Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wolski pisze książki dobre, bardzo dobre i znakomite. Ta należy do kategorii "bardzo dobre". Temat ostatnio dość popularny: porozumienie polsko-niemieckie w przededniu drugiej wojny światowej. Idea pojawiająca się w publicystyce Cata-Mackiewicza (Polityka Józefa Becka), pracach profesora Pawła Wieczorkiewicza, czy wreszcie - w ostatnio wydanej książce jego ucznia Piotra Zychowicza (Pakt Ribbentrop-Beck). U Wolskiego pakt podpisuje cudownie ozdrowiały Piłsudski a gigantyczna wyobraźnia i erudycja autora pozwala na poprowadzenie skomplikowanej fabuły do optymistycznego końca. Cudowne konsekwencje zakończenia wojny i kontynuację losów bohaterki znajdziecie w kolejnej powieści Wolskiego zatytułowanej "Mocarstwo".

Wolski pisze książki dobre, bardzo dobre i znakomite. Ta należy do kategorii "bardzo dobre". Temat ostatnio dość popularny: porozumienie polsko-niemieckie w przededniu drugiej wojny światowej. Idea pojawiająca się w publicystyce Cata-Mackiewicza (Polityka Józefa Becka), pracach profesora Pawła Wieczorkiewicza, czy wreszcie - w ostatnio wydanej książce jego ucznia Piotra...

Cały czas pozostaję fanem Wolskiego, ale akurat w przypadku tej książki śmiem twierdzić, że zamiast powieści lepszą formą byłoby słuchowisko - takie jakimi Wolszczak zachwycał w przeszłości. Aż się prosi pomiędzy kolejnymi rozdziałami wstawić "ciąg dalszy nastąpi" :). Inna sprawa, że aktualnie Pan Marcin jest w radio niezbyt mile widzianym gościem...

Cały czas pozostaję fanem Wolskiego, ale akurat w przypadku tej książki śmiem twierdzić, że zamiast powieści lepszą formą byłoby słuchowisko - takie jakimi Wolszczak zachwycał w przeszłości. Aż się prosi pomiędzy kolejnymi rozdziałami wstawić "ciąg dalszy nastąpi" :). Inna sprawa, że aktualnie Pan Marcin jest w radio niezbyt mile widzianym gościem...

Cudowne konsekwencje zakończenia "sprytnie" prowadzonej wojny i kontynuacja losów bohaterki "Wallenroda". Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia miło jest przenieść się (przynajmniej w wyobraźni) w lepsze czasy i przeczytać o Prezydencie Tadeuszu Zawadzkim (Zośce) oraz szefie wywiadu Janie Bytnarze (Rudym) - nawet gdy występują w powieściowych rolach drugoplanowych. Tym milsze to zajęcie, że w gorszych czasach pojawiają się afiliowani przy PAN (sic!) "uczeni polscy", na nowo interpretujący "Kamienie na szaniec".

Cudowne konsekwencje zakończenia "sprytnie" prowadzonej wojny i kontynuacja losów bohaterki "Wallenroda". Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia miło jest przenieść się (przynajmniej w wyobraźni) w lepsze czasy i przeczytać o Prezydencie Tadeuszu Zawadzkim (Zośce) oraz szefie wywiadu Janie Bytnarze (Rudym) - nawet gdy występują w powieściowych rolach drugoplanowych. Tym milsze...

Ho, ho, ho - ależ słabe oceny i negatywne opinie zastałem w momencie pisania swojej! Dziwne to, bo książka całkiem udana. Kiedyś wspomniałem, że Wolski pisze tylko dobrze, bardzo dobrze lub znakomicie. Owszem, mogę się zgodzić, iż "Ewangelia" jest tylko dobra - ale przecież i to jest pochwała. Mogę również przyznać, że Wolszczak pisze z szybkością karabinu maszynowego - ale dla mnie to wielka zaleta: im więcej jego "szalonych" pomysłów, tym więcej mojej radości przy lekturze. A z tej "radochy" jestem w stanie wybaczyć drobne ułomności formy lub treści... Tym chętniej, że nawet w ostatniej linijce autor potrafi zaskoczyć swojego wiernego fana :-)

Ho, ho, ho - ależ słabe oceny i negatywne opinie zastałem w momencie pisania swojej! Dziwne to, bo książka całkiem udana. Kiedyś wspomniałem, że Wolski pisze tylko dobrze, bardzo dobrze lub znakomicie. Owszem, mogę się zgodzić, iż "Ewangelia" jest tylko dobra - ale przecież i to jest pochwała. Mogę również przyznać, że Wolszczak pisze z szybkością karabinu maszynowego - ale...