Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo słaba “literatura”. Postępowanie głównego bohatera głupie i niezrozumiałe. Historia nieangażująca i naiwna. Styl pisania prosty, całość wygląda jakby nie przeszła redakcji. Powtarzające się opisy i zwroty są irytujące. Dialogi okropne.

Bardzo słaba “literatura”. Postępowanie głównego bohatera głupie i niezrozumiałe. Historia nieangażująca i naiwna. Styl pisania prosty, całość wygląda jakby nie przeszła redakcji. Powtarzające się opisy i zwroty są irytujące. Dialogi okropne.

Historia kryminalna zapowiadała się bardzo interesująco, niestety rozwiązanie oskazało się słabiutkie i nierealne, a sprawa Zordona finalnie nie miała nic wspólnego ze sprawą „Tatuażysty”. Sam autor szczerze przyznaje, że „naciąga” przepisy prawa pod fabułę, to jestem w stanie wybaczyć ale niewyjaśnienie motywacji jednego z bohaterów jest albo lenistwem albo ewidentnym brakiem pomysłu. R. Mróz poszedł na łatwiznę wkładając w usta głównej bohaterki frazę „nie interesuje mnie motywacja Langera” i nie dostajemy nic oprócz wyjaśnienia, że Langer jest psycholem. Za dużo pytań zostaje bez odpowiedzi. Plus irytujące dialogi spowalniające akcje i napięcie poprzez wciskanie „ciekawostek”, mobbingowe zachowanie Chyłki, brak logiki w zachowaniu Langera.

Historia kryminalna zapowiadała się bardzo interesująco, niestety rozwiązanie oskazało się słabiutkie i nierealne, a sprawa Zordona finalnie nie miała nic wspólnego ze sprawą „Tatuażysty”. Sam autor szczerze przyznaje, że „naciąga” przepisy prawa pod fabułę, to jestem w stanie wybaczyć ale niewyjaśnienie motywacji jednego z bohaterów jest albo lenistwem albo ewidentnym...

Anja wychowywała się w sierocińcu, nigdy nie poznała swoich rodziców. Kiedy sama zostaje matką postanawia odszukać swoją rodzicielkę. Prosta a zarazem wzruszająca opowieść o poszukiwaniu utraconej więzi rodzinnej, napisana łatwym - duńskim językiem dla średniozaawansowanych.

Anja wychowywała się w sierocińcu, nigdy nie poznała swoich rodziców. Kiedy sama zostaje matką postanawia odszukać swoją rodzicielkę. Prosta a zarazem wzruszająca opowieść o poszukiwaniu utraconej więzi rodzinnej, napisana łatwym - duńskim językiem dla średniozaawansowanych.

Miałam nadzieję, że pozycja ta będzie równie udana jak „Każdego szkoda”, niestety zawiodłam się. Autorka w opisie obiecuje czytelnikom abstrakcyjne i zaskakujące historie ale oprócz żenującego epizodu z wymianą koła (nie, taksówkarze, to nie pomoc drogowa) i opisów związków pointowanych nieśmiesznymi żartami, mamy tu do czynienia z rankingiem Halinek, Andżejów i innych rodem z Joya, którego czytałam 15 lat temu. Niestety nie była to podróż sentymentalna.
Podsumowując, „książka” tylko dla fanów blogu.

Miałam nadzieję, że pozycja ta będzie równie udana jak „Każdego szkoda”, niestety zawiodłam się. Autorka w opisie obiecuje czytelnikom abstrakcyjne i zaskakujące historie ale oprócz żenującego epizodu z wymianą koła (nie, taksówkarze, to nie pomoc drogowa) i opisów związków pointowanych nieśmiesznymi żartami, mamy tu do czynienia z rankingiem Halinek, Andżejów i innych...

Uwielbiam kryminały Agathy Christie i postać genialnego, ekscentrycznego Herculesa Poirot, dlatego nie wybaczę jej, że przed samą jego śmiercią uczyniła z niego mordercę, którymi on tak pogardzał...

Uwielbiam kryminały Agathy Christie i postać genialnego, ekscentrycznego Herculesa Poirot, dlatego nie wybaczę jej, że przed samą jego śmiercią uczyniła z niego mordercę, którymi on tak pogardzał...

Książka ta ukazuje nam nie tylko oblicze tego rewelacyjnego aktora i sposób w jaki pracował przygotowując się do ról, ale także widzimy człowieka niezwykle wrażliwego na los drugiej osoby, jego miłość do zwierząt, przyrody, niezwykłe poczucie humoru oraz wiele, wiele romansów...

Książka ta ukazuje nam nie tylko oblicze tego rewelacyjnego aktora i sposób w jaki pracował przygotowując się do ról, ale także widzimy człowieka niezwykle wrażliwego na los drugiej osoby, jego miłość do zwierząt, przyrody, niezwykłe poczucie humoru oraz wiele, wiele romansów...