Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasem trzeba coś stracić, by na nowo budować.

Nie chciałam rozmawiać o swoich problemach, wolałam o cudzych. Bywa, że wydaje nam się, że jeśli nie będziemy przywoływać swoich demonów, to one znikną. Cudze zmartwienia pozwalają wyrobić w sobie przekonanie, że inni mają gorzej, trudniej. Oszukujemy się, że to im należy pomóc przede wszystkim, odsuwając nieprzyjemny moment konfrontacji z własnymi troskami.

- (...)bierność oznacza przyzwolenie. Świat nie znosi próżni. Jeśli ktoś nie umie korzystać z wolności, w tym jednego z jej przywilejów, jakim jest możliwość decydowania o sobie, musi pogodzić się z faktem, że wolność będzie mu ograniczana.

-Kiedyś spadniesz razem z tym fotelem do sąsiadów. Strop nie wytrzyma.-Pogroziłam jej palcem.- Musisz się tak rzucać? -Wizualizuję się jako piórko- oświadczyła Beatka.- Akceptacja siebie powoduje wzrost poczucia wartości.

(...)A samotność jest czasem sto razy lepsza od byle jakiego małżeństwa.

- Gratuluję, wreszcie trafiłaś na swój ideał - odparował Zbyszek. - Oby ci tylko oczu nie wypaliło od patrzenia w ten blask doskonałości!

Szczęście to wolność. Ale wolność rozumiana jako niezależność od własnych ograniczeń, nie cudzych.

Przewaga leży w rozumie, nie w sile.

Współczuję sędziom. Wszystkie sprawy są takie same, ludzie się nienawidzą, oblewają wiadrami pomyj, wyciągają najgorsze brudy, a potem oczekują, że ktoś przyjdzie i to wszystko posprząta.