To historia jakich wiele. Temat pożegnania i śmierci poruszany został już wielokrotnie, między innymi przez Marcina Wichę, czy ostatnio przez Stiepanową w swoim nominowanym do Międzynarodowego Bookera eseju „Pamięci, pamięci” (zresztą wydaje mi się, że nie bez powodu na polskiej edycji książki rosyjskiej pisarki znajduje się właśnie blurb Wichy). I „Dom” oczywiście również porusza temat jednego z etapów żałoby po utracie rodzica. Bo oto trójka rodzeństwa powraca do domu ojca, rok po jego śmierci chcąc przygotować budynek do sprzedaży. Tylko co zrobić z leżącymi wszędzie rzeczami, które stanowią już pamiątki i co zrobić z kryjącymi się po kątach wspomnieniami?

„Dom” to historia niczym lustro. Każdy z nas musiał kiedyś kogoś pożegnać i zna ten ból przy porządkach przedmiotów związanych z daną osobą. Z powieści graficznej Paco Roki wręcz wyziera nostalgia, smutek i melancholia. I chociaż wydaje się, że bohaterowie są już w pewnym stopniu pogodzeni ze stratą, to jednak tak bliskie spotkanie się z miejscem, które jest niejako świątynią ich wspólnych wspomnień z ojcem, który odszedł, zaczyna sprawiać, że zaczynają się wahać.

Roca w świetny sposób rysuje na kartach swojej historii dynamikę relacji między trojgiem już dorosłych ludzi, którzy zdążyli założyć już własne rodziny, a jednak ten jeden dom już zawsze będzie ich łączył. Niezależnie od tego, czy zostanie on faktycznie przekazany w inne ręce, czy któreś z nich rozmyśli się w ostatniej chwili. A jednocześnie autor w dość bolesny sposób udowadnia czytelnikom, że choćby nie wiem co, nie da się zatrzymać upływającego czasu i każda chwila może niedługo okazać się wspomnieniem ukrywającym w kątach jakiegoś domu.

To komiks na najwyższym poziomie. Nie ma w nim niepotrzebnego efekciarstwa, wybuchów czy pościgów, ale wręcz porażająca nostalgia, która dotknie każdego czytelnika nieważne, na jakim etapie życia się aktualnie znajduje. To ta strona komiksu, która ma poruszać i wzruszać na równi z najlepszymi powieściami z gatunku literatury pięknej. Jeśli nie jesteście jeszcze przekonani do powieści graficznych, to ta pozycja będzie idealna na początek niesamowitej przygody. A jeśli należycie już, do mam wrażenie bardzo wąskiej grupy wielbicieli tej sztuki, to nie możecie pominąć tego tytułu.

Kinga Kolenda