cytaty z książki "Miasto w płomieniach"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Katedra w całości stała się płonącą bryłą. Jej wieże to teraz dwie buchające ogniem pochodnie, płomienie zamknęły dach w gigantycznych pomarańczowoczerwonych dłoniach. Jak okiem sięgnąć, wszystkie budynki się palą, tak samo jak wszystkie kościoły (...) -wszędzie jest tak samo. Boże, co za widok. Potworny, przerażający ...
Ludzie potrzebują kogoś, kto byłby od nich gorszy. Wtedy wydają się lepsi we własnych oczach.
Istnieje piekło (...) ludzie je stworzyli dla innych ludzi. To właśnie robi wojna. Zmienia wszystkich w potwory. Nie ma podziału na dobrych i złych. Ci ludzie zdolni są zarówno do szlachetnych czynów, jak i do bestialstwa. Ofiary zmieniają się w potwory i odwrotnie. Wszystko zależy od okoliczności.
(...) patrzyłyśmy, jak płonie nasze miasto podpalone naszymi własnymi rękami. Miałam wrażenie, że mordujemy je jak jakieś ogromne zwierzę, kawałek po kawałku, a ono bezbronne kona w męczarniach, umiera na raty, wyglądając już tylko ostatecznego końca.