Jesteśmy społecznością, która kocha książki

On zawsze będzie moim Hadesem, a ja jego Persefoną. Mogę od niego uciekać, ale i tak z nim skończę.

Nie chcę wchodzić w coś, co nie ma przyszłości. Nie chcę… się do ciebie przywiązać.

Nie planowałem, że dostanę na twoim punkcie takiej obsesji. Nigdy wcześniej nic podobnego mi się nie zdarzyło. A jednak kiedy przyszedłem pewnego dnia do Enigmy porozmawiać z właścicielem i zobaczyłem cię przy jednym ze stołów… Sam nie wiem. To było tak, jakby nagle zaświeciło dla mnie słońce. Nie potrafiłem oderwać od ciebie wzroku i nie potrafiłem zostawić cię w spokoju.

Nie sądziłam, że tak łatwo będzie go nakłonić do wyznań. I nie wiem, czy mi się podobają. Mogą sprawić, że tym trudniej będzie mi odejść. Mogą sprawić, że zacznę coś czuć do faceta, którego powinnam wyłącznie nienawidzić.

Obiecuję sobie, że będę się trzymać od ciebie z daleka, a pięć sekund później łamię tę obietnicę i nic nie mogę na to poradzić. Powiedz, że tego nie chcesz, a więcej cię nie dotknę.

Nie znaczę dla niej wystarczająco wiele i nie wiem, czy jestem w stanie to zmienić. Mam za mało czasu.