Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rzecz w tym, że jestem przestępcą seksualnym, który potrzebuje pomocy, ale nie robi nic, aby ją otrzymać. Wiodę drugie życie.

Ich związek był całkowitym przeciwieństwem tego, co łączyło go z Nildą, którą bił do nieprzytomności, poniżał i traktował jak zwierzę. Uwielbiał ją kontrolować i więzić, wykorzystując do zaspokajania swoich seksualnych potrzeb. Kiedy jednak udało jej się wyrwać z jego szponów, zaczął obsesyjnie szukać dla niej zastępstwa. Nim nastało lato 2002 roku, był już gotów.

Aby uczcić drugą rocznicę jej porwania, mężczyzna przyniósł jej i swoim dwóm pozostałym ofiarom po kawałku tortu. To wydarzenie zapoczątkowało makabryczny rytuał podawania urodzinowego posiłku w rocznicę każdego z porwań.

Te doświadczenia ich nie definiują, są jedynie rzeczami, które im się przytrafiły. Człowieczy hart ducha jest niesamowicie wytrzymały. To dowód na to, że nigdy nie powinniśmy porzucać nadziei.

Gdy dzieje się coś takiego, w naszym umyśle dochodzi do zmian. Przez pewien okres nie jesteśmy w stanie określić, co jest prawdą, a co nie. Przywiązujemy się do osoby, która stosuje wobec nas agresję. Tym właśnie jest syndrom sztokholmski.

- Michelle, co reprezentują te żółte balony? (...)
- Miliony dzieci, które nigdy nie zostały odnalezione - powiedziała. - Te, które odeszły, a o których nigdy nie usłyszeliśmy.