Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówiąc o bólu udało mi się na jakiś czas go stłumić - tak potężny jest czar słów redukujący do przyswajalnych rozmiarów emocje, które w przeciwnym razie wpędziłby nas w szaleństwo i unicestwiły.

słabi ludzie wierzą w to, co im zostanie narzucone, a mocni w to, w co chcą uwierzyć, sprawiając, że staje się to rzeczywistoscią.

uważamy, że to my tworzymy symbole, natomiast prawda jest taka, że to one nas tworzą.

(...) tak jak wszystko co niezniszczalne dąży do samozagłady, tak i te najbardziej nawet ulotne chwile powracają wciąż na nowo.

Nagle poczułem olbrzymi ciężar czasu; jest to nieomylny sygnał świadczący o tym, że pozostawiliśmy już za sobą nasze dzieciństwo.

Mówi się, że czas ma szczególną właściwość utrwalania wydarzeń, a czyni to poprzez uprawdopodobnianie naszych uprzednich kłamstw i przeinaczeń.

Nadzieja jest psychologicznym mechanizmem całkowicie niezależnym od zewnętrznej rzeczywistości.

Ostrzegam was, którzy będziecie to czytać, że nie ma to [co zaraz opiszę] specjalnego związku z tym, co wkrótce nastąpi. Opisuję to tylko dlatego, że bardzo mnie wtedy zdziwiło, opowiedzenie zaś o tym sprawi mi niemałą satysfakcję. Może być jednak i tak, że od chwili, w której weszło do mego umysłu i pozostało tam aż do dziś, wpływało w jakiś sposób na moje czyny, stanowiące treść dalszej części mojej opowieści.

związki między zwierzyną a myśliwym, kupującym i sprzedającym, mężczyznami i kobietami (…) niczym nie różnią się od związku między katem i jego ofiarą. Wszyscy kochają tych, których niszczą i wykorzystują.

(...) nadzieja jest psychologicznym mechanizmem całkowicie niezależnym od rzeczywistości.