Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wy, którzy nazywacie nas słabą płcią, możecie do woli wypierać prawdę, lecz część z nas urodziła się z pustką w miejscu, gdzie powinna znajdować się dusza.

Nieodmiennie mnie zdumiewa, ile można się dowiedzieć, gdy słucha się w milczeniu, czyta z uwagą i umie posługiwać się wytrychem.

Pewne rzeczy są po prostu niemożliwe i każdy, kto chce zamienić tofu w coś innego niż to, czym jest w rzeczywistości - a w rzeczywistości to nieapetyczny ersatz białka o teksturze gotowanej gumki do ołówka i o smaku szarych ręczników papierowych namoczonych w lurowatej herbacie - jest z góry skazany na porażkę.

Królestwo za rozpływający się w ustach pieczony pasternak, doskonale przyrządzony comber jagnięcy, plaster karczku dojrzewającego z dzika coppa di cinghiale, kieliszek Montevertine Le Pergole Torte. Mogłabym zabić za odrobinę biodynamicznej organicznej oliwy z oliwek rodem z Toskanii. Nie przesadzam ani nie grożę – przynajmniej na razie.

Wiecie o mnie akurat tyle, by starczyło wam zainteresowania na wyłożenie pieniędzy za moją historię albo – jeśli jesteście sknerami – na podprowadzenie egzemplarza z miejskiej biblioteki. Możecie myśleć, że coś wiecie, ale tak naprawdę nie macie pojęcia.

Życie za­sła­ne jest daw­ny­mi zna­jo­my­mi, któ­rzy za­śmie­ca­ją kraj­obraz ni­czym ka­ra­lu­chy wy­ła­żą­ce ze szpar i prze­my­ka­ją­ce w ciem­no­ściach.

Zawsze to jakieś pocieszenie, że w więzieniu przyjmuje się tylko tych, których pragnie się widzieć. Pod tym względem paka różni się wspaniale od prawdziwego życia. Życie zasłane jest dawnymi znajomymi, którzy zaśmiecają krajobraz niczym karaluchy wyłażące ze szpar i przemykające w ciemnościach.

Miłość to rozwlekłe westchnienie śmierci i nikt nigdy nie przetłumaczy mi, że jest inaczej.