Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to moje pierwsze spotkanie z literaturą farerską i zaliczam je do jak najbardziej udanych. Od opowiadań Williama Heinesena wręcz bije nordycki folklor i wyspiarski klimat. Autor czerpie z tradycji swojego kraju garściami, snując swoje opowiadania. Magiczny klimat, mimo motywów fantastycznych (osobiście ciężko trawię fantastykę) jest zjadliwy (czytliwy?) i nadaje opowiadaniom ten mglisto-eteryczny charakter. Najbardziej podobały mi się: "Beelzemann", "Atalanta", "Uśmiech nieba", "Dusza" i 'Dymiące zwirciadło" (świetne zwieńczenie całego zbioru). Gdyby była taka możliwość dałbym 7.5/10

Jest to moje pierwsze spotkanie z literaturą farerską i zaliczam je do jak najbardziej udanych. Od opowiadań Williama Heinesena wręcz bije nordycki folklor i wyspiarski klimat. Autor czerpie z tradycji swojego kraju garściami, snując swoje opowiadania. Magiczny klimat, mimo motywów fantastycznych (osobiście ciężko trawię fantastykę) jest zjadliwy (czytliwy?) i nadaje...

Nawet nie silę się do oceniania tego dzieła, ponieważ nie da się go wyrazić słowami. Gombrowicz geniusz! (Prawie jak "Gombrowicz wielkim pisarzem był"). Mnogość motywów i niesamowita umiejętność gombrowiczowskiego przedstawienia rzeczywistości sprawia, że jedyne co mogę zrobić to wychwalać jego arcymistrzostwo pókim żyw (czyli zapewne jeszcze dłuuugo). Uwielbiam!

Nawet nie silę się do oceniania tego dzieła, ponieważ nie da się go wyrazić słowami. Gombrowicz geniusz! (Prawie jak "Gombrowicz wielkim pisarzem był"). Mnogość motywów i niesamowita umiejętność gombrowiczowskiego przedstawienia rzeczywistości sprawia, że jedyne co mogę zrobić to wychwalać jego arcymistrzostwo pókim żyw (czyli zapewne jeszcze dłuuugo). Uwielbiam!

Abstrahując od tego, że jest to klasyk literatury polskiej, Mickiewicz przedstawia nam niesamowicie piękny, wielobarwny i poetycki opis przyrody. Lekkie zniechęcenie, związane z koniecznością interpetacji oraz wgryzaniem się w każde poszczególne słowo, nie zmienia faktu, że jest to piękny w warstwie słownej i spójny cykl.

Abstrahując od tego, że jest to klasyk literatury polskiej, Mickiewicz przedstawia nam niesamowicie piękny, wielobarwny i poetycki opis przyrody. Lekkie zniechęcenie, związane z koniecznością interpetacji oraz wgryzaniem się w każde poszczególne słowo, nie zmienia faktu, że jest to piękny w warstwie słownej i spójny cykl.