Lisa Jewell opowiada nam tę historię z trzech różnych perspektyw czasowych i pozwala bliżej przyjrzeć się różnym bohaterom. Na początku trafiamy do roku 2017 i poznajemy Kim, matkę Luli, jak zdrobniale nazywana jest Tallulah. Kim od razu wzbudziła moją sympatię. Bez problemu można wczuć się w jej położenie, zrozumieć niepokój o córkę i współczuć niewesołej sytuacji, w której się znalazła. Następnie przenosimy się do sierpnia 2018 roku – to w powieści wydarzenia, które rozgrywają się na bieżąco. W tym momencie poznajemy pochodzącą z Londynu pisarkę – Sophie. Przeprowadziła się właśnie do swojego narzeczonego, który został dyrektorem szkoły w miasteczku, gdzie mieszkała Tallulah. Pewnego dnia Sophie zauważa w ogrodzie fragment kartonu, na którym ktoś napisał „Kop tutaj” i namalował strzałkę. W ten sposób zaintrygowana kobieta odnajduje coś, co ma związek z Lulą i jej chłopakiem. Sprawa zaginięcia nastolatków nadal jest niewyjaśniona, ale dzięki znalezisku zapala się niewielka iskierka nadziei na to, że śledztwo i poszukiwania zostaną wznowione – ewidentnie ktoś coś wie i próbuje to wyjawić. Trzecia perspektywa cofa nas do roku 2016 i powoli, krok po kroku, pozwala nam odkryć, co doprowadziło do zniknięcia Luli i Zacha.

Wszystkie te wydarzenia z trzech lat przeplatają się w powieści, co z jednej strony wprowadza trochę zamieszania, ale z drugiej pomaga nam dobrze poznać i zrozumieć Kim, Sophie i Lulę. Taka forma buduje napięcie, stopniowo odkrywa przed czytelnikami kolejne fragmenty układanki. Kim nie przestaje wierzyć, że kiedyś wyjaśni, co stało się z jej piękną córeczką. Sophie – jako autorka powieści kryminalnych wydawanych pod pseudonimem – nie może się powstrzymać, aby nie poprowadzić prywatnego śledztwa. Zdeterminowana matka i dociekliwa pisarka to duet, który po prostu musi dotrzeć do prawdy.

Choć tak naprawdę już w połowie książki możemy się zorientować, kto stoi za zaginięciem nastolatków, powieść nadal jest intrygująca, ponieważ motywy wciąż pozostają ukryte. Naprawdę „Noc, w której zniknęła” bardzo dobrze się czyta. Autorka nie tylko sprawnie prowadzi nas przez kryminalne meandry, ale też znakomicie kreuje postacie. Problemy współczesnych nastolatków, odkrywanie przez nich własnej seksualności, samotne macierzyństwo, przedwczesne zostanie babcią czy w końcu rozterki młodej pisarki… Każdej z postaci wierzę bez zastrzeżeń.

Sprawdźcie sami, co i dlaczego stało się z Lulą. Warto!

Aleksandra Dolęga