Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobno każda książka ma swoją wartość, ale nie każdą warto przeczytać. Pomimo szczerych chęci bardzo trudno odnaleźć mi wartość w tej książce. Być może będzie ona dobrym dodatkowym źródłem informacji dla osób planujących podróż do Danii i być może pozwoli tym osobom na zrozumienie stylu bycia Duńczyków, ale nie jestem przekonana czy warto poświęcić pół dnia na posiadanie informacji, którą można zdobyć po przeczytaniu pierwszego lepszego - pięciominutowego! - artykułu. Duńczycy są najszczęśliwszym narodem ponieważ lubią palić świeczki - ta informacja jest ważna do tego stopnia, że autor postanowił ją powielić w książce minimum 10 razy.
Stanowcza niepolecajka dla osób ceniących swój czas :)

Podobno każda książka ma swoją wartość, ale nie każdą warto przeczytać. Pomimo szczerych chęci bardzo trudno odnaleźć mi wartość w tej książce. Być może będzie ona dobrym dodatkowym źródłem informacji dla osób planujących podróż do Danii i być może pozwoli tym osobom na zrozumienie stylu bycia Duńczyków, ale nie jestem przekonana czy warto poświęcić pół dnia na posiadanie...

Czytając opinie o tej książce, wnioskuję, że dla wielu osób stanowi ona kolejny prosty poradnik, który warto przeczytać, jednak nie należy spodziewać się żadnego efektu.
Jedyne z czym mogę się zgodzić to fakt, że książka jest napisana przystępnym językiem, a według mnie wyjaśnienie schematów myślowych i innych psychologicznych zawiłości w tak prosty sposób, jest wyjątkowo trudnym zadaniem, które zresztą Bernardo Stamateas opanował do perfekcji.
Książka składa się z krótkich rozdziałów, co stanowi świetną opcję dla osób szukających szybkiej odpowiedzi na konkretne lęki i niepokoje. Takie rozdzielenie pozwala czytelnikowi wyszukać tylko te informacje, które w jego ocenie mogą mu pomóc (według mnie warto poświęcić czas na przeczytanie całej książki, ponieważ wiele z naszych lęków ma charakter utajniony, to też sami możemy nie zdawać sobie sprawy, że je posiadamy i że to one tak bardzo utrudniają nam życie :)).

Osobiście myślę, że dla osoby, która odnalazła odzwierciedlenie swoich emocji w tych zapiskach, książka ta będzie stanowiła ważny element w poznawaniu siebie, w zrozumieniu swoich emocji i swoich uczuć. Opisane schematy prowokują do wyciągnięcia własnych wniosków. I oferują rozwiązania. Jak dla mnie jest to swego rodzaju instrukcja obsługa, która pozwala na oswojenie swoich lęków i skonfrontowanie się z ich źródłem.
Lęk jest częścią naszego życia i w wielu przypadkach jest zjawiskiem pozytywnym - pomaga nam reagować, szukać rozwiązań, motywuje nas do działania (...). Problem pojawia się wtedy, gdy nie możemy się od niego uwolnić, choć zdajemy sobie sprawę z jego obecności i z całych sił próbujemy to zrobić. Wtedy mówimy o chronicznym lęku, który często jest powodem stanów depresyjnych, a więc nie powinniśmy go lekceważyć.

"Spokój emocjonalny" to książka, która pokazuje nam, że nasze leki i niepokoje nie wzięły się znikąd, ale są ukorzenione w naszej psychice wskutek różnorakich wydarzeń, często traumatycznych i często tych, które miały początek w naszym dzieciństwie. Bernardo Stamateas udowadnia, że spokój emocjonalny to stan, który można osiągnąć, który trzeba pielęgnować i rozwijać.

Mi osobiście, książka ta bardzo pomogła i wierzę, że nie jestem odosobnionym przypadkiem. Cieszę się, że na rynku przepełnionym badziewnymi tekstami samozwańczych psychologów, ja trafiłam własnie na tą pozycję (choć nie ukrywam, że przypadkowo:))

Czytając opinie o tej książce, wnioskuję, że dla wielu osób stanowi ona kolejny prosty poradnik, który warto przeczytać, jednak nie należy spodziewać się żadnego efektu.
Jedyne z czym mogę się zgodzić to fakt, że książka jest napisana przystępnym językiem, a według mnie wyjaśnienie schematów myślowych i innych psychologicznych zawiłości w tak prosty sposób, jest...

Niesamowicie klimatyczna pozycja, która praktycznie od samego początku wciąga czytelnika w swój wykreowany świat. Pomimo, że nie jestem zwolenniczką zachwytów nad przyrodą w tego typu książkach, w tym przypadku zupełnie nie odczułam "męczących" wizualizacji świata bagien, a wręcz przeciwnie zainteresowała mnie specyfika tego typu miejsc. Opowieść o samotnym dorastaniu w okrutnym świecie dorosłych niejednokrotnie wzrusza i prowokuje do przemyśleń nad ludzką naturą. Choć Delia Owens porusza w książce wiele wątków, według mnie jest to przede wszystkim opowieść o wykluczeniu z życia społecznego, którego przyczyna jest aż nazbyt banalna, a skutki dołująco drastyczne. Wyobraźmy sobie dobrze prosperująca, majętną rodzinę która wskutek złych decyzji traci cały swój majątek - sytuacja dość powszechna, prawda? Jednak w przypadku rodziny Clarków utrata majątku jest powodem serii nieszczęśliwych zdarzeń - przeprowadzka na mokradła, alkoholizm i przemoc ze strony ojca, ucieczka matki i braci sprawiają, że pozostawiona sama sobie mała dziewczynka musi uczyć się życia w pojedynkę, a jej jedynym sposobem na przetrwanie jest przyroda - być może właśnie dlatego relacja głównej bohaterki z naturą tak bardzo mnie, jako czytelnika, ujęła. W książce poruszone są również wątki: kryminalny i miłosny - czy to przypadek, że jedno ma początek w tym drugim? Pomimo, że zakończenie w ksiązce wskazuje na odmienne wnioski, osobiście uważam, że trafnym będzie stwierdzenie, że w życiu należy liczyć tylko na siebie, bo wszyscy inni mają opcję odejścia. A samego siebie porzucić się nie da.

Niesamowicie klimatyczna pozycja, która praktycznie od samego początku wciąga czytelnika w swój wykreowany świat. Pomimo, że nie jestem zwolenniczką zachwytów nad przyrodą w tego typu książkach, w tym przypadku zupełnie nie odczułam "męczących" wizualizacji świata bagien, a wręcz przeciwnie zainteresowała mnie specyfika tego typu miejsc. Opowieść o samotnym dorastaniu w...