Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Głupi, kto mądrości swej ukryć nie umie.

W krytyce najbardziej boli prawda.

Obecnie jesteśmy jak osobne włókna lnu przed sformowaniem przędzy, słabi bo rozdzieleni.

Kto raz wyświadczył ci dobro, będzie bardziej skłonny zrobić to ponownie od tego, komu ty raz usłużyłeś.

Gdy prawda ma uczciwe warunki, zawsze zatryumfuje nad fałszem.

To, jakoby zbawienie miało być wynikiem wyłącznie samej wiary, nie wydaje mi się doktryną ani chrześcijańską, ani rozsądną.

To, co do ludzie są w stanie uczynić osobno, jest niewielkie w porównaniu z tym, czego mogliby dokonać wspólnie.

Kto sam pija cydr, niech i sam konie kradnie.

Dobrze jest być istotą rozsądną, jako że pozwala to jej znaleźć lub wymyśleć uzasadnienie dla wszystkiego, co ma się ochotę zrobić.

Człowiek jest niekiedy hojniejszy, gdy ma niewiele pieniędzy, niż wówczas, gdy ma ich wiele.

praktyki religijne były korzystne, ponieważ zachęcały do dobrego postępowania i zachowania moralności przez społeczeństwo. Dlatego też stał się orędownikiem odmiany deizmu wzbogaconej moralnie, w której najlepszą służbą Bogu było czynienie dobrych uczynków i pomaganie innym ludziom.

Dokonam zatem pewnego postanowienia i zobowiązania, abym odtąd żył pod każdym względem jak stworzenie racjonalne, zasady były cztery:
1. Jestem zmuszony być przez pewien czas niezwykle oszczędnym, aż spłacę, com winien.
2. Pragnę mówić prawdę w każdym przypadku; w nikim nie budzić oczekiwań, których najpewniej nie mogę zaspokoić, dążyć zaś do szczerości w każdym słowie i czynie - najszczytniejsza doskonałość istoty racjonalnej.
3. Pracowicie przykładać się do każdego zajęcia, jakiego się podejmę, i nie odciągać umysłu od niego jakimiś głupimi pomysłami na szybkie dorobienie się; pracowitość i cierpliwość to najpewniejsza droga do dostatku.
4. Zobowiązuję się nigdy o nikim nie mówić źle.

Jest coś rzeczywiście dziwacznie podnoszącego na duchu w napotkaniu na morzu innego statku, wiozącego społeczność istot tego samego gatunku w takich samych okolicznościach co my, gdy byliśmy tak długo oddzieleni i jakby ekskomunikowani od reszty ludzkości. Widziałem tak wiele ludzkich twarzy, i nie potrafię powstrzymać się od uśmiechu, który rodzi się z pewnego stopnia wewnętrznej radości.

Gdy pragniesz zdobyć serca innych, nie możesz sprawiać wrażenia rywala, ale zwolennika. Daj im wszelkie możliwości wykazania się własnymi uzdolnieniami, a gdy zaspokoisz ich próżność, oni sami zaczną cię chwalić i cenić ponad innych. (...) Ludzie są próżni, więc słuchanie innych jest znacznie pewniejszym sposobem na ich zadowolenie niż dobre wysławianie się samemu.

Gdyby wszyscy ludzie żywiący najróżniejsze przekonania zgodzili się za niedrukowanie niemiłych im tekstów płacić mi tyle samo, co zarabiam na ich drukowaniu, zapewne żyłbym niezwykle wygodnie; gdyby zaś podobnie traktowano wszystkich drukarzy, drukowano by bardzo niewiele.

...są tacy, których fascynuje i zabawia świat, i którzy uwielbiają fascynować i zabawiać innych. Są oni zwykle równie sceptyczni wobec ortodoksji i herezji i szczerze pragną poszukiwać prawdy i wspierać poprawę życia publicznego. (...) tu właśnie pasuje Franklin.

Jest czas, by wiedzieć, i czas, by oko przymknąć.

W końcu zdał sobie sprawę, że nie można osiągnąć doskonałości, ale dzięki temu, że próbował się zmienić i stać się lepszym człowiekiem, poczuł się szczęśliwszy.