Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mały pobrzdąkiwał na gitarze, posiedział, odczytał poskładane na okoliczność strajku w jedną chwilę wiersze, niektóre piękne, aż za gardło ściskały. Późno w noc poukładano drewienka i gazety, a nieduży w berecie się przysięgał, że osobiście poznał jednego poetę wielkomiejskiego, który zresztą z wierzchu wyglądał tak jak każdy, może tylko trochę lepiej ubrany - widocznie w środku coś w nim siedziało.

Pora, w której jeszcze nie ma dnia, ale z pewnością skończyła się noc, jest idealna na rozmyślania, co też planuje się do zrobienia w najbliższym czasie. Czy zje się na śniadanie croissanta, czy też może jajeczniczkę. Rzuci zgubny nałóg kawy czy po raz ostatni zanurzy usta w mlecznej piance. Wszystko jest nowe, gotowe do zmian, nowego makijażu i nowych zasad. Biała kartka czeka tylko na nasze notatki, na przyjęcie nowych reguł gry.