forum Grupy użytkowników Halina Poświatowska
Opowieść dla przyjaciela- proza Poświatowskiej
odpowiedzi [6]
na temat jej twórczości czytałam nie tylko Borkowską ale i Marxa w "Legendarnych i tragicznych".
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten postTwórczość Poświatowskiej też była tematem mojej prezentacji maturalnej :D Właśnie do tej prezentacji czytałam tę książkę, znalazłam ją w jakimś internetowym antykwariacie, dopiero parę lat później wznowiono wydanie. Czytałam też "Nierozważna i nieromantyczna. Rzecz o Halinie Poświatowskiej." Grażyny Borkowskiej.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten postja po przeczytaniu tej książki wybrałam twórczość i biografię Poświatowskiej na temat swojej prezentacji maturalnej. Można się z niej wiele dowiedzieć fakt,ale należy pamiętać,że Haśka lubiła tworzyć swoją autokreację. Jeśli ktoś lubi jej poezję,warto przeczytać też jej prozę.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten postZgadzam się z Barbarą BBKZ. Dodam, że książkę czytałam bardzo dawno temu, posiadam jej pierwsze wydanie i wracam do zaznaczonych karteczkami fragmentów. Jest ta książka niezwykłym wglądem w życie osobiste poetki, o którym mówi nam tyle ile ona sama chce. Dowiadujemy się też wiele o jej chorobie, o tym jak bardzo poważna ona była i to, że ze śmiercią Poświatowska faktycznie...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcejJa z początku myślałam, że to będzie jakaś biografia (nie auto..) poetki. Za biografiami nie przepadam. Jednak do kupna książki zachęciła mnie przemiła sprzedawczyni w mojej ulubionej, niewielkiej "księgarence". Nie mam za dużo czasu na czytanie czegokolwiek poza bajkami dla córki, ale... tą książkę bardzo, bardzo lubię. Jak w wierszach Halinka swoje uczucia ukrywała w...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Opowieść dla Przyjaciela
Książka na pewno znana wśród fanów Haliny, ale czy lubiana? No właśnie. Dotychczas zdążyłam się zorientować, że opinie na ten temat są podzielone. Ja osobiście czuję niedosyt, bo Poświatowska z prozą poradziła sobie równie pięknie jak z poezją, dlatego też wracałam do tej książki wiele razy. A...