-
ArtykułyKsiążka na Dzień Dziecka: znajdź idealny prezent. Przegląd promocjiLubimyCzytać1
-
Artykuły„Zaginiony sztetl”: dalsze dzieje Macondo, a może alternatywna historia Goraja?Remigiusz Koziński1
-
Artykuły„Zależy mi na tym, aby moje książki miały kilka warstw” – wywiad ze Stefanem DardąMarcin Waincetel1
-
ArtykułyMagdalena Hajduk-Dębowska nową prezeską Polskiej Izby KsiążkiAnna Sierant2
Cytaty z tagiem "żarnower" [1]
[ + Dodaj cytat]Kiedykolwiek tylko Barnett Newman zabierał głos, miał na uwadze, podobnie jak inni członkowie grupy, konieczność określenia pozycji awangardy we współczesnym świecie artystycznym. Stąd jego ataki na sztukę abstrakcyjną ("purystyczne konstrukcje") i surrealizm ("osobiste tragedie"). Dla Newmana przedstawienie, znak, były niczym, dopóki nie niosły abstrakcyjnej myśli, która stawała się tematem dzieła. Jego teksty nie czynią wrażenia oderwanych od rzeczywistości; mówiąc o współczesnym świecie i uzasadnionych obawach mają polityczne zabarwienie. Przypomnijmy, że 5 marca (na miesiąc przed wystawą Żarnowerówny, w czasie kiedy Newman pisał tekst do katalogu) Churchill wygłosił swoje przemówienie w Fulton, w którym mówił o spustoszeniu Europy podziałem na dwa obozy i gdzie proponował antyradzieckie przymierze krajów po zachodniej stronie żelaznej kurtyny. W tej sytuacji praca polskiej artystki nabierała nowego, wypunktowanego przez Newmana, sensu. Tekst katalogu oddawał ledwie tłumioną nerwową atmosferę czasu. Dla Newmana purystyczna sztuka abstrakcyjna była całkowitą iluzją, rodzajem totalitaryzmu. W przeciwieństwie do abstrakcji geometrycznej, ekspresjonistyczna płynność form oznaczała wolność: wolność wyrazu i działania. W zaniechaniu przez Żarnowerównę swoistego puryzmu Newman widział dowód, że jego teorie dotrzymują kroku biegowi historii.