest środek tygodnia, ale dziś Boże Ciało, czyli wolne. I ustalmy, że kwestią względną jest zaliczenie godziny 9:00 do bladego świtu. To niemiłosierne...