Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Klimaty orientu, piękne kobiety, wojownicy i egzotyczne bóstwa.
Wojna, intrygi, rzeź i zabijanie niemowląt dla sportu.
"Wojna makowa" od początku przedstawia nam brutalną rzeczywistość świata w jakim żyje główna bohaterka, RIn. Dziecko żyjące w ubogiej wiosce, wychowane przez handlarzy narkotyków. Jej charakter i determinację poznajemy widząc co poświęca dla najmniejszej choćby szansy ucieczki przed swoim losem.
Szybko jednak okazuje się, że świat, poza wioską Rin nie jest łagodniejszy, a to co do tej pory osiągnęła niewiele tak naprawde znaczy.
Autorka dobrze radzi sobie z przedstawieniem świata, postaci oraz historii, której skutkiem są wydarzenia opisane w tej książce. Panteon bóstw oraz szamanizm stanowią tajemnicę którą odkrywamy wraz z Rin. Obserwujemy jak dziewczyna wrzucana jest w coraz to nowe i coraz okrutniejsze sytuacje, a także jesteśmy świadkami jej wewnętrznej walki z samą sobą i ogniem, który ją trawi.
Dzięki tak dokładnemu wglądowi w psychikę głównej bohaterki, możemy postawić się w jej butach i zrozumieć jej działania i decyzje które podejmuje. Nawet kiedy są one równie brutalne jak świat który ją do nich zmusił.

Klimaty orientu, piękne kobiety, wojownicy i egzotyczne bóstwa.
Wojna, intrygi, rzeź i zabijanie niemowląt dla sportu.
"Wojna makowa" od początku przedstawia nam brutalną rzeczywistość świata w jakim żyje główna bohaterka, RIn. Dziecko żyjące w ubogiej wiosce, wychowane przez handlarzy narkotyków. Jej charakter i determinację poznajemy widząc co poświęca dla najmniejszej...

Kroniki Królobójcy to jedna z serii które najczęściej pojawiają się w listach najlepszych fantasy ostatnich lat. Właśnie to skłoniło mnie do sięgnięcia po ten tytuł.
Cała seria jest rodzajem retrospekcji. Historia opowiadana jest przez głównego bohatera, który wspomina swoje przygody, lecz teraz prowadzi zupełnie inne życie.
Objętościowo książka przytłacza. Niespełna 900 stron w normalnych okolicznościach pomieściłoby 2 lub nawet 3 książki. Autor jednak nie spieszy się. Opowiedziana w 1 części tej serii historii zajmuje 3-4 lata życia głównego bohatera. Przedstawia nam jego początki, wydarzenia które rzuciły go na taką, a nie inną ścieżkę oraz trudy z jakimi od samego początku musiał się zmagać.
Nie da się zaprzeczyć że jest to pierwsza książka serii. Brakuje w niej wielkiego finału, wątki są nieskończone, a odpowiedzi na najważniejsze pytania nadal są poza zasięgiem czytelnika. Pomimo tego książka naprawdę wciąga. Fani wartkiej akcji, walk na miecze lub magię nie znajdą tutaj wiele dla siebie. Pomimo tego, książka wciąga. Przeżycia i komentarz głównego bohatera pozwala wczuć się w fabułę.
Pozostaję mi tylko mieć nadzieję, że kolejne części serii dorównują, lub przewyższą "Imię wiatru" swoim magnetyzmem.

Kroniki Królobójcy to jedna z serii które najczęściej pojawiają się w listach najlepszych fantasy ostatnich lat. Właśnie to skłoniło mnie do sięgnięcia po ten tytuł.
Cała seria jest rodzajem retrospekcji. Historia opowiadana jest przez głównego bohatera, który wspomina swoje przygody, lecz teraz prowadzi zupełnie inne życie.
Objętościowo książka przytłacza. Niespełna 900...

Książka lekka, zabawna i wciągająca w swojej skomplikowanej prostocie.
Jeśli ktoś szuka porządnie, logicznie i oryginalnie zbudowanej fabuły, to tutaj jej nie znajdzie.
Autorka bezczelnie i bez żadnych ogródek parodiuje największe motywy literatury fantastycznej z twórczością Tolkiena na czele. Ilość "odwołań" i żartów jest przytłaczająca, ale z każdą kolejną stroną cieszą one coraz bardziej. Sam główny bohater zachowuje się jakby przełamywał czwartą ścianę swojego uniwersum, nadal będąc zamkniętym szczelnie w jego ramach.
Dobrze napisana komedia fantasy, idealna na lekkie czytadło.

Książka lekka, zabawna i wciągająca w swojej skomplikowanej prostocie.
Jeśli ktoś szuka porządnie, logicznie i oryginalnie zbudowanej fabuły, to tutaj jej nie znajdzie.
Autorka bezczelnie i bez żadnych ogródek parodiuje największe motywy literatury fantastycznej z twórczością Tolkiena na czele. Ilość "odwołań" i żartów jest przytłaczająca, ale z każdą kolejną stroną cieszą...

Alicja w krainie czarów, potworów, gwałtów i wszechobecnej deprawacji.
Jako fan dorosłych re-imaginacji klasycznych opowieści, sięgnąłem po tą książkę z ogromną nadzieją, wiedząc jak wielki potencjał horroru i psychodeli kryje sie w oryginalnej powieści Lewisa Carrolla.
"Alicja" Christiny Henry rzuca nas w świat który dalece odbiega od cudownej krainy do której prowadzi Biały Królik. Świat ten rządzony jest przez polityków, mafijnych bossów, kanibali i handlarzy ludźmi.
Koncepcja świata jest intrygująca, przyciąga i odpycha jednocześnie, kiedy razem z główną bohaterką poznajemy jej historie i dowiadujemy się co sprawiło, że dziewczyna z bogatego domu stała się szaloną pacjentką szpitala psychiatrycznego.
Po przeczytaniu tej książki doszedłem do wniosku że mogłaby być ona nieco dłuższa. Tempo historii i fabuła przywodzą na myśl grę "Alice - Madness Returns", bohaterowie walczą i wędrują od postaci do postaci, zawierając układy lub zabijając. Brakuje też elementów psychodelicznych, na które liczyłem. Przeważa zaś brutalność, krew i trupy. Finał jest interesujący, ale również zbyt krótki.
Bardzo chętnie przeczytam dalsze dzieła Christiny Henry, jeśli tylko zostaną w Polsce wydane

Alicja w krainie czarów, potworów, gwałtów i wszechobecnej deprawacji.
Jako fan dorosłych re-imaginacji klasycznych opowieści, sięgnąłem po tą książkę z ogromną nadzieją, wiedząc jak wielki potencjał horroru i psychodeli kryje sie w oryginalnej powieści Lewisa Carrolla.
"Alicja" Christiny Henry rzuca nas w świat który dalece odbiega od cudownej krainy do której prowadzi...

Wolne pierwsze 2/3, ostatnia część pełna akcji i plot twistów.
Tematyka wiary miejscami irytująca (dyskusje). Zaskakujące, ciekawe zakończenie.

Wolne pierwsze 2/3, ostatnia część pełna akcji i plot twistów.
Tematyka wiary miejscami irytująca (dyskusje). Zaskakujące, ciekawe zakończenie.