cytaty z książki "Bądź zdrowa, Lizbono"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Los nie daje się oszukać. Przez jakiś czas może być niewidoczny, ale potem uderza z podwójną siłą. Zawsze czai się za rogiem, za którym najmniej go oczekujemy i lepiej nie kusić go tym, że ignorujemy jego istnienie lub wręcz mu zaprzeczamy..
Co pozostaje z człowieka? Grób, o który nikt się nie troszczy? Imię uwiecznione na sczerniałej metalowej płycie?
Eleganckie damy zawsze robią tylko to, czego się od nich oczekuje, i nigdy tego, czego w głębi serca pragną.
Frontalne ataki często są mniej skuteczne od podstępów i sprytu.
Jaki sens miało oszczędzanie, skoro pieniądze same znikały, choć nic się za nie kupiło, i to tylko dlatego, że politycy do niczego się nie nadawali?
Jaki sens miało rozmyślanie o zaprzepaszczonych szansach? Żadnego.
Jak maciory w błocie, tak ludzie taplali się w zawiści i przez ten cały nagromadzony brud nie dostrzegali, że sami są za siebie odpowiedzialni.
Na terenie ściśle podzielonym na rangi, obowiązki i zakresy odpowiedzialności nie można się było zgubić – podczas gdy mapa emocji wydawała się niemal nieczytelna.
Niektórych rzeczy po prostu się nie wie i nie ma żadnej możliwości, by to zmienić. Poza czekaniem.
Zrzucać winę na innych, nim wpadną na ten sam pomysł – to był bez wątpienia mądry ruch. Szczególnie w kontaktach z mężczyznami.
Żaden człowiek nie potrafił nazwać po imieniu niezliczonych strzępków myśli, które w danej chwili krążą mu po głowie.