Kobieta – minister

Główna bohaterka powieści – Ursula Aradottir – wraca do Islandii po kilku latach spędzonych za granicą, gdzie poświęciła się działalności charytatywnej. Od przyjazdu do ojczyzny z trudem odnajduje się w otaczającej ją rzeczywistości. Mimo że praca w obozach dla uchodźców w Syrii i Liberii nadawała życiu Ursuli sens, traumatyczne doświadczenia wywarły na nią destrukcyjny wpływ. Bohaterka zdaje sobie sprawę, że tylko zostając w Reykjaviku jest w stanie odbudować nadszarpnięte relacje z mężem i dziećmi. Gdy otrzymuje ofertę objęcia urzędu ministra spraw wewnętrznych, bez wahania ją przyjmuje. Nowe wyzwanie napawa ją entuzjazmem oraz przywraca jej poczucie sprawczości i celu, dzięki czemu Ursula ma nadzieję, że stopniowo jej życie wróci do normy.

Już pierwszego dnia w nowej pracy Ursula konfrontuje się z wymagającą sytuacją: przychodzi do niej Rosa – matka zgwałconej, nastoletniej Katrin Evy. Prosi Ursulę o interwencję, gdyż śledztwo w sprawie jej córki utknęło w martwym punkcie. Poruszona Ursula zgadza się jej pomóc. Nie odpuszcza, mimo że jej współpracownicy odradzają jej osobiste angażowanie się w tego typu sprawy, mające rzekomo negatywny wpływ na jej wizerunek.

Ursula dość szybko przekonuje się, że decyzja premiera o powierzeniu jej urzędu ministra spraw wewnętrznych spotyka się z różnymi reakcjami. Premier zapewnia Ursulę, że zaproponowano jej stanowisko ze względu na umiejętności, ale część społeczeństwa i polityków nie zawsze jest jej przychylna: „Kobieta na stanowisku sprawia, że hejt jest dwa razy większy”. Pojawiają się plotki, że Ursula awansowała dzięki romansowi z premierem, a w Ursuli narastają wątpliwości: „Ale czy tak myślą wszyscy ludzie? Że spała z premierem, żeby dostać tekę ministra? Że powodem nie było jej doświadczenie z organizacji pozarządowych i oenzetowskiego komisariatu do spraw uchodźców, lecz jakieś targi z niskich pobudek?”. Dostrzega, że kobieta w rządzie musi dokładać wielu starań, by ugruntować swoją pozycję i udowodnić własne kompetencje. 

Ursula otrzymuje szereg zadań po swoim poprzedniku i każdego dnia staje przed nowymi wyzwaniami. Jest poddawana naciskom i prześladowana, a jej działania nie zawsze przynoszą pozytywne efekty. Gdy w mediach pojawiają się informacje o jej prywatnym życiu, a jej społeczny wizerunek staje się coraz bardziej negatywny, Ursula zaczyna obawiać się o siebie i swoją rodzinę.

Kilku bohaterów

Dużym atutem „Zdrady” jest jej wielowątkowość. Historię Ursuli poznajemy z punktu widzenia czterech bohaterów: jej samej, pracownicy ministerstwa Stelli, kierowcy i ochroniarza Gunnara oraz włóczęgi Petura, dzięki czemu mamy do czynienia z poszerzonym obrazem islandzkiego społeczeństwa. 

Stella to młoda imigrantka, zatrudniona jako sprzątaczka w ministerstwie w ramach pracy społecznej. Mieszka w Islandii od dziecka, mówi płynnie po islandzku, interesuje się tamtejszą kulturą i historią, jednak nie czuje się w pełni zasymilowana. Gunnar pracuje dla ministerstwa jako kierowca i ochroniarz. Godzinami trenuje na siłowni, medytuje, a jego życiowym celem jest samodoskonalenie się. Mimo początkowych nieporozumień, staje się on jednym z najważniejszych sprzymierzeńców Ursuli.  

Petur – uzależniony od alkoholu i schorowany – od lat żyje na ulicy. Reykjavik jest jego domem, a Petur doskonale wie, gdzie znaleźć schronienie oraz na czyją bezinteresowną pomoc może liczyć. Gdy po objęciu stanowiska ministra zdjęcia Ursuli trafiają do gazet, Petur odkrywa, że kobiecie może grozić niebezpieczeństwo. 

Każdy z nich ma własną historię do opowiedzenia. Odegrają oni istotną rolę podczas rozplątywania sieci manipulacji i tajemnic, w jakie zostanie wciągnięta główna bohaterka powieści.

Polityczny thriller

Autorka „Zdrady” wprowadza czytelnika w świat osób pełniących funkcje publiczne i zastanawia się nad ich moralnością. Czy władza bywa nadużywana do prywatnych celów, często rozmijających się z prawem? Czy poszukiwanie sprawiedliwości ma sens w starciu z korupcją? Jak nowe otoczenie wpłynie na Ursulę i jej rodzinę?  

Lilja Sigurdardóttir demonstruje również chwiejność opinii publicznej, z łatwością ulegającej manipulacjom dokonywanym za pomocą mediów i internetu. Teoretyczna anonimowość w sieci ułatwia oczernianie innych ludzi oraz wzbudzanie w nich poczucia lęku i zagrożenia. Internet, zamiast służyć za źródło informacji, staje się narzędziem wykorzystywanym do personalnych ataków. Czy można się przed nimi ustrzec?

„Zdrada” to wciągająca powieść o politycznych intrygach na tle aktualnych problemów społecznych. Jej bohaterowie to ludzie z krwi i kości, zmagający się z uzależnieniami, problemami w związkach, a przede wszystkim z bolesnymi doświadczeniami. Pod wpływem rozgrywających się wydarzeń, zostaną zmuszeni do skonfrontowania się z własną, skrywającą mroczne tajemnice przeszłością. Tylko dzięki temu będą w stanie uporządkować skomplikowaną teraźniejszość.

Paulina Klimańska-Nowak

Książka jest już dostępna w sprzedaży.

Przeczytaj fragment powieści „Zdrada”

Zdrada

Issuu is a digital publishing platform that makes it simple to publish magazines, catalogs, newspapers, books, and more online. Easily share your publications and get them in front of Issuu's millions of monthly readers.

Artykuł sponsorowany