Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie jest się zupełnie wolnym, jeśli się kogoś za bardzo podziwia.

Nigdy nie jest się zupełnie wolnym, jeśli się kogoś za bardzo podziwia.

Gdziekolwiek była ona, tam był Raj.

Gdziekolwiek była ona, tam był Raj.

Nie pamiętam już, któremu sławnemu pisarzowi należy przypisać twierdzenie, że literatura jest bezustannym rozmyślaniem o śmierci. Dodałbym: i o potędze Zła. W jednym i drugim wypadku literatura usiłuje zrozumieć niezrozumiałe, uchwycić nieuchwytne, rozjaśnić bodaj trochę "jądro ciemności". Ale postępuje zazwyczaj tak, jak gdyby wyraźna linia demarkacyjna oddzielała Życie od Śmierci, Dobro od Zła. A dla mnie ważne, jakkolwiek trudne do przeniknięcia, było i jest pogranicze, ta (żeby użyć porównania) conradowska "smuga cienia", która oznacza bezruch, martwe trwanie wśród zaczajonych żywiołów.

Nie pamiętam już, któremu sławnemu pisarzowi należy przypisać twierdzenie, że literatura jest bezustannym rozmyślaniem o śmierci. Dodałbym: i o potędze Zła. W jednym i drugim wypadku literatura usiłuje zrozumieć niezrozumiałe, uchwycić nieuchwytne, rozjaśnić bodaj trochę "jądro ciemności". Ale postępuje zazwyczaj tak, jak gdyby wyraźna linia demarkacyjna oddzielała Życie od Śm...