Wstaję wcześnie rano, parzę kawę, sięgając po książkę, delektuję się widokiem wschodzącego słońca. Jestem osobą zakochaną w literaturze, teatrze, muzyce. Pociąga mnie sztuka. Praga. Dwudziestolecie międzywojenne. I sukienki.
21-letnia, szczęśliwa mieszkanka Wrocławia urodzona w lipcu, kochająca filmy Kieślowskiego, kawiarnie, karaoke, spacery, Osiecką, swoje pióro wieczne, słoneczniki(najpiękniejsze kwiaty pod słońcem!). Czytam mnóstwo biografii, produkuję mydełka glicerynowe i wypijam
hektolitry herbaty.
Jeśli kogoś zainteresowałam,
poproszę o wiadomość lub o kliknięcie "Popieram" :)

Wstaję wcześnie rano, parzę kawę, sięgając po książkę, delektuję się widokiem wschodzącego słońca. Jestem osobą zakochaną w literaturze, teatrze, muzyce. Pociąga mnie sztuka. Praga. Dwudziestolecie międzywojenne. I sukienki.
21-letnia, szczęśliwa mieszkanka Wrocławia urodzona w lipcu, kochająca filmy Kieślowskiego, kawiarnie, karaoke, spacery, Osiecką, swoje pióro wieczne,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Już od dawna bardzo o tym marzyłam, ale dopiero teraz (nie wiem dlaczego) wpadłam na to, żeby poszukać w internecie ludzi, którzy też chcą dostać list! Z chęcią też wezmę udział w tej wspaniałej akcji!
Większość informacji podam na priv, na razie tylko tyle, że mam na imię Kinga, książki lubię różne, marzę o tym, żeby zwiedzić kilka miejsc na świecie i to nie tylko w książkach. Szukam własnej drogi, która gdzieś mi ciągle ucieka, ale staram się cieszyć tym co jest tu i teraz. Marzę o tym, aby otrzymać kilka zwyczajnych słów na papierze, napisanych nie "na szybko" w komunikatorze, ale na papierze ze starannością i myślą o adresacie. Od siebie gwarantuje to samo. ;)

Już od dawna bardzo o tym marzyłam, ale dopiero teraz (nie wiem dlaczego) wpadłam na to, żeby poszukać w internecie ludzi, którzy też chcą dostać list! Z chęcią też wezmę udział w tej wspaniałej akcji!
Większość informacji podam na priv, na razie tylko tyle, że mam na imię Kinga, książki lubię różne, marzę o tym, żeby zwiedzić kilka miejsc na świecie i to nie tylko w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Witajcie.
Czy jest ktoś chętny do pisania tradycyjnych listów? Ja jestem z Kołobrzegu i mam 28 lat. Nic nie zastąpi momentu otrzymania listu, ciekawości o tym co jest w środku i emocji związanych z czytaniem takiego listu, a nie jak to dziś na co dzień bywa krótkich bezdusznych jedno bądź dwu słownych smsów. W razie chęci proszę o wiadomość na priv albo maila alucardx@interia.pl Na pewno odpowiem

Witajcie.
Czy jest ktoś chętny do pisania tradycyjnych listów? Ja jestem z Kołobrzegu i mam 28 lat. Nic nie zastąpi momentu otrzymania listu, ciekawości o tym co jest w środku i emocji związanych z czytaniem takiego listu, a nie jak to dziś na co dzień bywa krótkich bezdusznych jedno bądź dwu słownych smsów. W razie chęci proszę o wiadomość na priv albo maila...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Witam :) Jestem tutaj całkiem nowa i zarejestrowałam się ze względu na ten wątek na forum :) Naszła mnie myśl i ochota aby z kimś popisac tradycyjne listy, czy kartki na święta ;) Jakby ktoś był chętny to zapraszam na priv :)

Coś o mnie. Mam na imię Ilona. Jestem z województwa łódzkiego. Interesuję się sportem (najbardziej piłka nożna, siatkówka i hokej) i właśnie najbardziej lubię tego typu książki czytać :) Oczywiście popisać mogę na każdy temat :) Jak ktoś chętny do wymienienia korespondencji to zapraszam :)
Pozdrawiam :)

Witam :) Jestem tutaj całkiem nowa i zarejestrowałam się ze względu na ten wątek na forum :) Naszła mnie myśl i ochota aby z kimś popisac tradycyjne listy, czy kartki na święta ;) Jakby ktoś był chętny to zapraszam na priv :)

Coś o mnie. Mam na imię Ilona. Jestem z województwa łódzkiego. Interesuję się sportem (najbardziej piłka nożna, siatkówka i hokej) i właśnie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jestem samotną duszyczką, błąkającą się po świecie w poszukiwaniu kogoś, kto mnie zrozumie. Moją pasją jest sport, natura, rysowanie i książki. To przerywniki w nauce, które sprawiają, że świat staje się piękniejszy. Nie ukrywam, że szukam kogoś o płci przeciwnej. Pisałam zawsze z dziewczynami i kontakt się urywał, chciałabym spróbować czegoś nowego. Oczekuję od kogoś szczerości, nie lubię gdy ktoś w listach boi się napisać jakiejś uwagi albo czegoś złego o sobie bądź o mnie. Te listy wtedy nie mają sensu, są takie... Przesłodzone? Jeśli ktoś miałby ochotę odsłonić przedemną rąbek tajemnicy, jakim jest jego życie, niech da znać :)
e-mail: mirklif@interia.pl
Madeline K.

Jestem samotną duszyczką, błąkającą się po świecie w poszukiwaniu kogoś, kto mnie zrozumie. Moją pasją jest sport, natura, rysowanie i książki. To przerywniki w nauce, które sprawiają, że świat staje się piękniejszy. Nie ukrywam, że szukam kogoś o płci przeciwnej. Pisałam zawsze z dziewczynami i kontakt się urywał, chciałabym spróbować czegoś nowego. Oczekuję od kogoś...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dawno, dawno temu, w czasach przedkomórkowych (serio?!) uwielbiałam pisać i otrzymywać listy, a teraz smuci mnie pusta skrzynka zielona, zapchana ulotkami. Kupiłam nawet ostatnio papeterię ale nikt ze znajomych nie chce, bądź nie ma czasu do mnie napisać. Jako matka trzylatka stęskniona jestem wymiany myśli i dorosłych słów, a jako miłośniczka Kinga, wierzę w moc słowa. Odezwij się więc , proszę, bratnia duszo...
.

Dawno, dawno temu, w czasach przedkomórkowych (serio?!) uwielbiałam pisać i otrzymywać listy, a teraz smuci mnie pusta skrzynka zielona, zapchana ulotkami. Kupiłam nawet ostatnio papeterię ale nikt ze znajomych nie chce, bądź nie ma czasu do mnie napisać. Jako matka trzylatka stęskniona jestem wymiany myśli i dorosłych słów, a jako miłośniczka Kinga, wierzę w moc słowa....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Chętnie rozpocznę przygodę z pisaniem tradycyjnych listów. Nigdy tego nie praktykowałam (niestety), a myślę że mogłoby to być ciekawe doświadczenie. Zwłaszcza teraz kiedy przebywam na obczyźnie i nie mam zbyt wielkiego kontaktu z językiem ojczystym, w szczególności pisanym. Mam 29 lat i chętnie z kimś pokoresponduje.

Chętnie rozpocznę przygodę z pisaniem tradycyjnych listów. Nigdy tego nie praktykowałam (niestety), a myślę że mogłoby to być ciekawe doświadczenie. Zwłaszcza teraz kiedy przebywam na obczyźnie i nie mam zbyt wielkiego kontaktu z językiem ojczystym, w szczególności pisanym. Mam 29 lat i chętnie z kimś pokoresponduje.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

W odległych czasach, kiedy Internety były kosmiczną przyszłością, kiedy człowiek był młody i już wtedy lubił pisać za sprawą anonsów w magazynach młodzieżowych korespondencja rozwijała się szybko i w bardzo szerokim zakresie. W najlepszym momencie było to około dziesięciu korespondentek równolegle. Od zawsze czystopis, nigdy nie lubiłem i nie miałem czasu na przepisywanie i nigdy w żadnym liście się nie pomyliłem pisząc do określonej osoby o czymś innym, niż miało to faktycznie miejsce.

Dziś, 11 września dzielę się listem, fragmentem mojej powieści Internetowa cela, która powstała na gruzach WTC. Dla zainteresowanych na samym dole link, który prowadzi bezpośrednio do powieści. Pomimo siedemnastu lat nadal nie doczekała się wydania, choć zyskała kilka bardzo dobrych recenzji.

Droga Iwono,

Na wstępie pragnę Cię serdecznie pozdrowić, mając nadzieję, że zdrowie dopisuje, jesteś szczęśliwa i uśmiechnięta. Wierzę w to gorąco. Chyba przyszła pora, abym opowiedział Ci o sobie od samego początku, abyś poznała moje, pełne upadków życie.
Nawet nie wiesz, jak bardzo jesteś mi bliska. Gdy przeczytałem Wiśniowiec, uzmysłowiłem sobie, że prawie Cię znam. Pochodzę z Pustyszowa, miejscowości oddalonej tylko o kilka kilometrów od Wiśniowca, gdzie poznałem swoją żonę. Jednak do tego tematu wrócę później.
Listopadowe niebo jest wszędzie prawie takie samo. Dziś z końcem dnia w czerwonych, ognistych kolorach. Nieznaczne podmuchy wiatru targają nagimi konarami drzew. Masz rację takich imion, jak moje już się nie używa. Żyję na tym świecie już 56 lat. Urodziłem się rankiem, w Dniu Zwycięstwa – 9 maja 1945 roku. Nazywam się Wiktor Zenon Sobiesky. Takie imiona nadali mi rodzice w trakcie chrztu.
Pochodzę z ubogiej rodziny, która mimo wszystko jakoś sobie radziła. Mam dwóch braci i dwie siostry, jednak nasze drogi już dawno się rozeszły. W tamtym okresie, kiedy skończyła się wojenna zawierucha wszystko było, takie dziwne, a jednocześnie bardzo trudne.
Nie pamiętam tych czasów, jednak mam świadomość, że dorośli czuli się bezsilni pragnąc przetrwać kolejny dzień i jeszcze jeden i każdy następny. Odbudowywano miasta, wsie, orano pola, uprzątano tony złomu, pozostałości po działaniach wojennych. Wreszcie chowano zmarłych, przeprowadzano ekshumacje, czasami odnajdywano rozkładające się zwłoki po leśnych egzekucjach.
Jednak do nas to wszystko nie docierało. Mieliśmy swoje zabawy, byliśmy grupą niesfornych dzieci z trzech pobliskich wsi. W tamtych latach edukacja była jeszcze mocno w powijakach. Lekcje prowadzono w zależności od pory roku, jeśli nie pod gołym niebem, na łące, to w chłodniejsze dni w jakieś chałupie lub zaadaptowanym na potrzeby szkoły starym budynku dworskim.
Nauka czytania, pisania, to wszystko wydawało mi się z początku zupełnie niepotrzebne. Lecz z czasem uświadomiłem sobie, że w porównaniu z innymi dziećmi przychodzi mi to bardzo łatwo. Kiedy one literowały jeszcze elementarz lub coś, co przynajmniej mogło go przypominać, gdyż książek szkolnych zasadniczo jeszcze nie było, ja odważyłem się sięgnąć po Sienkiewicza. Wśród wielu rupieci w zaniedbanym budynku dworskim znalazłem zniszczone wydanie „Potopu”. Stary, kochany Sienkiewicz. Towarzyszył mi wtedy, kiedy wprawiając się w czytaniu poznawałem wspaniałe przygody Kmicica i jego kochanej Oleńki, towarzyszy mi też teraz, jednak to jest już zupełnie inna lektura. Jest „Potop”, „Ogniem i mieczem”, znalazł się też stary egzemplarz „W pustyni i w puszczy”.
Odkryłem w sobie łatwą umiejętność przyswajania wiedzy, potrzebę czytania, więc jeszcze za czasów dworku udało mi się „odzyskać” na potrzeby mojej biblioteczki dwanaście innych książek. Byłem z tego powodu bardzo dumny. To był mój mały skarb, który ukryłem na „Wyspie skarbów”. Nikt w domu tego nie rozumiał. Rodzice byli ludźmi mądrymi, jednak książki były dla nich czymś, czego mały, wiejski chłopak nie pojmował. Przyszedł jednak taki czas, że mając zaledwie osiem lat uczyłem starsze rodzeństwo, rodziców, przekazywałem im swoją, wtedy jeszcze skromną wiedzę, ale i tak czułem się z tego powodu bardzo dumny...
Wybacz, chwilowo muszę kończyć, wkrótce postaram się pisać dalej. To, Edmonton, za jakiś czas przyjdzie też pora, aby usprawiedliwić się z tego kłamstwa. Teraz jednak nie mogę Ci jeszcze o tym powiedzieć, mam nadzieję, że zrozumiesz.
Mam też nadzieję, że napiszesz do mnie jeszcze. Jest mi głupio, że postąpiłem tak nierozważnie, wkrótce postaram się wszystko wyjaśnić, nie ukrywając przed Tobą niczego.
Gdybyś była moją córką chyba miałabyś brata...
Uważaj na Siebie i dbaj o Siebie.
Choć dzieli nas znaczna odległość stałaś mi się bardzo bliska.

Wiktor

http://internetowacela.blogspot.com/p/blog-page_2.html

P.S.

Mój najdłuższy list to osiem lub dziewięć stron formatu A4 i jeszcze trzy strony P.S. ;)

W odległych czasach, kiedy Internety były kosmiczną przyszłością, kiedy człowiek był młody i już wtedy lubił pisać za sprawą anonsów w magazynach młodzieżowych korespondencja rozwijała się szybko i w bardzo szerokim zakresie. W najlepszym momencie było to około dziesięciu korespondentek równolegle. Od zawsze czystopis, nigdy nie lubiłem i nie miałem czasu na przepisywanie i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bardzo dawno już nie otrzymałem żadnego listu. Brakuje mi tego przyjemnego oczekiwania i codziennego zaglądania do skrzynki, radości z otrzymania i przeczytania listu, a później swoistego rytuału związanego z napisaniem odpowiedzi. Dlatego tak jak wielu innych z tego wątku bardzo chętnie rozpocząłbym korespondencję. Gdyby ktoś się skusił, to proszę o wiadomość. :)

Bardzo dawno już nie otrzymałem żadnego listu. Brakuje mi tego przyjemnego oczekiwania i codziennego zaglądania do skrzynki, radości z otrzymania i przeczytania listu, a później swoistego rytuału związanego z napisaniem odpowiedzi. Dlatego tak jak wielu innych z tego wątku bardzo chętnie rozpocząłbym korespondencję. Gdyby ktoś się skusił, to proszę o wiadomość. :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post