Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy to jest to, czego nadal chce? Czy nie powinna już tego wiedzieć? Czy to jakaś słabość sprawia, że tak pragnie tych słów, tych obietnic, tych planów? Czy nie mogłaby się zadowolić tym, co jest, zamiast wciąż marzyć o tym, co by mogło być?

Ze swojego okna przyglądał się, jak w długim luźnym żakiecie, rozwiewającym się od tyłu niczym peleryna, schodzi ze zbocza. Romantyczna, tajemnicza. Przycisnął do szyby twarz, jakby w ten sposób mógł jej dotknąć. Cofnął się. Był zły na siebie.

A może to jego spojrzenie - ponure i groźne, a nawet trochę złe. Jak zachłanny anioł, pomyślała, czując niepokój w sercu. Prowadzący duszyczkę do piekła z uśmiechem na ustach.