Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jest konieczne, byś wyszedł z domu. Pozostań przy stole i słuchaj. Nawet nie słuchaj, czekaj tylko. Nawet nie czekaj, bądz całkiem cicho i sam. Świat sam się przed tobą odsłoni, nie może być inaczej, będzie wił się przed tobą w ekstazie.

Istota ludzka, w gruncie rzeczy lekkomyślna, z natury podobna do unoszącego się w powietrzy pyłu, nie znosi żadnego skrępowania i nawet gdy sama sobie nałoży pęta, wkrótce jak szalona zacznie szarpać swe więzy i wreszcie mur, łańcuch oraz samą siebie rozerwie na strzępy."

Budowa chińskiego muru

28. Jeśli raz się wchłonęło zło, to ono już nie żąda, by mu wierzono.

29. Ukryte myśli, którymi chłoniesz zło, nie są twoje, lecz zła.

18. Gdyby można było wznieść wieżę Babel nie wspinając się na nią, budowa byłaby dozwolona.

19. Nie daj się złu przekonać, że mógłbyś mieć przed nim tajemnice.

51. Trzeba było pośrednictwa węża; zło może uwieść człowieka, ale nie może zostać człowiekiem.

1. Słuszna droga idzie po linie, która nie jest rozpięta wysoko, ale tuż nad ziemią. Ludzie, zdaje się, więcej się o nią potykają, niż po niej chodzą.

"rozważania o grzechu, cierpieniu, nadziei i słusznej drodze".

Istnieje cel, ale nie ma drogi; to, co nazywasz drogą, jest wahaniem.

63. Nasza sztuka jest tylko oślepieniem prawdą. Prawdziwe jest światło na cofającej się gębie, poza tym nic.

Nikt, kto żyje samotnie, nie ponosi wieczorem za nic odpowiedzialności. Opadają nas wtedy różne obawy. Że zaniknie wszelka materialność, że ludzie naprawdę są tacy, jakimi wydają się wieczorem, że nie powinno się chodzić bez laski, że może byłoby dobrze udać się do kościoła i modlić się z krzykiem, aby ludzie się nam przyglądali i żebyśmy odzyskali swe ciało.

62. Fakt, że istnieje tylko świat duchowy, odbiera nam nadzieję, ale daje nam pewność.

- Jedna wielka pomyłka, ponieważ pobożni uważają, że moje zachowanie się jest naturalne, pozostali zaś myślą, że to pobożność.
- Moja irytacja obala pańskie twierdzenie.
- Pańska irytacja – jeśli nawet przyjmiemy, że jest to rzeczywista irytacja – dowodzi jedynie, że nie należy pan ani do ludzi pobożnych, ani do pozostałej reszty.

-(...) Jest pan cały od stóp do głowy wycięty z papierowej bibułki, po prostu taka sylwetka z żółtej bibuły, a kiedy się pan porusza, słychać wyraźnie, jak pan szeleści. Dlatego nie ma też powodu, żeby się żywiej zajmować pańską postawą czy pańskimi poglądami, musi pan bowiem wyginać się zgodnie z przewiewem, jaki właśnie panuje w pokoju.
-(...)Co by pani powiedziała, gdybym w podzięce za to wyznał pani w sekrecie, że w przyszłości wszyscy ludzie, którzy zechcą żyć, będą podobni do mnie; będzie to taki rodzaj sylwetek wyciętych z żółtej bibuły – jak pani zauważyła, a gdy się poruszą, będzie słychać, jak szeleszczą. Chociażby pani nie zmieniła się nawet od dzisiejszego dnia, to jednak i pani będzie tak wyglądała. Nawet pani, droga panienko.

Jest noc i nikt mi jutro nie wypomni niczego, co teraz powiem, gdyż mogło to być wypowiedziane we śnie.

27. Został na nas nałożony jedynie obowiązek negacji; to, co pozytywne, zostało nam już dane.

25. Jedynie uciekając od świata można się nim cieszyć.

22. Jesteś zadaniem. Jak okiem sięgnąć, nie widać ucznia.

Ach - rzekła mysz - świat staje się z każdym dniem ciaśniejszy. Z początku był taki szeroki, że się bałam, biegłam więc dalej i byłam szczęśliwa, iż wreszcie zobaczyłam z daleka, z prawej i z lewej strony, ściany;ale te długie ściany z takim pędem zbliżają się do siebie, że już jestem w ostatnim pokoju i tam stoi w kącie pułapka, do której biegnę.
Wystarczy, że zmienisz kierunek biegu - powiedział kot i pożarł ją.

"Mała Bajka".

2. Wszystkie błędy ludzkie są niecierpliwością, przedwczesnym porzuceniem metodyczności, pozornym okalaniem pozornej sprawy.

"rozważania o grzechu, cierpieniu, nadziei i słusznej drodze".

3. Są dwa grzechy główne z których wywodzą się wszystkie inne: niecierpliwość i opieszałość. Przez niecierpliwość ludzie zostali wypędzeni z raju, przez opieszałość nie powracają tam. A może jest tylko jeden grzech główny: niecierpliwość. Przez niecierpliwość ludzie zostali wypędzeni, przez niecierpliwość nie wracają.

"rozważania o grzechu, cierpieniu, nadziei i słusznej drodze".

52. W walce pomiędzy tobą a światem sekunduj światu.

Czy pani rozumie, droga panienko, co to za nagła uciecha, gdy się zostało tak świetnie zrozumianym, mimo że nawet się do tego nie zmierzało?

Wszystko, co pan mówi, jest nudne i niezrozumiałe, a wskutek tego wcale nie jest bardziej prawdziwe.

Jeśli będzie pan oddychał szybko, udusi się pan sobą, wewnętrzną trucizną; jeśli będzie pan powoli oddychał, udusi się pan nie nadającym się dla płuc powietrzem, zbuntowaną materią. Jeśli zaś chciał pan znaleźć sobie własną miarę, zginie pan już od samego poszukiwania.

Jesteśmy mianowicie jak pnie drzew leżące na śniegu. Pozornie spoczywają lekko na gładkiej powierzchni i zda się, że można by je przesunąć jednym lekkim pchnięciem. Nie, nie możemy tego uczynić, gdyż są mocno przymarźnięte do ziemi. Ale spójrz, i to nawet jest tylko pozorne.

Budujemy niepotrzebne właściwie machinimy wojenne, wieże, mury, rozwieszamy jedwabne zasłony i powinniśmy się temu wszystkiemu często dziwić, gdyby nam wystarczyło na to czasu. I utrzymujemy się w locie, nie spadamy, trzepocemy skrzydłami, chociaż jesteśmy szpetniejsi od nietoperzy. I już nikt prawie nie może nam przeszkodzić, żebyśmy pewnego pięknego dnia nie powiedzieli: "Ach Boże, jak i ładny dzień mamy dzisiaj", zagospodarowaliśmy się bowiem na ziemi i żyjemy za naszą własną zgodą.