Dora Wilk

Nie zaprosisz mnie do domu? (...) – Jasne. Bo urodziłam się wczoraj i od razu na główkę upadłam.

Nie zaprosisz mnie do domu? (...) – Jasne. Bo urodziłam się wczoraj i od razu na główkę upadłam.

- Słońce dopiero zachodzi… - Te ograniczenia mnie nie dotyczą – rzucił ze złośliwym uśmieszkiem. - Hej, chyba nie zamierzasz świecić jak kryształki Svarovskiego? – zapytałam zaskoczona. Przystanął i obrócił się, bardzo wolno, w moją stronę. - Jeszcze jeden żart lub porównanie do Zmierzchu, a nie będzie co z ciebie zbierać. I byłoby szkoda, bo mam swoje plany wobec ciebie – głos ociekał mu fałszywą słodyczą.

- Słońce dopiero zachodzi… - Te ograniczenia mnie nie dotyczą – rzucił ze złośliwym uśmieszkiem. - Hej, chyba nie zamierzasz świecić jak kry...

Są ścieżki, z których nie ma odwrotu. Zastanów się, czy zdołasz żyć z tym, co zamierzasz zrobić.

Są ścieżki, z których nie ma odwrotu. Zastanów się, czy zdołasz żyć z tym, co zamierzasz zrobić.