cytaty z książki "The Storm Sister"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
[...] ludzi przeważnie najbardziej irytują te uwagi na ich temat, w których jest ziarno prawdy.
Zresztą kto jak kto, ale ty na pewno wiesz, że nie jest ważne to, skąd wzięły się nasze geny, ale to, na kogo wyrastamy.
[...] ktoś kiedyś powiedział, że życie wymierza nam tylko takie ciosy, z którymi jesteśmy w stanie sobie poradzić.
A jednak, oprócz tego, że każdy musi się urodzić, to śmierć jest jedynym, co mamy na tym świecie zapewnione.
Nigdy nie jest za wcześnie, żeby się cieszyć tym co dobre.
(...) kobiety mogłyby rządzić światem, gdyby tylko skorzystały ze swoich atutów, zamiast usiłować być mężczyznami.
Nie będę pełzł wzdłuż brzegu, lecz popłynę
Na pełne morze, jak mi gwiazdy wskażą.
Przecież kocha się kogoś nie za to, jak wygląda, ale za to, jaki jest. A żeby się o tym przekonać, trzeba tego kogoś dobrze poznać.
(...) ludzi przeważnie najbardziej irytują te uwagi na ich temat, w których jest ziarno prawdy.
(..) życie wymierza nam tylko takie ciosy, z którymi jesteśmy w stanie sobie poradzić.
(...) urodziłyśmy się, aby być sobą, i jedyne co możemy zrobić, to na miarę swoich sił starać się jak najbardziej się rozwijać.
Rozpaczliwie pragnęłam zachować pozytywne nastawienie do życia. Mówiłam sobie, że to, co mnie spotkało, być może sprawi, że będę lepszym człowiekiem.
Znaliśmy się tak krótko, że trudno byłoby mi wytłumaczyć dziewczynom, jaki był dla mnie ważny, a chociaż spędziliśmy ze sobą zaledwie kilka tygodni, czułam się tak, jakbyśmy byli że sobą od zawsze.
Dzisiaj będę patrzył, jak wznosisz się do gwiazd.
Wczuję się w każde uderzenie Twojego serca.
Śpiewaj, mój piękny ptaszku. Śpiewaj!
Z ostatnich kilku tygodni zrozumiałam jedno - dotąd żyłam jak w raju. Jeśli miałabym ocenić siebie i swoje wady z perspektywy tych strasznych wydarzeń, musiałabym przyznać, że kiedyś patrzyłam z góry na każdego, kogo uważałam za słabszego ode mnie. Nie rozumiałam, że można nie mieć siły sie podnieść, otrzepać z traumy i iść dalej. Teraz musiałam brutalnie przyznać, że dopóki człowiek sam nie doświadczy prawdziwego bólu i straty, nie może odczuwać empatii.
Żegnaj kochany (...) I wiedz, że nasza miłość nadal żyje.
Skoro teraźniejszość mi się zablokowała, dobrze się cofnąć by móc ruszyć naprzód.
Ale życie toczy się dalej, i to nie tylko życie nas, ludzi, ale dla całej natury. Róża rozwija się, osiąga szczyt swego piękna, a potem umiera, a w jej miejsce na tym samym krzaku zakwita następna.
Skorzystaj z każdej możliwości, dzięki której wyszkolisz swój głos i dowiesz się więcej o świecie. Nie bój się tego i pamiętaj, że pod pięknymi ubraniami tych, których poznasz, są zwykli ludzie, tacy jak Ty czy ja.
Na pewno miliony ludzi mają różne naturalne umiejętności, ale musimy je jeszcze ujarzmić i skupić się na ich doskonaleniu, bo inaczej nigdy w pełni się nie rozwiniemy.
Nigdy nie jest za wcześnie, żeby cieszyć się tym, co dobre.
Niektóre tajemnice powinny pozostać w ukryciu, nie uważasz? Zresztą kto jak kto, ale ty na pewno wiesz, że nie jest ważne to, skąd wzięły się nasze geny, ale to, na kogo wyrastamy.
Pomyślałam, że Felix miał rację: nie ma znaczenia, kto mnie spłodził. Najważniejsze, że otrzymała dar i to ode mnie zależy, czy zrobię z niego i z siebie możliwie najlepszy użytek.
Potem uciszył audytorium i zadedykował swoje wykonanie zmarłemu ojcu i swoim dzieciom. Gest ten był dla mnie żywym dowodem, że można iść do przodu. I dokonywać zmian, które - nawet jeśli z trudem - inni w końcu zaakceptują.