Nasz bohater wiedzie spokojny żywot, służąc małej Be za pokrowiec na telefon. I wcale nie jest podobnym obrotem spraw strapiony. Chcąc nie chcąc, będzie musiał jednak przypomnieć sobie arkana starego fachu, gdy porwana zostanie papuga Zbigniew. Zniknięcie wrednego ptaszyska nie zmartwi wprawdzie wszystkich domowników, lecz wpędzi ojca rodziny w niemałe tarapaty. Czy nasz Pinkerton zdoła rozwiązać kryminalną zagadkę i wyciągnąć biedaka z więzienia?

Oczywiście w trakcie poszukiwań Zbigniewa Pinkerton natknie się na szalone, oryginalne indywidua: skolopendrę — medium, pończoszkę udającą ducha czy skarpetkę przeprowadzającą jeże przez ulice. A czytelnik razem z sympatycznymi bohaterami będzie miał okazję uczestniczyć w poszukiwaniach wody na Marsie czy seansie spirytystycznym zorganizowanym przez tekstylia. Trudno zatem o równie zwariowane, pobudzające wyobraźnię przygody.

Tym, którzy dobrze znają przygody skarpetek, „Zielonego piórka Zbigniewa” rekomendować specjalnie nie trzeba. Historie, wychodzące spod pióra Justyny Bednarek, ucieszą zarówno najmłodszych czytelników, jak i dorosłych. Zapewniam was, moi drodzy, iż trudno nie uśmiechnąć się, gdy czyta się o szalonych przypadkach zwariowanych, acz sympatycznych tekstyliów. Skarpetki gwarantują bowiem udany wieczór spędzony na wspólnym czytaniu.

Niezmiennie cieszy oko warstwa graficzna książki. Ilustracje Daniela de Latour, nakreślone dynamiczną, dość schematyczną kreską, odznaczające się żywą, barwną kolorystyką, doskonale oddają klimat opowieści. Być może po przeczytaniu „Zielonego piórka Zbigniewa” inaczej spojrzycie na własne, gubiące się skarpetki. I może dojdziecie do wniosku, że skarpetka też człowiek i ma prawo powędrować w świat, aby spełniać własne skarpetkowe marzenia.

Ewa Szymczak