Ostateczne wyobrażenie o książce kształtuje epilog, jej zakończenie. Oczywiście, jeżeli tylko dane dzieło literackie jest kompozycją pomyślaną z czytelnie zarysowanym happy endem, rozwiązaniem zagadki kryminalnej czy innym domknięciem całej spójnej historii. W przeciwnym razie mamy do czynienia z formą o charakterze otwartego continuum lub powiastką filozoficzną, gdzie zadaniem czytelnika pozostaje dumać nad postawionymi pytaniami, problemami etc. Tak więc, rozważając możliwość dokonania zmiany w treściowym całokształcie jakiegokolwiek utworu literackiego, jest nam łatwiej podejmować taką decyzję wobec książek, których struktura fabularno-narracyjna koresponduje z naszą życiową praktyką dnia codziennego. Zarazem czynnikiem przesądzającym w dokonywanym wyborze jest element zabiegów prozatorskich, który zakłóca recepcję rzeczywistości i wywołuje odruch sprzeciwu wobec ukazywanych w książce losów, dziejów, przemian.

Tak też po części tłumaczyłbym instynktowny poryw serca dla ratowania umierającego Nemeczka, bohatera "Chłopców z Placu Broni" Molnara, którą czytałem przed laty. Jak wielu przede mną i następni, podobnie przeżyłem potrzebę wyparcia tego obrazu, jako historii dramatycznie i bezlitośnie kończącej zaledwie rozpoczęty żywot człowieczy. Historii pięknej, trzeba przyznać.

Ostateczne wyobrażenie o książce kształtuje epilog, jej zakończenie. Oczywiście, jeżeli tylko dane dzieło literackie jest kompozycją pomyślaną z czytelnie zarysowanym happy endem, rozwiązaniem zagadki kryminalnej czy innym domknięciem całej spójnej historii. W przeciwnym razie mamy do czynienia z formą o charakterze otwartego continuum lub powiastką filozoficzną, gdzie...

Czy ta maszyna może zmieniając zakończenie powieści opartej na faktach zmienić te fakty?
Taka możliwość pozwoliłaby naprawić niejedną krzywdę.
Chciałbym zmienić zakończenie biograficznej powieści Andrew Hodgesa "Enigma. Życie i śmierć Alana Turinga" adaptowanej na nagrodzony tegorocznym Oscarem scenariusz filmu "Gra tajemnic".
Alan Turing to wybitny brytyjski naukowiec. Jeszcze przed wojną napisał swój wiekopomny artykuł, w którym stworzył matematyczny model komputera, nazywany Maszyną Turinga czego po dziś dzień uczą się studenci informatyki na całym świecie.
Po wybuchu wojny Turing zgłosił się do łamania szyfrów wroga. Konkretne metody postępowania wraz z ich matematycznym uzasadnieniem tuż przed wybuchem wojny przekazali Anglikom Polacy, ale były to metody ręczne. Tymczasem przeciwnik komplikował metody szyfrowania i aby złamać jego szyfry Turing zaczął opracowywać elektromechaniczne, a w końcu elektroniczne maszyny. Umożliwiało to deszyfrację przed dezaktualizacją informacji. Ocenia się, że skróciło to wojnę o dwa lata i oszczędziło miliony istnień ludzkich.
Po wojnie Turing konstruuje komputery i publikuje słynny test oceny inteligencji komputera. Tuż po tym skazano go na kastrację chemiczną za uprawianie w swoim domu seksu z dorosłymi mężczyznami. To spowodowało jego załamanie się i samobójczą śmierć.
Uważam, że maszyna powinna na czas cofnąć krzywdzący wyrok(a nie dopiero w 2013) przyczyniając się również do postępu nauki, dla której Alan Turing był bezcennym skarbem.

Czy ta maszyna może zmieniając zakończenie powieści opartej na faktach zmienić te fakty?
Taka możliwość pozwoliłaby naprawić niejedną krzywdę.
Chciałbym zmienić zakończenie biograficznej powieści Andrew Hodgesa "Enigma. Życie i śmierć Alana Turinga" adaptowanej na nagrodzony tegorocznym Oscarem scenariusz filmu "Gra tajemnic".
Alan Turing to wybitny brytyjski naukowiec....

Koniecznie bym zmieniła zakończenie książki "Lucas" Kevina Brooksa. Jest to jedyna książka, która przeczytałam więcej niż raz. Książka moich nastoletnich lat. Co bym zmieniła w zakończeniu? Pewnie to zbyt banalne jak na zakończenie.. oczywiście zmieniłabym to, że Lucas już na zawsze zostanie z Caitlin, razem wyjadą z wyspy, ponieważ życie na niej wśród tylu wrogo nastawionych mieszkańców nie byłoby dobrym pomysłem. Dodałabym także piękny "happy end", powrót Lucasa i Caitlin na wyspę za ok. 15 lat, wraz z ich dziećmi.
Och jestem, niepoprawną romantyczką !!:)

Koniecznie bym zmieniła zakończenie książki "Lucas" Kevina Brooksa. Jest to jedyna książka, która przeczytałam więcej niż raz. Książka moich nastoletnich lat. Co bym zmieniła w zakończeniu? Pewnie to zbyt banalne jak na zakończenie.. oczywiście zmieniłabym to, że Lucas już na zawsze zostanie z Caitlin, razem wyjadą z wyspy, ponieważ życie na niej wśród tylu wrogo...

Koniec Pana Y [bookLink]110123|Koniec Pana Y [/bookLink]
Koniec Pana Y[bookLink]110123|Koniec Pana Y[/bookLink]
Chętnie zmieniłabym zakończenie, że obaj budzą się w realnym świecie.
Dodałabym także więcej czułych gestów, słów, bo jak dla mnie było za mało tak ze po przeczytaniu czułam niedosyt.

Koniec Pana Y [bookLink]110123|Koniec Pana Y [/bookLink]
Koniec Pana Y[bookLink]110123|Koniec Pana Y[/bookLink]
Chętnie zmieniłabym zakończenie, że obaj budzą się w realnym świecie.
Dodałabym także więcej czułych gestów, słów, bo jak dla mnie było za mało tak ze po przeczytaniu czułam niedosyt.

 [bookCover]110123|Koniec Pana Y[/bookCover]

Niedawno przeczytałam książkę"Złodziejka książek" Markusa Zusaka. Zakończenie jest piękne i wzruszające jednak chciałabym przeczytać o spotkaniu nieżyjącej Liesel ze zmarłymi rodzicami, zmarłym bratem i Rudym. Jestem ciekawa jakie by były relacje między dziewczynką (właściwie starszą kobietą) a jej przyjacielem z dzieciństwa. Chciałabym wiedzieć jak złodziejka książek zmieniła się przez te wszystkie lata. Jak śmierć bliskich na nią wpłynęła.

Niedawno przeczytałam książkę"Złodziejka książek" Markusa Zusaka. Zakończenie jest piękne i wzruszające jednak chciałabym przeczytać o spotkaniu nieżyjącej Liesel ze zmarłymi rodzicami, zmarłym bratem i Rudym. Jestem ciekawa jakie by były relacje między dziewczynką (właściwie starszą kobietą) a jej przyjacielem z dzieciństwa. Chciałabym wiedzieć jak złodziejka książek...

Uwielbiam Jodi Picoult. Jej styl, pomysłowość, profesjonalne podejście do tematu. Ale. Zakończenia jej książek bywają... niewygodne. Nie zawsze mi pasują. Nie w sensie: dobre - tak, złe - nie....
Książką z bardzo uwierającym mnie zakończeniem jest "Jesień cudów". Cała powieść z wyraźną nutą mistycyzmu i zupełnie pozbawionym jej końcem. Końcówka rozczarowuje. Zwykle autorka pozostawia nas z niedopowiedzeniem. Zmusza do myślenia. Stworzenia własnego epilogu. Tym razem jednak daje nam tylko złudną szansę wyboru. Dziwnie zamyka wątek. Kończy przed końcem. Sieje zamęt i... the end. A ja czułam się jakbym czegoś nie doczytała.
"Jesień cudów" to książka bardzo ciekawa. Ale nie dokończona....

Uwielbiam Jodi Picoult. Jej styl, pomysłowość, profesjonalne podejście do tematu. Ale. Zakończenia jej książek bywają... niewygodne. Nie zawsze mi pasują. Nie w sensie: dobre - tak, złe - nie....
Książką z bardzo uwierającym mnie zakończeniem jest "Jesień cudów". Cała powieść z wyraźną nutą mistycyzmu i zupełnie pozbawionym jej końcem. Końcówka rozczarowuje. Zwykle autorka...

Zakończenie jakiej książki chciałabym zmienić? Już znam odpowiedź na to pytanie, chociaż jeszcze nie przeczytałam tej książki. Ba, książka się nawet nie ukazała; chodzi mi o „Wichry Zimy” George’a Martina, na które z niecierpliwością czeka wielu fanów świata „Gry o Tron”. Na pewno zginie któryś z bohaterów, którym kibicuje (m.in. Arya, Daenerys) i to jeszcze w jakiś strasznie okropny sposób. Ich dni są policzone: skoro jeszcze nie zginęli, umrą na pewno. Już George Martin o to zadba. Gdybym miała czarodziejską maszynę, zapobiegłabym temu i uratowała ich.

Zakończenie jakiej książki chciałabym zmienić? Już znam odpowiedź na to pytanie, chociaż jeszcze nie przeczytałam tej książki. Ba, książka się nawet nie ukazała; chodzi mi o „Wichry Zimy” George’a Martina, na które z niecierpliwością czeka wielu fanów świata „Gry o Tron”. Na pewno zginie któryś z bohaterów, którym kibicuje (m.in. Arya, Daenerys) i to jeszcze w jakiś...

Pierwsza myśl, która przyszła mi do głowy to "Stowarzyszenie umarłych poetów". Książka doskonała,przeszywająca za każdym razem gdy czytam zdanie "Kapitanie, mój Kapitanie!". Przekazująca to wszystko, czego dzisiejszej młodzieży brakuje, WARTOŚCI,MARZENIA,WIARĘ. Tylko zawsze, gdy już dochodzę do ostatnich stron...nie chcę kończyć książki, bo wciąż, i wciąż muszę przeżywać śmierć Neil'a. Skoro mamy żyć swoimi marzeniami i spełniać siebie, a nie niezrealizowane ambicje rodziców, to czemu musi umrzeć. Za każdym razem, odżywa na nowo, przełamuje się, spełnia marzenie i ginie. Tak, zmieniłabym zakończenie tej książki. Żeby raz, gdy dojdę już do ostatnich stron, przeczytać, że on wciąż żyje, poza granicami mojego umysłu, żyje, spełnia marzenia i po wielu latach mówi do swojego dziecka: "Carpe Diem, ja żyje!"! Później, później znów powróciłabym do prawdziwej książki, by mogła być znów wspaniała,i znów wzruszać mnie do łez, bo wszystko czegoś nas uczy, nawet cierpienie, przed którym się tak bronimy. A więc "Carpe Diem"!

Pierwsza myśl, która przyszła mi do głowy to "Stowarzyszenie umarłych poetów". Książka doskonała,przeszywająca za każdym razem gdy czytam zdanie "Kapitanie, mój Kapitanie!". Przekazująca to wszystko, czego dzisiejszej młodzieży brakuje, WARTOŚCI,MARZENIA,WIARĘ. Tylko zawsze, gdy już dochodzę do ostatnich stron...nie chcę kończyć książki, bo wciąż, i wciąż muszę przeżywać...

Zmieniłabym zakończenie Harry'ego Pottera! Fani tej (swoją drogą, naprawdę świetnej) historii zapewne pamiętają przepowiednię mówiącą o wybrańcu, który jako jedyny mógł pokonać Voldemorta. Warunki tej przepowiedni (urodzony końcem lipca z rodziców walczących ze złem i skrzywdzonych przez Sami-Wiecie-Kogo i tak dalej) spełniało dwóch chłopców: Harry i Neville Longbottom. W moim zakończeniu to Neville zabiłby Voldemorta! Dlaczego? Bo uwielbiam takie pokręcone historie! Pomyślcie tylko - ludzie czytaliby siedem tomów opisujących przygody nie tego chłopca, co trzeba! Przez tysiące stron przewijałby się prawdziwy, ciamajdowaty i niepozorny wybraniec, a my nie mielibyśmy o tym zielonego pojęcia, zaprzątnięci przeżyciami Harry'ego. Tak, myślę, że to byłoby naprawdę świetne, przewrotne zakończenie (chociaż zagorzali zwolennicy Harry'ego pewnie obrzuciliby mnie łajnobombami).

Zmieniłabym zakończenie Harry'ego Pottera! Fani tej (swoją drogą, naprawdę świetnej) historii zapewne pamiętają przepowiednię mówiącą o wybrańcu, który jako jedyny mógł pokonać Voldemorta. Warunki tej przepowiedni (urodzony końcem lipca z rodziców walczących ze złem i skrzywdzonych przez Sami-Wiecie-Kogo i tak dalej) spełniało dwóch chłopców: Harry i Neville Longbottom. W...

Pamiętam, że kiedy byłam jeszcze w podstawówce moją lekturą była książka "O psie, który jeździł koleją". Niestety książka miała bardzo smutne zakończenie. Lampo zginął, ratując małą Adelę przed przejechaniem przez pociąg. Gdybym mogła zmieniłabym zakończenie tej właśnie książki, aby już żadne małe dziecko, czytając książkę nie musiało płakać za psim bohaterem. Bo ja płakałam ;)

Pamiętam, że kiedy byłam jeszcze w podstawówce moją lekturą była książka "O psie, który jeździł koleją". Niestety książka miała bardzo smutne zakończenie. Lampo zginął, ratując małą Adelę przed przejechaniem przez pociąg. Gdybym mogła zmieniłabym zakończenie tej właśnie książki, aby już żadne małe dziecko, czytając książkę nie musiało płakać za psim bohaterem. Bo ja...