Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawdziwi przyjaciele się nie obrażają. Prawdziwi przyjaciele się kłócą, złoszczą i czasem mają siebie serdecznie dość, ale nigdy się nie odwracają i nie odchodzą. Nie ma co ukrywać - jeśli komuś na nas zależy, wcale nie jest tak łatwo zerwać znajomość i po prostu odejść na zawsze".

Jestem silną kobietą. Ale nie jest to kwestia predyspozycji osobowościowych ani kwestia wyboru, raczej życiowych doświadczeń. Urodziłam się delikatna i krucha. To życie ukształtowało mnie na twardą kobietę. Nadal z mojego wnętrza wylewa się wrażliwość i chłonę każdą komórką piękno tego świata, wzruszając się tysiąc razy na minutę, ale wiem, że jest to zaleta, a nie wada. (...) Wiem też, że zawsze dam sobie radę w życiu. Czasem szybko pogodzę się z tym co mnie spotkało, a innym razem zajmie mi to dużo więcej czasu. Czasami przyjmę życiowe lekcje z pokorą, a czasem będę zbuntowana do granic możliwości. Ale wcześniej czy później - poradzę sobie. Trudności nie da się uniknąć. Jednak myślę, że najważniejsze jest żyć tak, żeby zawsze można było sobie powiedzieć: "Dałaś radę i zrobiłaś wszystko, co mogłaś, możesz być z siebie dumna".

Wiesz, ja też czasami boję się jutra. Mam tak wiele pytań, które pozostają bez odpowiedzi. Szukam odpowiednich słów, żeby nazwać emocje, ale stale błądzę we własnym umyśle. Chciałabym odzyskać części siebie, które nie wiedzieć czemu - gdzieś przepadły".

Mówią, że nie można tęsknić za tym czego nie było. A ja mam wrażenie, że tęskniłam za Tobą jeszcze zanim Cię poznałam".

Jestem dobrą dziewczyną, ze złymi nawykami. Ciągle wplątuję się w historie, które mnie nie dotyczą, bagatelizując istotne dla mnie rzeczy. Niewiele potrzebuję od życia, a ono tak wiele ode mnie wymaga. Miłość uważam za największą siłę, zaufanie za największy przejaw odwagi. Za tymi których kocham pójdę w ogień, ale jeśli ktoś mnie zrani to tym ogniem spalę za sobą wszystkie mosty.

Umarłam na tę miłość już dawno nawet kilka razy. A Ty dalej męczysz moje obolałe serce – swoim kochaniem".

Mijamy się, pozostawiając na środku pustej ulicy to, co mogło być nasze. Tak bardzo boimy się uczuć, że zamiast kolekcjonerami wspomnień, stajemy się kolekcjonerami złudzeń”.

Nie popełniaj tych samych błędów dwa razy. Już czas na nowe".

Trzeba spełniać marzenia, mierzyć wysoko, a trudności traktować jak wyzwania”.

Boli mnie dzisiaj każde słowo, każda barwa i wszystkie zapachy. Każdy gest mnie boli i nawet najpiękniejsze dźwięki. Boli mnie każda myśl i emocje, co degenerują moje żyły. (…) To paradoks, ale jesteś zbyt silnym impulsem, a ja przecież cierpię na ciężki niedobór uczuć we krwi".