Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muzyk i wirtuoz akordeonu. Porywał do tańca rzeszowian w słynnej „Jutrzence”, a z jego podręcznika gry na saksofonie i klarnecie uczą się kolejne pokolenia muzyków. To on też stworzył w Polskim Radiu Rzeszów Redakcję Muzyczną. Grał na różnych instrumentach, ale kolegów po fachu zadziwiał przede wszystkim wirtuozerią na akordeonie.

Urodził się 26 listopada 1922 roku na Śląsku, w Zagórzu koło Dąbrowy Górniczej. Do Rzeszowa sprowadził się wraz z rodziną niedługo po II wojnie światowej. W 1950 roku został nauczycielem w Szkole Muzycznej w Rzeszowie (obecnie ZSM nr 2 im. Wojciecha Kilara). Jak przypomina Jerzy Dynia, w 1952 roku Hejda rozpoczął współpracę z tworzącą się Redakcją Muzyczną Polskiego Radia w Rzeszowie. W niedługim czasie z redaktora muzycznego awansował na jej kierownika. Był nim do 1982 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę.

Dokumentował folklor południowo-wschodniej Polski i na jego zaproszenie do radiowych audycji trafiła kapela Władysława Łobody z podrzeszowskiej Dąbrowy. Na 99 taśmach magnetofonowych Tadeusz Hejda utrwalił ponad 48 godzin melodii i przyśpiewek w wykonaniu tej kapeli. – Nagrania muzyczne w radiowym studiu organizował mimo braku profesjonalnych magnetofonów i mikrofonów. Eksperymentował z wprowadzeniem w Radiu Rzeszów systemu nagrań stereofonicznych. Dzięki jego zaangażowaniu na początku lat 70-tych powstał też w Radiu nieetatowy Zespół Rzeszowskiego Studia Muzycznego, w którym występowali muzyczny Rzeszowskiej Filharmonii wspólnie z muzykami, grającymi na co dzień w rzeszowskich restauracjach – przypomina Jerzy Dynia. – Zespół nagrywał opracowane przez Tadeusza Hejdę aranżacje. W ten sposób w radiowym archiwum znalazło się kilkadziesiąt utworów instrumentalnych, a także piosenek o Rzeszowie wykonywanych przez takich aktorów: Zdzisława Kozienia i Wincentego Zawirskiego.

Tadeusz Hejda pisał nie tylko dla radiowej orkiestry, ale i dla swoich uczniów. Jest autorem kilku podręczników. Jego „Szkoła na saksofon” (1958) i „Szkoła na klarnet” (1966),wydane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, doczekały się wielu wznowień. Pod jego nazwiskiem ukazało się również „Studium jazzowe na saksofon” oraz „Wybór etiud i utworów jazzowych”. Skomponował kilkadziesiąt utworów tanecznych, a także na akordeon.