Isabelle i Octavia bez wątpienia zasługują na potępienie za swoje zachowanie wobec Elli. Jednak co sprawiło, że stały się tak pozbawionymi współczucia, zawistnymi osobami? „Przyrodnia siostra” to reinterpretacja „Kopciuszka”, ukazująca znaną nam historię tym razem z punktu widzenia Isabelle. Opowiada o jej dalszych losach i otwiera przed nami zupełnie nowy sposób odczytania bajki. Isabelle kocha jazdę konną i historie wielkich bitew. Octavia pochłania matematyczne równania. Niestety, obie żyją w świecie, w którym u dziewczyny liczy się tylko ładna buzia i miły sposób bycia. Nie mogą być tym, kim pragną, więc pozostaje im przyjąć rolę, jaką narzuca im Przeznaczenia. Aż pewnego dnia pojawia się Szansa – szansa na odmianę losu i wytyczenie własnych ścieżek. Ale żeby to osiągnąć, a także ocalić swoją matkę i siostrę, Isabelle musi najpierw odnaleźć siebie i to, co utraciła.

„Przyrodnia siostra” pozostaje bajką, ale opowiedzianą w o wiele bardziej realistyczny sposób. To świeże spojrzenie na utarte motywy i rozwiązania. Jennifer Donnelly zamienia pogodną matkę chrzestną w Tanaquill, mroczną królową z baśni. Dodaje też do historii nowych bohaterów: wiedźmę Przeznaczenie i markiza Szansę, walczących o władzę nad losami Isabelle, Felixa, syna stajennego i wiele innych pobocznych postaci. Potencjał części z nich nie został w pełni wykorzystany, jak w przypadku „trupy” markiza Szansy czy niewidomej Odette, ale sylwetki głównych bohaterów są złożone i szczegółowo nakreślone. Autorka wzbogaca dość płytką oryginalną historię o widmo nadciągającej wojny, co nadaje jej głębszego wymiaru. Największą innowacją jest oddanie głosu „negatywnym” bohaterkom i ukazanie ich perspektywy. Isabelle i Octavia nadal mają swoje wady, ale mają też powody, żeby zachowywać się tak, a nie inaczej. Należy docenić, że autorka stworzyła wielowymiarowe postacie, które nie są ani jednoznacznie dobre, ani całkowicie złe, nie poddają się i nie użalają nad sobą. Ciągle nad sobą pracują, w odróżnieniu od bajkowego Kopciuszka nie licząc jedynie na pomoc dobrej wróżki. Oczywiście jest tu też historia miłosna, ale na szczęście nie dominuje ona całej opowieści i nie determinuje wszystkich zachowań i decyzji bohaterów.

„Przyrodnia siostra” to przyjemna lektura, która reinterpretuje baśniowe motywy, pokazując ukryty sens znanej opowieści. Pozostawia nam głębsze przesłanie na temat tego, co to znaczy odnaleźć siebie i kształtować własny los.

Agnieszka Kruk