Na wstępie przyznam, że bardzo rzadko sięgam po powieści, których akcja dzieje się podczas drugiej wojny światowej. Być może wynika to z faktu, że chociaż interesuję się historią, to jednak tym okresem trochę mniej. Raczej nie czytam też powieści szpiegowskich ani nie oglądam filmów tego typu. Zdecydowanie nie jest to mój konik.

Tym bardziej byłem ciekaw powieści Szymona Wojtyniaka pod tytułem „Bezpańskie psy”. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa Muza. Jej autor jest umysłem ścisłym – na Politechnice Szczecińskiej studiował inżynierię okrętownictwa. Interesuje się historią dwudziestego wieku.

„Bezpańskie psy” to jego debiut. Debiut – powiedzmy sobie szczerze – doprawdy imponujący. Po pierwsze, ze względu na objętość – książka liczy ponad sześćset stron. Po drugie, ze względu na umiejętnie skonstruowaną fabułę, wielowątkowość i wierne oddanie realiów epoki. Po lekturze możemy być pewni, że autor istotnie „zatracał się w tysiącach stron literatury historycznej”. Jeśli nie wiecie, jakie było ulubione danie Hitlera, to autor zaspokoi waszą ciekawość.

Akcja powieści rozpoczyna się w październiku 1938 roku. Sytuacja w Europie staje się coraz bardziej napięta. Ludzie bardziej przewidujący są prawie pewni wybuchu wojny. Tę diagnozę podziela także major Feliks Zygartowicz. Podejmuje się on karkołomnej misji szpiegowsko-wywiadowczej, aby przekonać Sztab Generalny, że Niemcy sposobią się do wojny i ataku na Polskę.

Major Zygartowicz jest bohaterem niemal bez skazy. Mądry, odważny, wielki patriota i sumienny żołnierz, dostrzega znacznie więcej niż inni. Przekonany o nieuchronności wojny, tworzy specjalną grupę do walki z Niemcami.

Jednak nie tylko Polska miała swoją sieć szpiegów i agentów. III Rzesza również nie próżnowała w tym temacie. Rozpoczyna się więc morderczy wyścig z czasem. Wyścig, którego stawka jest naprawdę niebagatelna.

„Bezpańskie psy” to powieść dla wszystkich interesujących się historią drugiej wojny światowej. Szpiedzy, gra wywiadów, wybuch wojny. O wszystkim tym przeczytamy w książce Wojtyniaka.

Czy w takich realiach jest jeszcze miejsce na uczucia, na miłość między kobietą a mężczyzną? Przekonajcie się sami.

Wojciech Sobański