Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przepyszny zbiór cytatów i ciekawostek z dawnego świata; literackiego i nie tylko; poczynając od I Rzeczpospolitej, acz głównie z XIX w.

Anegdoty, facecje, bystre zabawy słowem... delicje!

Oczywiście; zbiór taki, wprost idealnie pasujący do określenia "groch z kapustą" (acz w najlepszym znaczeniu, jako kalejdoskopu przeuroczych miniaturek o różnobarwnej tematyce), ma fragmenty, które nierównie przypadną do smaku - mnie np. lekko nużyły, zwłaszcza pod koniec, przygody bibliofilów i świadectwa ich nieco hermetycznych radości; oraz dość szczegółowe nawiązania do mało znanych faktów z życia Norwida, który stanowił główną pasję badawczą Autora...

Dużo częściej jednak radowałem się perłami humoru, barwnego języka i pomysłowości naszych przodków; czy to w ich powiedzonkach, pastiszach i zabawach słowem, skojarzeniach, czy rozmowach! Dzięki lekturze zainteresowałem się też paroma nieco zapomnianymi, a ciekawymi poetami...

Bywa całkiem sporo zagadek; najczęściej są to wierszowane opisy jakichś przedmiotów, pełne żartu i paradoksu - albo zabawy literami w słowach. Ze wstydem przyznaję, że prawie nigdy nie udawało mi się znaleźć właściwych odpowiedzi; Autor podaje je kilka(naście) stron dalej. I tak bawiłem się dobrze, bo było to ciekawe ćwiczenie wyobraźni.

Jak zwykle przy podróży w tamte czasy, uderza erudycja ówczesnych ludzi. - Jasne, edukacja była znacznie mniej rozpowszechniona, a i wśród pozornie wykształconych ignorantów nie brakowało - jednak "baza wiedzy", do której powszechnie odwoływali się ludzie z ogólnym wykształceniem, jest dla dzisiejszego czytelnika oszałamiająca... Na szczęście, Autor nie szczędzi komentarzy i wyjaśnień. Choć czasem trzeba mocno się zastanowić - to nie jest zbiorek prościutkich kawałów; raczej pomysłowych skojarzeń!

Biorąc pod uwagę moment wydawania zbioru - który pierwotnie ukazywał się jako seria ciekawostek w prasie okresu stalinowskiego - obawiałem się sosu ideologicznego... jednak w zasadzie bezpodstawnie! Owszem, znajdziemy pewną liczbę zjadliwych wierszyków o zepsutym klerze - ale przecież pojawiały się i w epoce, a i dobrzy księża bywają tu wspomniani. Jest parę komentarzy sławiących "lud pracujący", a zjadliwych względem panów służby itp. - ale w sumie to kwestie marginalne.

Równie marginalne znaczenie ma to, że podczas lektury parę razy podniosłem brwi, gdy Autor - generalnie bardzo swobodny, potrafiący docenić humor nie tylko wyrafinowany, ale i prosty (acz rzadko kiedy prostacki!), od czasu do czasu zżyma się na tę czy ową wypowiedź czy wierszyk... Dalipan, może i ze mnie prostak, ale najczęściej nijak nie umiałem odgadnąć, czemu ten właśnie utworek Autor uznał za potworka... Ale to też drobiażdżek ino; rzecz zresztą bardzo rzadka.

Reasumując - ożywczy zbiór błyskotliwych myśli i zabawnych skojarzeń. - Można postawić obok np. zbioru fraszek Leca; by co jakiś czas zaglądać dla uśmiechu i rozruszania wyobraźni!

Na zakończenie cytacik - nie reprezentatywny, bo to zbiór rzeczy naprawdę różnych... Ale bezczelnie radosny - na tyle, że cytuję z pamięci!
Otóż czy wiecie, dlaczego zdaniem naszych przodków dobry koń winien łączyć zalety lisa, sarny, wilka i panny? Ano dlatego, ...

Żeby był szerscisty, ogona długiego,
Żeby był podskoczny, oka wypukłego,
Żeby był kłusisty, i mógł dobrze jadać,
Żeby był piersisty i dawał się wsiadać!

Przepyszny zbiór cytatów i ciekawostek z dawnego świata; literackiego i nie tylko; poczynając od I Rzeczpospolitej, acz głównie z XIX w.

Anegdoty, facecje, bystre zabawy słowem... delicje!

Oczywiście; zbiór taki, wprost idealnie pasujący do określenia "groch z kapustą" (acz w najlepszym znaczeniu, jako kalejdoskopu przeuroczych miniaturek o różnobarwnej tematyce), ma...

Przeczytane; nadziei z pewnością nie zawiodło! Bardzo miły rytm opowieści; nieco ogólnego tła społecznego i historycznego, a w nim osadzone rozmaite sceny z codzienności.

Autorzy postarali się odnieść do wszelkich istotnych spraw w życiu; od pracy, poprzez poród, aż do pogrzebu.

Sporo miejsca poświęcono na opis praktycznego działania ówczesnej gospodarki; w końcu gł. bohaterem i inspiracją dla książki jest Troyes; jedno z najbogatszych ówczesnych miast. Miasto wyjątkowo ciekawe poprzez fakt, iż poniekąd wyznaczało trendy ku bardziej nowoczesnej gospodarce - ale także dlatego, że jego zabudowa w olbrzymim stopniu przetrwała od XIII w., co oznacza, dysponujemy świetną ilustracją opisywanych czasów!

Co zresztą jest zaletą, ale powinno być również ostrzeżeniem - tytuł nie do końca oddaje treść książki; jest ona wyraźnie skupiona na konkretnym mieście francuskim w XIII w. (z wycieczkami w inne okresy) Dla mnie to nie wada, bo Autorzy wyraźnie starali się, by ich dzieło pokazywało wiele sytuacji typowych dla tej kultury - która przy tym, jak wiemy, była dość podobna w całym ówczesnym świecie chrześcijańskim. Tym niemniej, jeśli ktoś szukałby tutaj opisu zmian i różnic na przestrzeni średniowiecza w całej Europie, mógłby się zawieść okrutnie. Może lepiej pasowałby tytuł: "Rok życia w mieście średniowiecznej Francji" - ale mniejsza.

Jeśli czytelnik się przyłoży, wyciągnie z tej książki całkiem dokładny opis funkcjonowania społeczności - jednak lektura jest lekka i przyjemna, dzięki częstemu pokazywaniu codziennych szczegółów i zdarzeń.

Cenną, a obecnie rzadką zaletą książki jest równowaga, którą Autorzy utrzymują w podejściu do dawnej epoki. - Rozumieją, że dla ówczesnych ludzi inne rzeczy były ważniejsze niż dla nas; choćby religia. Zarazem nie popadają w obsesję i potrafią dostrzec, że owi dawni ludzie mieli podobne podstawowe lęki i potrzeby, choć nieraz przeżywali je w inny sposób. - Nie uzyskujemy więc ani obrazka ludzi nam współczesnych, na siłę "takich, jak my", a jedynie przebranych w dawne kostiumy - ale również nie wtłacza nam się sensacyjnej opowiastki o małpoludach w "tym strasznym średniowieczu", aby czytelnik mógł się fascynować osobliwością naszych przodków z pozycji bezpiecznej "wyższości" nas, ludzi "cywilizowanych". Po prostu - ta książka nie jest dziecinna!

Dużo fajnych rysunków z epoki, reprodukcji, oraz zdjęć miasta Troyes - wszystko bardzo ciekawe i na temat, szkoda jedynie, że w czarno-bieli.

Książka ma pewnie długość "w sam raz" - dużo informacji, ale mają nie przytłoczyć. - Wydaje mi się jednak, że Autorzy podejmowali wiele trudnych wyborów, co w książce umieścić, by nie była za gruba... cóż, osobiście ucieszyłbym się, gdyby była nawet dwukrotnie większa; zda mi się, że słyszę skomlenie tych wszystkich anegdot, którym nie pozwolono wepchnąć się na jej strony!

Miałem lekkie obawy, kiedy zobaczyłem, że książka powstała kilkadziesiąt lat temu - w odniesieniu do historii instynktownie spodziewamy się zwykle, że najcenniejsze są dzieła najnowsze, bo uwzględniają jakieś nowoczesne metody badań, czy nieznane dawniej odkrycia. - Jednak w tym przypadku ogrom szczegółów dostępnych Autorom, ich erudycja, oraz piękny styl - łączący zdolność syntezy z lekkością anegdoty - zdecydowanie mnie przekonały. - Jako zawodowy historyk z pewnością zadbałbym o sprawdzenie także nowszych dzieł "na temat" - ale ja pragnąłem po prostu poczuć, jak przebiegało ówczesne życie (tak od strony praktycznej, jak i mentalnej), i na ile było odmienne od naszego - jako taki czytelnik trafiłem bardzo dobrze!

Przeczytane; nadziei z pewnością nie zawiodło! Bardzo miły rytm opowieści; nieco ogólnego tła społecznego i historycznego, a w nim osadzone rozmaite sceny z codzienności.

Autorzy postarali się odnieść do wszelkich istotnych spraw w życiu; od pracy, poprzez poród, aż do pogrzebu.

Sporo miejsca poświęcono na opis praktycznego działania ówczesnej gospodarki; w końcu gł....

Coś dziwnego dzieje się z tą stroną - już tę książkę dodawałem; zresztą dalej mogę edytować swą poprzednią opinię, na tym samym koncie...

Sama książka w moim "top ten". Masa pięknych anegdot i marynarskich przygód, wszystko na faktach - ale przede wszystkim, cudowna afirmacja życia. Podobno lektura tej książki potrafiła niektórych odwieść od myśli samobójczych... Mnie bawi i wzrusza do łez - a na ogół mam się za dość twardego sukin...potomka.

Coś dziwnego dzieje się z tą stroną - już tę książkę dodawałem; zresztą dalej mogę edytować swą poprzednią opinię, na tym samym koncie...

Sama książka w moim "top ten". Masa pięknych anegdot i marynarskich przygód, wszystko na faktach - ale przede wszystkim, cudowna afirmacja życia. Podobno lektura tej książki potrafiła niektórych odwieść od myśli samobójczych... Mnie bawi...