Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cieszę się, że "Zgoda na szczęście to już ostatnia część tej trylogii! Boję się, co zdołałaby wymyślić autorka w kolejnych! ;) W końcu, litości... od kiedy to małżeństwo nauczycieli wyjeżdża na święta do Egiptu, na ferie do Barcelony, a w weekend majowy - o zgrozo, zapomniałam gdzie to mieli się wybrać... Nieważne. Mimo bardzo przeze mnie cenionego sposobu pisania pani Ficner-Ogonowskiej (niektóry jej kwestie, szczególnie te wkładane w usta Dominiki to perełki) pełnego barw, smaków, zapachów, przykro mi powiedzieć, że kolejne części coraz mniej mają w sobie realizmu. Mam wrażenie, że żadna kobieta nie zachowywałaby się tak jak Hanka, bardziej irytującej głównej bohaterki dawno nie spotkałam. Z drugiej strony, czy w porządku z mojej strony jest wymagać realizmu (czy może nawet naturalizmu, biedy, nędzy) od książki, z której naturą byłoby to sprzeczne? Taka literatura ma wprowadzać w inny piękniejszy świat i poprawiać humorek, tak żeby zrobiło się ciepło na serduszku :) Może po prostu wszystko przysłania mi ta niebywała zazdrość o ogrodnika?

Cieszę się, że "Zgoda na szczęście to już ostatnia część tej trylogii! Boję się, co zdołałaby wymyślić autorka w kolejnych! ;) W końcu, litości... od kiedy to małżeństwo nauczycieli wyjeżdża na święta do Egiptu, na ferie do Barcelony, a w weekend majowy - o zgrozo, zapomniałam gdzie to mieli się wybrać... Nieważne. Mimo bardzo przeze mnie cenionego sposobu pisania pani...

Długo czekałam zanim sięgnęłam po drugi tom "Rodziny Whiteoaków" jednak z niecierpliwością czekam na możliwość wypożyczenia trzeciej części, bo ta podobała mi się znacznie bardziej niż pierwsza, można byłoby powiedzieć, że wszystko się "rozkręciło".

Długo czekałam zanim sięgnęłam po drugi tom "Rodziny Whiteoaków" jednak z niecierpliwością czekam na możliwość wypożyczenia trzeciej części, bo ta podobała mi się znacznie bardziej niż pierwsza, można byłoby powiedzieć, że wszystko się "rozkręciło".

Książka, mimo że początkowo założyłabym się, że będzie jedną z wielu takich samych lub podobnych tytułów - znów o gotowaniu, miłości, może kilka problemów, jednak znów powielonych, niezwykle rozgrzała moje serduszko. Czytając ją, faktycznie miałam ochotę znaleźć ogłoszenie w gazecie o pokoju do wynajęcia, jak opis na okładce głosi. Czyli jednym słowem - miłe, lekkie, przyjemne i baaardzo bardzo smakowite. Na pewno w najbliższym czasie wypróbuję kilka z przepisów zamieszczonych z tyłu książki!

Książka, mimo że początkowo założyłabym się, że będzie jedną z wielu takich samych lub podobnych tytułów - znów o gotowaniu, miłości, może kilka problemów, jednak znów powielonych, niezwykle rozgrzała moje serduszko. Czytając ją, faktycznie miałam ochotę znaleźć ogłoszenie w gazecie o pokoju do wynajęcia, jak opis na okładce głosi. Czyli jednym słowem - miłe, lekkie,...