Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Skoro pisząca olała zdrowy rozsądek, zachowanie jakichkolwiek realiów i tak dalej, mogła przynajmniej wytrzasnąć jakiegoś mnicha, który nauczyłby bohaterkę walczyć i w efekcie postawiłaby wszystkich do pionu. Byłoby ciekawiej, a nie tak bez sensu i składu. On niby barbarzyńca a ciągle boleje nad brakami swej urody i że za modela robić nie może. Poza tym niby nie krzywdzi kobiet, a po chwili o tym zapomina, bo jego kruche ego zostało urażone. I w ogóle jak może być dowódcą i to groźnym, skoro nawet zastępca go nie szanuje i ma jego rozkazy gdzieś? W sumie reszta też nie lepsza. I ciągle nowi wrogowie wyskakują niczym z pudełka. Ona chce honorem się unosić, a zaraz uważa, że lepiej nogi rozkładać, byle tylko przeżyć. Jak chorągiewki na wietrze nie potrafią zdecydować się na jedno. Służąca robi za przyjaciółkę od pogaduszek o wyczynach łóżkowych, próbuje się rządzić i wyskakuje z radami, a także jakby sługom robiło różnicę, kto je tam brał. I po co to wszystko?

Skoro pisząca olała zdrowy rozsądek, zachowanie jakichkolwiek realiów i tak dalej, mogła przynajmniej wytrzasnąć jakiegoś mnicha, który nauczyłby bohaterkę walczyć i w efekcie postawiłaby wszystkich do pionu. Byłoby ciekawiej, a nie tak bez sensu i składu. On niby barbarzyńca a ciągle boleje nad brakami swej urody i że za modela robić nie może. Poza tym niby nie krzywdzi...

Było gorzej i bez sensu. Poza tym ktoś, kto morduje dzieci i kobiety, nie zasługuje na HEA, lecz na więzienie.

Było gorzej i bez sensu. Poza tym ktoś, kto morduje dzieci i kobiety, nie zasługuje na HEA, lecz na więzienie.

Nie mam pojęcia, dlaczego to w ogóle zostało wydane, a potem przetłumaczone. Nie dość, że to jest mocno oklepana historia, to jeszcze jest niedopracowana i w zasadzie jest o niczym napisana w nieciekawy sposób.

Nie mam pojęcia, dlaczego to w ogóle zostało wydane, a potem przetłumaczone. Nie dość, że to jest mocno oklepana historia, to jeszcze jest niedopracowana i w zasadzie jest o niczym napisana w nieciekawy sposób.