cytaty z książki "W sercu Puszczy. Ziemia mielecko-kolbuszowska"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Puszcza Sandomierska to miejsce tchnące
tajemniczością i przepełnione magią dzikiej
przyrody. Chociaż po dawnej bogatej puszczy
pozostały jedynie fragmenty siedlisk zbliżonych
do naturalnych, to warto je podziwiać,
wybierając się na wycieczki przyrodnicze,
które dostarczą nam wielu niezapomnianych
wrażeń.
W północnej części Puszczy Sandomierskiej
przeważają obecnie bory sosnowe, które
zajmują 80% powierzchni drzewostanów.
Dawniej rosły tu lasy wypełnione bukami, jodłami
i dębami. O tym, jak wyglądała tu pierwotna
puszcza, przekonamy się, odwiedzając
rezerwaty Buczyna w Cyrance na Płaskowyżu
Kolbuszowskim, Jaźwiana Góra, Pateraki,
Wydrze i Bór.
Obecne połacie lasów Puszczy Sandomierskiej rozciągają się głównie na terenach Równiny Tarnobrzeskiej i Płaskowyżu Kolbuszowskiego, a tylko częściowo porastają Dolinę Dolnej Wisłoki i Dolinę Dolnego Sanu. Już same nazwy tych krain określają ich walory krajobrazowe, od piaszczystych powierzchni pokrytych wydmami, o wysokości dochodzącej do 25 m, aż do terenów zalewowych z licznymi starorzeczami.