Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bo miłość nie jest racjonalna. Na całe, kur*a, szczęście!

Prawdziwy związek zaczyna się wtedy, gdy kończy się faza randek, a odświętność tonie – często bezpowrotnie – w rutynie codzienności i niezauważalnie dla wielu przeistacza się w przyzwyczajenie, a mężczyźni zamiast kwiatów zaczynają kupować warzywa. Żeby tego chcieć, trzeba... trzeba kochać.

Nie założę Ci nigdy w życiu żadnej obroży. Mężczyźni z obrożami na szyi i tak nie wracają do swoich kobiet. A ja chciałabym, żebyś wracał. Do mnie. Bądź wolnym kotem, ale budź się rano obok mnie.

Spotykamy kogoś na swej drodze, zupełnie przypadkowo, jak przechodnia w parku lub na ulicy, przeważnie darujemy mu tylko spojrzenie, ale nieraz całe życie. Nie wiem, dlaczego tak jest, kto i dlaczego przecina nasze drogi? I dlaczego nagle dwie drogi stają się jedną. Jak to się dzieje, że dwoje dotychczas zupełnie obcych sobie ludzi chce iść nią razem. Twój ojciec uważał, że to miłość i że nie istnieją przypadkowe spojrzenia.

Mężczyźni, chociaż są to wyjątki, także czasami myślą.

Nie można się spóźnić, gdy nikt nie czeka.

Warto było cię spotkać, aby się dowiedzieć, że istnieją takie oczy jak twoje.

W chwilach ostatecznego lęku kocha się chyba każdego, kto wtedy przy nas jest. Wystarczy, że jest blisko nas. Ktokolwiek to jest

-Myślisz, że Bóg płacze często? (...) -Jeśli w ogóle Bóg istnieje, to powinien płakać przez cały czas. Wyć powinien, kurwa!

. I chciałem Cię dotykać. Bez opamiętania i bezwstydnie. Ze spuszczonymi ze smyczy i obroży zmysłami.

Sen to przecież taka mała śmierć

...nie zostawiaj mnie ani na chwilę samej, proszę cię. Ja już mam jedne skrzypce.

Można im odebrać młodość, można okraść ich z wolności, można nakazać im dorośleć przed czasem i na rozkaz umierać, ale najważniejszego - przeżyć - odebrać im nie sposób. Bo nikt nie wie - na szczęście - kiedy i dlaczego wydarzy się to najważniejsze.

bardzo ważne jest mieć kogoś, do kogo się tęskni...

Co ciekawiło babcię Martę, że trwała przy dziadku przez trzydzieści lat? Miał przecież dość czasu, aby jej wszystko o sobie opowiedzieć. A może nie opowiedział wszystkiego? Może ta ciekawość to jak ciekawość o poranku, po przebudzeniu – co dzisiaj się wydarzy? I co wydarzy się nie tylko mnie, ale temu komuś, kto budzi się obok mnie? Co wydarzy się nam. Może to właśnie jest ta ciekawość, dla której ludzie chcą być ze sobą?

Myślę, że miłość to najpiękniejszy i najważniejszy rodzaj ciekawości.

Poza tym nie mamy także bułek na śniadanie. Dzisiaj piekarnia na rogu wyjątkowo nie była otwarta. To głownie przez to, że nie ma rogu.

Większość książek, które przeczytał, pamięta tylko z jednego zdania. Czasami wydawało mu się, że to nie jest żaden przypadek i że autorzy piszą książki tylko po to, aby napisać to jedno jedyne zdanie. Ukryć je gdzieś w gąszczu tysiąca linii, zbudować wokół niego fabułę książki, podzielić ją na rozdziały i akapity, ale tak naprawdę napisać tylko to jedno zdanie. I je mozolnie objaśniać treścią rozpostartą na kilkuset stronach. I tylko przez to jedno zdanie te książki są ważne.

Nagle przeskakuje iskra, dotyk, namiętność, pocałunki, chwila, moment, mokre twarze, mokre włosy, mokre usta, splątane istnienia, poplątane myśli i jeszcze bardziej poplątane uczucia. Wszystko żyje, biegnie, goni dalej, a oni są tu i teraz. Zatracić siebie, nic przy tym nie uronić, tylko zupełnie i ostatecznie zatracić się w tej chwili. Tu i teraz...

tu, teraz, zanim cokolwiek inne, przed jutrem, zanim umrzemy

Padał śnieg, świeciło słońce, a ja myślałam o tym, jaki śnieg i jakie słońce ty widzisz.

Słowo „tęsknić” było tak strasznie zużyte w dzisiejszych czasach.(...)Dla niego tęsknota oznaczała dotkliwy brak kogoś - nigdy „czegoś” - związany z tym niepokój, niespełnienie, nerwowość, czasami bezsenność i ogólne poczucie niepełności w życiu.

Bardzo polubiła jego ironię i sarkazm. Ona także pielęgnowała w sobie od pewnego czasu ironię. Nie taką, która jest tylko dowcipem lub szyderstwem. Inną. Tę pokazującą, że nie jest tak, jak być powinno. On swoją doprowadził do perfekcji.

Na tłumie nie można polegać na dłuższą metę. Tłum sam w sobie jest jak odbezpieczony granat, zawsze niebezpieczny, a tłum, któremu grozi śmierć, jest po prostu nieobliczalny.

Bycie biednym - dodawał - jest przykre, ale ma jedną przepiękną zaletę, której rzadko kiedy doświadczają bogaci. Biedni ludzie są przeważnie obdarowani czasem. Gdyby czas można sprzedawać, to bardzo szybko biedni byliby bogaci. Ale nie można. I biedni go marnotrawią.

Nie wiem, jak długo będziesz obok mnie, ale gdy tylko następnym razem cokolwiek będzie ci się wydawało, to załóż na początku, że się mylisz. I zapytaj mnie, co o tym myślę.

Zafrapowało go to zdanie. Większość książek, które przeczytał, pamięta tylko z jednego zdania. Czasami wydawało mu się ,że to nie jest żaden przypadek i że autorzy piszą książki tylko po to, aby napisać to jedno jedyne zdanie. Ukryć je gdzieś w gąszczu tysiąca linii, zbudować wokół niego fabułę książki, podzielić ją na rozdziały i akapity, ale tak naprawdę napisać tylko to jedno zdanie.

Bo bardzo chcę, abyś wiedział, że myślę o Tobie. Praktycznie nieustannie.

Nienawiść z obowiązku nie jest prawdziwą nienawiścią. Kochać i nienawidzić można tylko z przekonania. Żadna propaganda nie może wywołać miłości.

- Dlaczego płaczesz? I to na dodatek beze mnie?!