Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bycie innym, odmiennym, bywa trudne. Mała Hydra coś o tym wie. Inne hydry mają trzy głowy, ona ma jedną. Ona ma skrzydła, inne hydry ich nie mają. Dzięki podróżnikowi, który niespodziewanie pojawia się na wyspie, Mała Hydra odkrywa siebie.

To kolejna baśń autora, którą czytać mogą dorośli i dzieci. Świetnie napisana, wciągająca i z ważnym przesłaniem.

Ta baśń pokazuje, że bycie innym nie oznacza bycia gorszym. Każdy ma jakiś talent, przeznaczenie. Nie wszyscy go dostrzegają. Nie każdy akceptuje odmienność. Boimy się nieznanego i strach ten nas ogranicza. Warto jednak akceptować innych a przede wszystkim siebie. Warto się uwolnić, zaryzykować i przekonać, kim się jest. Dostosowywanie się do innych na siłę nie przynosi wcale korzyści. Myśl o tym, czy zostaniemy zaakceptowani nie powinna wpływać na nasze decyzje.

Historia Małej Hydry uczy też, by nie bać się prosić o pomoc. Dzięki niej możemy wydobyć z siebie to, co najlepsze. Możemy stać się naprawdę sobą, choć nie jest to wcale łatwe i wymaga pracy. Z pomocą możemy stać się jak Hydra: pewni siebie, odważni. Możemy wzbić się w powietrze! A proszenie o pomoc wcale nie jest przejawem słabości. Wymaga bowiem odwagi.

IG: ulotnosc_codziennosci

Bycie innym, odmiennym, bywa trudne. Mała Hydra coś o tym wie. Inne hydry mają trzy głowy, ona ma jedną. Ona ma skrzydła, inne hydry ich nie mają. Dzięki podróżnikowi, który niespodziewanie pojawia się na wyspie, Mała Hydra odkrywa siebie.

To kolejna baśń autora, którą czytać mogą dorośli i dzieci. Świetnie napisana, wciągająca i z ważnym przesłaniem.

Ta baśń pokazuje,...

W Atlancie technologia i magia nie współpracują. Kiedy magia napływa, samochody, telefony i inne urządzenia przestają działać. Wszystko wraca do normy, gdy fala magii się cofa. Dlatego w tym świecie mamy coś takiego jak auta zasilane magią i wodą - ciekawy pomysł, prawda? 😉

W tym świecie traficie na zmiennokształtnych, wampiry, które całe szczęście nie błyszczą w słońcu, ale są bezmyślnymi kreaturami rodem z horrorów oraz strzygonia. Jest też masa dziwnych słów i urządzeń, spora dawka magii i sceny walki, które całkiem świetnie się czyta 😉

A sama akcja? Ktoś zabija Grega, człowieka, który dla Kate był jak ojciec. Pyskata najemniczka ze swoim cudownym mieczem Zabójcą zaczyna śledztwo na własną rękę. Niektórych obraża, innym grozi, ironizuje i dąsa się jak dziecko, ale powoli, po nitce do kłębka stara się dotrzeć do prawdy. Kto jej w tym pomoże, kto przeszkodzi i kto po drodze ucierpi? Nie powiem - sprawdźcie sami 😀

Podoba mi się kreacja świata, nawet polubiłam Kate choć jej zachowanie, chwilami dziecinne, doprowadzało mnie do szału. Czyta się szybko a wyobraźnia działa - niech ktoś to zekranizuje 🤭

IG: ulotnosc_codziennosci

W Atlancie technologia i magia nie współpracują. Kiedy magia napływa, samochody, telefony i inne urządzenia przestają działać. Wszystko wraca do normy, gdy fala magii się cofa. Dlatego w tym świecie mamy coś takiego jak auta zasilane magią i wodą - ciekawy pomysł, prawda? 😉

W tym świecie traficie na zmiennokształtnych, wampiry, które całe szczęście nie błyszczą w słońcu,...

Baśnie przenoszą w świat wyobraźni, działają na nią i rozwijają. W każdej kryje się również pewna nauka. Tak jest i w tej: "O Mantykorze, która szukała domu".

Mantykora to legendarny stwór, strażniczka pustyni, która nie ma imienia. Sens swojego istnienia zatraciła dawno temu. Nie wie, gdzie jest jej dom i czy jest jeszcze potrzebna. Wtedy na jej drodze staje dżin Tilek. Tym razem to nie on spełnia życzenia. Mantykora obiecuje spełnić trzy życzenia dżina w zamian za podarowanie jej tego, czego najbardziej pragnie. Umowa zostaje zawarta, strażniczka pustyni i pustynny duch ruszają w drogę.

Wędrówka zdaje się nie mieć celu. Ta dziwna para wędrowców rozmawia i wymienia się opowieściami. Mantykora podchodzi do dżina ostrożnie. Każdy przecież wie, jak podstępne są dżiny i jak złudna jest ich magia. Tilek jednak nie oszukuje - wręcz przeciwnie, wydaje się pokazywać Mantykorze, jakie naprawdę jest życie i wskazywać kierunek. Czy spełni najskrytsze życzenie strażniczki i jakie ono będzie?

Nie znajdziemy w tej baśni ekscytujących i mrożących krew w żyłach scen. Z baśni płynie spokój, wędrówka jest powolna, bohaterom się przecież nie spieszy. Wraz ze spokojem baśń niesie również przesłanie. Krzywdzimy, oceniając na podstawie plotek czy zasłyszanych opowieści. Warto wyrobić sobie o kimś własne zdanie, poznać osobiście i dać szansę. Świat Nie jest czarno-biały. Nie wszyscy są źli, zachłanni, chciwi, niszczycielscy i samolubni. Jest też druga szala z ludźmi dobrymi, mądrymi, pomocnymi i przyjacielskimi. To, że do tej pory spotkaliśmy tylko jedną grupę nie znaczy, że druga nie istnieje. Pozbycie się uprzedzeń może być kluczem do znalezienia przyjaciół a zrozumienie innych pozwoli odnaleźć się w świecie.

Może okaże się, że dom jest bliżej niż myśleliśmy?

IG: ulotnosc_codziennosci

Baśnie przenoszą w świat wyobraźni, działają na nią i rozwijają. W każdej kryje się również pewna nauka. Tak jest i w tej: "O Mantykorze, która szukała domu".

Mantykora to legendarny stwór, strażniczka pustyni, która nie ma imienia. Sens swojego istnienia zatraciła dawno temu. Nie wie, gdzie jest jej dom i czy jest jeszcze potrzebna. Wtedy na jej drodze staje dżin Tilek....